~
2. Bölüm
"Korkuyorum," Fısıltısı diğerinin kulağına bile uğramadan ormanda dağıldı. Sarı saçlı olan panik içerisindeydi çünkü.
Ne zamandır koşuyorlardı belli değildi. Ama hâllerinin kalmadığı da bir gerçekti.
"Yoruldun mu?" Yoongi adımlarını yavaşlatıp kıza döndüğünde başını salladı. İkisinin de kafası doluydu. Yine de direniyorlardı işte.
Yoongi'nin elindeki kan, kızın elinde de bulaşmış ve kurumuştu. Bu berbattı. "Burada biraz duralım,"
"Atlattık mı dersin?" Kız Yoongi'ye merakla sorduğunda Yoongi etrafına bakarak başını salladı. "Şimdilik."
Elini Yoongi'den çekip çimlere oturdu. Soluklanıyordu. Uzun zamandır koşuyorlardı ve cidden yorulmuş olmalıydı. Hem bedenen, hem zihnen.
Yoongi de onun gibi yere oturduğunda ikisi de sessizce yere odaklandı. Kız ise stresini atmak için yerdeki otları yolmaya başlamıştı.
Problem buydu. Düşüncelerini bir türlü ifade edemiyordu. Normalde sorunlarını birilerine anlatarak çözerdi ama bu sefer, yanındaki sarı saçlıdan başka anlatacak kimsesi yoktu
Boğazındaki yumru bir türlü gitmiyordu. "Ben.. Demin ne yaptım?"
Yoongi bakışlarını yerden çekmedi. Acımasızca konuştu. "Birini öldürdün." Yine de bunu kendisine mi kıza mı söylediği meçhuldü.
Kız Yoongi'nin sert cümlesiyle dolan gözünü durdurmadı. "Bbu- çok ağır," Titrek nefesinin ardından konuştuğunda Yoongi sadece başını sallamıştı. Hüngür hüngür ağlamak istese de sadece sessizce akıtmakla yetinmişti. "Ne olacak şimdi?"
"Kaçacağız." Biraz durdu ve gözlerini keskin bir ifadeyle kısıp kıza dikti.
Baskın bir karakteri vardı Yoongi'nin. Başka baskın bir karakteri kaldıramazdı. Zeki olduğunu fark etmişti kızın. Yani en azından asalak değildi. Üstünlük kurması gerektiğini düşünerek konuşmaya başladı.
"O aptal herifi öldürdüğümü gördün, şahitsin. Ötmeyeceksin, teslim falan da olmayacaksın. Anladın mı beni?" Dudaklarını ıslatıp sesinin boğucu tınısıyla devam etti. "Gerekirse gırtlağını keserim, seni de öldürürdüm."
Kızın sessizliğinden faydalanıp bu hakkındaki son sözlerini söyledi. "Tasman benim elimde."
Cevap vermesi gerektiğini fark edince başını kaldırdı genç kız. Cürretkâr gözleri büyüğü bulduğunda Yoongi ani bir tereddüte düştü. "Bundan onur duyacağım, kurtar o hâlde paçamızı."
Yoongi kast ettiği şeyi anlayınca gülerek yerden kalktı. İkisi de güçlüymüş rolü yapıyordu basitçe. İçlerindeki o sıkıntı yokmuşçasına.
"Öyle yapacağım. Şimdi o kıçını kaldır ve takip et."
Kız küfür etmesini umursamayarak yerden kalktı. Üstündeki şoku yok sayarak kuyruk acısıyla tutuştu.
Elbette kaçacaklardı. Başka ne halt yapabilirlerdi ki bu durumda?
