Savage

Chapter 38-Again

«Καφεε»

Φώναξα καθώς κατέβαινα τις σκάλες πηγαίνοντας στην κουζίνα και συνάντησα τους γονείς και τον αδερφο μου...

«Εδώ τον έχω...»

Είπε η μάνα μου δίνοντας την κούπα που λατρεύω φέρνοντας την στο στόμα μου.

Και γέλασα.

«Πρόσεχε καίει...»

Είπε και έγνεψα θετικά φυσώντας τον καφέ...

Ήπια γρήγορα μερικές γουλιές και κοπάνησε τον αδερφο μου στον ώμο χαμογελώντας.

«Πάμε στοκε»

Του είπα μιας και είχα αργήσει και με κορόιδεψε καθώς γέλασα...

Σηκώθηκε όρθιος και στήριξα το χέρι μου στον ώμο του.

Με κοίταξε νευριασμένος.

«Εμείς πάμε»

Ανακοίνωσα καθώς τον τραβολογησε για να πάμε μαζί στο σχολείο και στο πανεπιστήμιο μιας και ήταν σχετικά κοντά με τα πόδια...

Κανα 15 λεπτό περίπου η σχολη μ και κανα 8λεπτο το σχολείο του.

Είχε περάσει σχεδόν ενάμισης μήνας...Μπορεί και παραπάνω...

Είχα αποδεχτεί ότι δεν θα ξανασχολιοταν...Και...ειχα αρχίσει να το δέχομαι.

Τον ήθελα όσο τίποτα άλλο...μου ελειπε όπως δεν μου έχει λείψει κανένας...Όμως δεν μπορώ να καθομαι να περιμενω να στείλει ή να μην στείλει...

Θέλω να χαρώ τη καθημερινότητα μου λιγο..

Σκέφτηκα καθώς πείραζα τον εαυτό μου και αυτός εμένα καθώς περπατούσαμε...Και γελούσαμε στον δρόμο...

Μου είχε λείψει τόσο πολύ αυτό...
Να περπατάμε μαζί το πρωί στο σχολείο,να μιλάω μαζί του...Να το παίζω έμπειρη και μεγάλη.

Σκέφτηκα χαμογελώντας καθώς τον κοιτούσα.

«Μου ελειψες σκατο»

Του είπα αγκαλιάζοντας τον ελαφρά στους ώμους.

«Και εμένα καθυστερημένη»

Είπε αστεία και γέλασα πνιχτα.

Και τότε με κοίταξε σοβαρά στα μάτια...

«Μην ξαναφύγεις»

Μου είπε κάπως πονεμένα και χαμογελασα γλυκά.