Savage

Chapter 27-Bathroom

Είχαμε κάτσει στον καναπέ και χαζευαμε διάφορες βλακίες στα παιδικά μιας και ήταν αρκετά νωρίς.

Είχε ξαπλώσει πάνω μου και εγώ απλά είχα ξαπλώσει προς τα πίσω προσπαθώντας να κλείσω λιγο τα μάτια μου μπας και μπορέσω να κοιμηθω.

Εκείνη την στιγμή γύρισε και με κοίταξε.

«Γιατί έχω την αίσθηση ότι κάτι μου κρύβεις;»

Ρώτησε και δεν έδωσα σημασία...

«Sean»

Είπε και ανοιξα τα μάτια μου κοιτάζοντας την.

«Γιατί συνέχεια μου κρύβεις πράγματα και απλά δεν μου μιλάς;»

Ρώτησε και παρέμεινα σιωπηλός.

«Πες μου»

Επανέλαβε και ξεφυσηξα πιάνοντας το μέτωπο μου.

«Τι πράγμα;»

Ρώτησα ξεφυσώντας.

«Γιατί είσαι έτσι;Εχθές ήσουν μέσα στην τρελή χαρά και...και ήσουν τέλειος και σήμερα είσαι λες και εχεις βάλει ένα τοίχος και έχεις κολλήσει πινακίδα «μην ενοχλείτε»

Είπε κοιτάζοντας με μπερδεμενη.

«Δεν μπορώ να το ελέγξω έτσι είμαι»

Είπα κάπως ψυχρά άθελα μου και με κοίταξε έκπληκτη.

«Νόμιζα ότι έχουμε ξεπεράσει αυτό το στάδιο και έχουμε έρθει πιο κοντά από τότε»

Είπε όταν πήγα να σηκωθώ από τον καναπέ και ξεροκατάπια.

«Δεν στο λέω ειρωνικά Μιλάω ΣΟΒΑΡΑ ΟΚ;»

Είπα άθελα μου δυνατά.

«Δεν ελεγχω το ποτέ είμαι καλα και το ποτέ είμαι για τον πουτσο.Υπαρχουν στιγμές που σιχαίνομαι τα πάντα και θέλω απλά να κάτσω μέσα στο δωμάτιο μου στο σκοτάδι χωρίς κανέναν και δεν υπάρχει καμία εξήγηση για αυτό»

Είπα γρήγορα ξεφυσώντας.

«Δεν ξέρω τι τρέχει με την πάρτη μου...Είμαι απλά έτσι συνεχώς.Απλα είμαι καλα και μπουμ απλά είμαι σκατα.Δεν ξέρω γιατί συμβαίνει αυτό σε εμένα.Οσες μέρες είμαι έτσι σκέψεις απλά με πνίγουν...γενικές σκέψεις για όλα...Από παλιά από τα πάντα»

Συμπλήρωσα ξεφυσώντας.

«Κάνω σχέδια να βγω και να είμαι έξω γιατί ξέρω ότι κατά βάθος πρέπει να βγω έξω αλλά δεν έχει τόσο πλάκα να περνάς καλα όταν δεν θες να περάσεις καλα»

Είπα προσπαθώντας να της δώσω να καταλάβει κάτι που ποτέ κανεις δεν κατάλαβε.

«Δεν μπορώ να κοιμηθω και ξυπνάω πάντα νωρίς γιατί δεν θέλω να κοιμηθω...Όλα τα βραδιά αυτές οι ηλίθιες σκέψεις με κρατάνε ξύπνιο»