Chapter 12-My guest

8.5K 679 63
                                        

«Πάμε...»

Μου είπε αρπάζοντας το χέρι μου καθώς με τραβούσε από πίσω του.

Γουρλωσα τρομαγμένη τα μάτια μου.

«Που;!»

Ρώτησα σοκαρισμένη και για απάντηση έλαβα απλά ένα στραβο χαμογελο καθώς συνεχισε να με τραβολογαει.

«Sean που πάμε!!!»

Φώναξα λιγο πιο δυνατά.Τοτε γύρισε και με κοίταξε στα μάτια καθώς σταμάτησε να με τραβάει από πίσω του.

«Να μαζέψεις τα πράγματα σου ηλιαχτίδα»

Μου είπε χαμογελώντας πονηρά ενώ τον κοίταξα έκπληκτη.

«Γ..γιατί;»

Ρώτησα και μου χαμογέλασε πονηρά.

«Γιατί αν είστε στο ίδιο δωμάτιο θα σε γδάρει στον ύπνο σου»

Μου είπε πονηρά και τον κοίταξα ξεροκαταπινοντας.

«Δ..δε έχω που να μείνω»

Είπα και με κοίταξε γελώντας ελαφρά.

«Έχεις εστω προσωρινά.»

Είπε πονηρά και τον κοίταξα σμιγοντας τα φρύδια μου μεταξύ τους.

«Που;»

Ρώτησα και χαμογέλασε στραβά.

«Έχω ολόκληρη σπιταρωνα μη με προσβάλεις...Κάπου θα βρούμε να σε χώσουμε και εσένα»

Μου είπε πονηρά και ξεροκατάπια σοκαρισμένη.

«Δεν μπορείς να το σκεφτείς πολύ κοριτσάκι...Είμαι η μόνη σου λύση»

Είπε και τον κοίταξα δίχως να ξέρω τι να κάνω.

«Θα κανεις ότι σου πω,και πι δυο μας το ξέρουμε.Οποτε έλα να πάμε για να μην σε προλάβουν οι άλλοι ηλιθιο κορίτσι»

Μου είπε αρχίζοντας να με ξανά τραβάει από το Χέρι.

[...]

«Δεν έχεις διακοσμήσει καθόλου τον χώρο»

Μου είπε κοιτάζοντας το δωμάτιο.

«Δ..δεν είχα προλάβει...Μόνο τα ρούχα μου έχω»

Είπα τραυλιζοντας και έγνεψε θετικά κθως με πλησίασε ενώ εγώ μάζευα τα ρούχα μου.

Τότε πήγε στην συρταριερα μου και άνοιξε το πρώτο και μοναδικό γεμάτο συρτάρι.

SavageWhere stories live. Discover now