KAÇIŞ!

KAÇIŞ-"35.Bölüm"

" Aradan geçen yıllar bize hiç acımamıştı..."

******

" Ya kızım kalksana! Geç kalacaksın."
Asude'nin cırtlak sesiyle uyanmak isteyeceğim son şey bile değildi. Ama malum, hayat bana götüyle gülmeyi seviyordu.

Gözüme giren güneş ışığını elimle kapatarak üstümdeki yorganı ittirdim.

" Saat kaç?"

" 7.30. Abimin çıkmasına yarım saat kaldı. Seni bekliyormuş aşağıda."

" Ne?! Neden?! İlk günden geç kaldım! İnsan uyandırır Asude."
Hızla yataktan çıktığımda başıma giren ağrıyla birlikte gözlerim kararmıştı. Yatağın başlığını tutarak bir iki saniye geçmesini bekledim.

" Yarım saattir seni uyandırmaya çalışıyorum! Bomba patlasa uyanmazsın, bana gelip laf yapıyorsun."
Elimi yatak başlığından çekerken Asude'ye döndüm.

" Abin neden bekliyor ki beni? Ayrıca biz dün nasıl ve ne zaman eve geldik? Bende her şey silik silik."

" Valla ben çok içmemiştim zaten. Ama devam ederdim yani. Seni Poyraz'ın kucağında baygın görünce telaşlandım. Zaten kafam da çok iyi değildi. Seni ayıltana kadar canımız çıktı. Ayılınca da Poyraz ikimizi de eve bıraktı."
Ayıldım mı? Yoo. Ben niye hatırlamıyorum acaba? Aslında bazı şeyler vardı da çok silikti.
Bir dakika...
Ne dedi o?
Poyraz'ın kucağında baygın mı?
Ne!
Sesimi çıkarmadan banyoya doğru yürüdüm. Poyrazla aramda bir konuşma geçmemiş olsa iyi olurdu. Yoksa ağzımdan bir şey kaçırmış olma ihtimalimle yüz yüze gelecektim.

" Banyonu kullanabilir miyim? Alkol kokuyor gibi hissediyorum. Çok garip pis bir koku var üstümde."

" Alkol değil o. Kusmuk."

" Ne kusmuğu?"
Bir de kusmuş muydum ya!

" Hemde Poyraz'ın üstüne kustun. Adam benle görüşmeyi kesecek senin yüzünden!"

" Ne?!"
Çığlık atmıştım. Ne demek Poyraz'ın üstüne kustun?
Asudeden ses gelmeyince kafamı duvara vura vura duşakabine girdim. Kafama tüküreyim. Asudeyle öyle bir yere giden kafama,tüküreyim!

Banyodan çıktığımda Asude hala odadaydı.

" Sana kıyafet bakalım benimle gel."
Üstümdeki bornozu umursamadan kolumdan çekerek odasının içindeki beyaz kapının önüne getirdi.
Kapıyı açtığında gözlerim kocaman olmuştu. Giyinme odası ayrıydı ve benim odam kadardı. Allah daha çok versindi.

İçeriye girerken kendime uygun bir şeyler bulabileceğimi hiç düşünmüyordum açıkcası. Asude aşırı kısa ve dar giyerken ben daha rahat şeyleri seviyordum. Çok zıttık.

" Normal şartlarda sana efsane bir kombin yapardım ancak abim şu an giyeceğin her şeyin bana ait olduğunu bildiğinden seni daha usturuplu giydirelim."
Gözlerini devirerek vurgu yaptığı kelimeyle çevreme bakmaya başladım. Cidden her elbisesi çok parlıyordu. Sade bir şeyi yok muydu?

" Buldum! Abimin geçen sene aldığı ve benim asla dokunmadığım takım. Çok kapalıydı ne yapsaydım yani?"
Kendi kendine konuşurken askılardan dediği takımı çıkardı. Lacivert-petrol mavisine de kayıyor-etek ve üstten oluşuyordu. Aslında beğenmiştim. Asude'nin elinden alıp giyinme odasından çıktım. Banyoya tekrar girdiğimde hızlıca üstümü değiştirip verdiklerini giydim. Bu kızın tek eşyasını kullanıyor olmak her ne kadar midemi bulandırsa da şu an buna mecburdum. Kot etekle işe gidemezdim. En azından hiç giymemişti. Bu da bir şeydi.
Giyinme işlemimi bitirdikten sonra banyodaki çekmecelerden tarak bularak keçeleşmiş saçımı taradım. Tamamen düz olduğuna kanaat getirdiğimde kurutma makinesini fişe taktım.