Savage

Chapter 53-Change

Περίπου 3 χρόνια αργοτερα(ΜΗΝ ΒΡΙΣΕΤΕ ΑΚΟΜΑ)

Σηκώθηκα από το κρεβάτι μου και τεντώθηκα μιας και ήμουν κουρασμένη ακόμα.
Δεν είχα συνηθίσει να είμαι σπίτι.
Ήταν καλοκαίρι...Και είχα τελειώσει το πανεπιστήμιο πριν περίπου δυο μήνες;
Κάπου εκεί...

Φόρεσα τις παντόφλες μου και από πάνω ένα τεράστιο φούτερ μιας και κρύωνα καθώς κατέβηκα τις σκάλες βαριεστημένα.

Κατέβηκα στην κουζίνα όπου όλοι επιναν καφέ και καθισα δίπλα στον αδερφο μου ο οποίος χάζευε στο κινητό του.

Σε δυο μήνες θα έφευγε και εκείνος.Θα άρχιζε σχολη,και θα πήγαινε στο Προυστον.Ηθελε και εκείνος να πάει για να φύγει λιγο από τους γονείς μας,έβαλα και εγώ λιγο το χεράκι μου στο ότι είναι πολύ καλύτερο από αυτό που έχουμε εδώ...

Πάτησα λιγο πόδι και μερικούς καβγάδες και τελικά απλά θα πάει εκεί.
Ήπια μια γουλιά από τον καφέ μου και ξεφυσηξα.

Η ζωη μου είχε αλλάξει τόσο πολύ τα τελευταία χρόνια.Εγω είχα αλλάξει τόσο πολύ.

Άρχισα να σκέφτομαι μιας και πάντα τα πρωινά μόλις ξυπνάω και δεν ξέρω ποια είμαι,που βρίσκομαι κλπ πάντα κάνω κάτι τέτοιες σκέψεις,όπως στο μπανιο ένα πραμα.

«Με τον Jason πως τα πάτε;»

Ρώτησε ο αδερφός μου καθώς χασμουριομουν και γέλασα ελαφρά.

«Με ποιον;»

Ρώτησα και γέλασε ελαφρά.

«Μιλούσαμε πριν έναν χρόνο Jake,και επιπλέον δεν κάνω σχέσεις...»

Είπα ενώ ήπια ακόμα μια μεγάλη γουλιά από τον καφέ μου.

«Είναι ότι πιο ηλιθιο υπάρχει»

Σκέφτηκα γελώντας χαλαρά ενώ έφαγα μια μπουκιά από τις τηγανίτες που μου είχε ετοιμάσει η μαμά μου.

«Και εσυ,μη κανεις τι μαλακια και κανεις σχέση στο πανεπιστήμιο,διασκέδασε το!Ειναι πολύ πιο ωραιο πίστεψε με»

Είπα μπουκωμένη και γέλασε πνιχτα.

«Είπε το φυτό από το Harvard»

Είπε και τον σκούντηξα στον ώμο.

«Έβγαινα πίστεψε με...και τώρα βγαίνω...Το ότι ήμουν φυτό δεν αλλάζει το πως είμαι εκτος από το διάβασμα»

Είπα μπουκωμένη και με κοίταξε δουλεύοντας με σοβαρά και καλα.

«Μίλησε μου για αυτό μάστερ σιφου»