Savage

Chapter 24-You hurt me

Sean's POV 😏

Σηκώθηκα από το κρεβάτι καθώς εκείνη ακόμα κοιμόταν...
Βγήκα από το δωμάτιο και ήταν ακόμα πολύ νωρίς...Η ήλιος ακόμα δεν είχε εμφανιστεί καθαρά.

Κατέβηκα τις σκάλες και βρεθηκα ακριβώς απέναντι από το δωμάτιο...
Ξεροκατάπια και αφού πήγα να το απορρίψω και να το προσπεράσω με μια πονεμένη έκφραση....

Μπήκα δίχως να το σκέφτομαι μέσα και έκλεισα πίσω μου ένοχα την πόρτα.

Χαμογέλασα αυθορμητα και έβγαλα τη μπλούζα μου κατευθειαν δίχως καν να το σκεφτώ δεύτερη φορά.

Άρπαξα ένα ζευγάρι γάντια και γέλασα αλαζονικά.

Δεν υπάρχει περίπτωση να περάσει κανενός...

Σκέφτηκα και άρχισα να χτυπάω τον σακο.

Ακόμα και αν αυτό θα είναι το τελευταίο πράγμα που θα κάνω...

Σκέφτηκα και απλά κοπάνησα ακόμα μια φορά τον σακο με δύναμη νιωθωντας να βγάζω όλον τον θυμό που είχα μέσα μου,δίχως να ξέρω καν γιατί ήμουν ακόμα θυμωμένος...

Είχε περάσει αρκετή ώρα και κανεις δεν είχε έρθει να με ψάξει...Λογικα ακόμα κοιμόντουσαν.

Φαντάστηκα καθώς μια σκέψη δεν έλεγε να φύγει από το μυαλό μου.

Μια σκέψη που με βασάνιζε πολύ καιρό.

Σταμάτησα να κάνω οποιαδήποτε κίνηση καθώς βαριανασαινα και έπιασα με τα χέρια μου τον σακο για να τον ισσοροπησω.

Έτριψα το πρόσωπο μου και τίναξα τα μαλλιά μου μια και είχα ιδρώσει πολύ.

Έπιασα το κινητό μου στα χέρια μου και χάζευα για λίγα λεπτά τις επαφές μου...

Ώσπου βρεθηκα απέναντι από το το όνομα που έψαχνα τόση ώρα.

Έμεινα μερικά λεπτά καθώς σκεφτόμουν το αν έπρεπε να το κάνω ή όχι.

Όμως έπειτα από λιγο απλά δεν έδωσα σημασία και απλά πάτησα το κουμπί κλήσης.

«Sean?!»

Άκουσα τη φωνή του έκπληκτη που τον κάλεσα.

«Έλα,απλά ήθελα να σ πω ότι θα παίξω»

Είπα και φάνηκε να εκπλήσσεται.

«Μίλησες με τον ιατρό σου πρ-

Πήγε να αρχίσει να με ρωτάει όμως τον διέκοψα.

«Ναι δεν έχω πρόβλημα»

Είπα και προσπαθώντας να αποφύγω κάθε άλλο είδος ερώτησης.

«Θα σε πάρω άλλη ώρα εγώ επειδή έχω να κανονίσω κάτι δουλιες»