Savage

Chapter 9-You are mine!

Ξαφνικά την είδα να πλησιάζει προς το εσωτερικό του σπιτιού.

Σοκαρίστηκα από την παρουσία της εδώ.

Όμως δεν έδωσα περαιτέρω σημασία.

Εξάλλου δεν με πολύ ενδιέφερε και ολας.

[...]

Alison's POV
Είχε περάσει λίγη ώρα και καθόμουν μόνη,όπως συνήθως.Δεν είχα όρεξη σήμερα.

Η μουσική Ακουγόταν τόσο δυνατά,ενώ ο κόσμος και τα άτομα που χόρευαν στον ρυθμό της,ήταν αδιανόητα πολλά.

Παρά το τεράστιο πλήθος από τα άτομα όμως...Μπορούσα πάντα να εντοπίσω την παρουσία του στον χώρο.Την επιβλητική αυτή παρουσία του.

Τα κορίτσια είχαν φύγει και χόρευαν όλες μαζί καθώς εγώ καθόμουν μόνη μου.Μου είχαν ζητήσει εκατομμύρια φορές να πάω μαζί τους όμως δεν είχα όρεξη.

[...]

Δεν ξέρω πλέον πόση ώρα είχε περάσει...Όμως αυτό που ήξερα ήταν το ποσό πολύ είχα πιαστεί και το ποσό πολύ είχαν πιει όλοι.
Τόσο ώστε να βουτάνε στην πισίνα...Τόσο ώστε να ανεβαίνουν στους καναπέδες.Και ένας να προσπαθεί να κρεμαστεί από το φωτιστικό.

Ένιωθα ότι δεν ταίριαζα εδώ μέσα.Και ήθελα τόσο πολύ να φύγω όμως ήξερα ότι δεν ήταν σωστό να τις παρατήσω εδώ πέρα μόνες τους όποτε απλά ξανά βολεύτηκα στον καναπέ από όπου μόλις πέρας ένας χοροπηδώντας.

Γινόταν τόσος χαμός που δεν άντεχα άλλο.
Περνούσαν τα λεπτά τόσο αργά ώσπου δίχως να αντέχω άλλο σηκώθηκα αποφασισμένη πάνω ξέροντας ότι θα καταλάβουν το γιατί έφυγα.

Όταν όμως πήγα να φύγω,ένα δυνατό κράτημα με έφερε πίσω στη θέση μου κάνοντας με να συγκρουστώ με ένα σκληρό στέρνο.

Σήκωσα σιγανά το κεφάλι μου και μπόρεσα να αντικρίσω τα περίεργα μάτια του για μια ακόμα φορά.

Ενώ το στραβό χαμογελο του παρέμενε όπως πάντα στο πρόσωπο του,ότι και αν συμβεί.

«Για που το έβαλες ηλιαχτίδα;»

Με ρώτησε με την βαριά φωνή του ενώ μπορούσα να καταλάβω ότι είχε πιει από την αναπνοή του,που είχε μια έντονη μυρωδιά αλκοόλ και τσιγάρου.

«Φεύγω»

Είπα αποφασιστικά θυμίζοντας στον εαυτό μου ότι έχει κάνει...Και όσα έχει πει στις άλλους.

«Δεν έχεις να πας πουθενά»

Είπε αποφασιστικά με το στραβο χαμογελο του σταθερό.