Καθόμουν στην αγκαλια του έχοντας ξαπλώσει πάνω στο στερνο του καθώς ήμασταν ξαπλωμένοι στο κρεβάτι.
Χάιδευε απαλά τα μαλλιά μου καθώς ήταν συνεχώς σκεπτικός.
«Τι συμβαίνει;»
Τον ρώτησα και γύρισα να τον κοιτάξω καθώς μου χαμογέλασε γλυκά.
«Θα σταματήσω τη σχολη μάλλον!»
Μου είπε χαμογελώντας γλυκά και γουρλωσα ελαφρά τα μάτια μου.
«Γιατί;»
Ρώτησα έκπληκτη και γέλασε ελαφρώς.
«Γιατί δεν θα μπορουσα ποτέ να την τελειώσω Allison.Και δεν έχω μέλλον.Χρωσταω αμέτρητα μαθήματα»
Είπε και τον κοίταξα πονεμένα.
«Μπορώ να σε βοηθήσω εγώ και-
Άρχισα να λέω και έκλεισε τα χέρια μου στις μεγάλες παλάμες του.
«Άκουσε με προσεκτικά...Και θα στο πω μια φορά αυτό και βάλτο πολύ καλα στο μυαλό σου»
Είπε κοιτάζοντας με στα μάτια.
«Ότι και αν κανω...ΟΤΙδηποτε...δεν θα χαλασεις ποτέ το δικό σου μέλλον για την πάρτη μου.Οτι μαλακια και αν κάνω...Όσο πουτανα και να τα έχω κάνει»
Είπε σοβαρός και έγνεψα δειλά θετικά.
«Δεν θα περιμένεις ποτέ από εμένα να σου πω τι είναι σωστο...Είσαι έξυπνη,σκέψου πάντα πρώτα τον εαυτό σου...»
Είπε και έγνεψα δειλά θετικά...
Καθώς εκείνος με ξαναπήρε στην αγκαλια του.
«Γιατί νιώθω ότι απομακρύνεσαι κάθε μέρα όλο ένα και πιο πολύ;»
Έσπασα τη σιγή έπειτα από λιγο με τη φωνή μου να τρέμει ελάχιστα...
Και δεν απάντησε τίποτα...
Δεν το αρνήθηκε...Δεν έκανε τίποτα.«Δεν θέλω να χαλάσει αυτό που έχουμε Sean"
Είπα και χάιδεψε ελαφρά τα μαλλιά μου.
«Ούτε εγώ ηλιαχτίδα...Ότι και αν έχουμε»
Είπε γελώντας ελαφρά.
«Έχω αρχίσει να πιστεύω ότι έχω αρχίσει να σε α-
YOU ARE READING
Savage
Teen FictionΟ,τι Μεγαλώνει στη Μοναξιά,γίνεται άγριο! Η Allison είναι βασικά ήταν μια 18χρονη κοπέλα,άριστη μαθήτρια,χωρίς να προκαλεί ποτέ μπελάδες...η «τέλεια» κόρη. Όλα αυτά ίσχυαν ώσπου βρέθηκε σε ένα πανεπιστήμιο χιλιόμετρα μακριά από τους γονείς και όλα ό...