KAÇIŞ!

KAÇIŞ-"11.Bölüm"

Multimedya= Ateş Karahan/ Bölüm şarkısı

*BU BÖLÜM DÜZENLENMİŞTİR*

*-*-*-*-*-*-*

▪Vera▪

Mirayın üstüne kapanmıştım. Ve tek el silah sesi duyuldu. Gözlerimi sımsıkı kapattım. Ve acıyı hissetmeyi bekledim. Vurulmuş olabilir miydim? Ama hiçbir şey hissetmiyordum? Ben vurulmadıysam kim vurulmuştu?

" Demir!"
Gür bir ses kulağımı doldurduğunda Miray'ın üstünden kalktım ve yanımıza yığılmış olan Demiri gördüm. Ne yani Demiri mi vurmuştu? Poyraz dümdüz Demire bakıyordu. Hareket dahi edemiyor, elindeki silahı ise sımsıkı tutuyordu. Ben Demirin yanına eğilmeden Miray hızlı davrandı ve Demirin kafasını kucağına koydu. Ne yapacaktım? Hala üstümde ki şoku atamamıştım. Yanımıza birileri gelmeye başladı.

Demirin gözleri yarı açık Miray'a bakıyordu. Miray ise hıçkıra hıçkıra ağlıyordu.

" M-Miray..."

" Efendim Demir?"

" Bir... y-yerinde b-bir...şey y-yok...
d-değil mi?"
Çok zor konuşuyordu. Ama bu durumda bile Miray'ı düşünmesi şaşırtmadı beni.

" Demir kardeşim kalkabilir misin?"
Yanımızda duran sarışın çocuk Demirin omzuna girerek onu kaldırmaya çalıştı. Tam ilerliyordu ki Poyraza döndü ve derin bir nefes aldı.

" Ulan tamam hadi inanmadın Demire. Düşman bellediğin yetmiyor bir de kurşun mu sıkıyorsun kardeşim dediğin adama!"

" Ona sıkmadım."
Pişman olmuştu. Ses tonu çok açık ediyordu onu.Poyrazın sesinde endişe de vardı ama belli etmemeye çalışıyor, onu gizliyordu.
Sarışın adam Demirle depodan çıktı. Mehir ağlayarak peşinden gittiğinde ben de Miray'ın kalkmasına yardım ettim. Eda da yanına geldiğinde olabildiğince hızlı yürüyorduk ki duyduğum sesle olduğum yerde durdum.

" Sen kalıyorsun Vera."
Hırsla arkamı döndüm. Edaya gidin anlamında elimi salladım.

" Sen ne dediğinin farkında mısın ? Demir can çekişirken ben senin yanında asla kalmayacağım."
Arkamı dönmüştüm ki tam yanımda duran duvar delik deşik olmuştu.

" Sana fikrini sormadım."
Yanındaki adamın kulağına bir şeyler söyledikten sonra yanıma yaklaştı. Geri adim atmadım. Atmayacaktım.

" Uslu ol. Demire değer veriyorsan uslu duracaksın ufaklık!Yoksa onu asla göremezsin."
Yanımdan hızla ayrılacakken kolunu tuttum.

" Sen kendi arkadaşının sevgilisini vurmaya niyetlenip kendi arkadaşını vuran bir adamsın. Hadi beni emrin altında tuttun diyelim, Demire bir şey olursa-"

" Olmayacak!"
Bağırmıştı. İstemiyordu Demire bir şey olmasını. Nasıl bir çelişkiydi bu?

" Beni böyle bir zamanda onlardan uzak tutman senin yararına mı sanıyorsun? Bak bana Poyraz Koraltan! Asla ama asla arkadaşlarıma zarar vermene izin vermeyeceğim. Senden asla korkmadığımı bil. Eğer Demire bir şey olursa bu sefer senin ecelin ben olurum! Senden korkmayan birine zarar veremezsin! Esir hayatı mı yaşatmak istiyorsun? Yaşat gücünün yettiği kadar. Ama bilmediğin bir şey var; Ne olursa olsun sana boyun eğmeyeceğim!"
Nefretle gözlerinin içine baktım. Hiçbir şey demeden uzaklaştı yanımdan. Adamları gelip kollarımı tuttuğunda sinirden kudurmaya başlamıştım. Demir orda can çekişirken ben burda o pislik herifin emri altındaydım.

&&&&&

Büyük bir evin önünde durduğumuzda göz yaşlarımı yaşlarını silerek arabandan indim. Tekrar kolumdan tutulunca umursamaz bakışlarımı kolumu tutan adama yönlendirdim. Evin kapısını görültülü biçimde çalmışlardı. Kapıyı açan kız soran gözlerle yanımdaki izbanduta ve bana bakıyordu. Kolumu çekiştirerek üst kata çıkardı. Bir odaya fırlatıp kapıyı kitledi. Ne bekliyordum ki? Şaşırdık mı? Hayır.