Savage

Chapter 55-Leave

«Τι προσπαθεις να καταφέρεις ε;»

Με ρώτησε ο Leo κοπανωντας με προς τα πίσω.

«Τι προσπαθεις να αποδείξεις;»

Ρώτησε κοιτάζοντας με στα μάτια.

«ΣΟΒΑΡΕΨΟΥ!»

Φώναξε και ξεροκατάπια.

«Ανησυχούσα ότι μπορεί όντως απλά πλέον ν είχες καταστραφεί και να είχες γίνει το τέρας που θες να οι άλλοι να πιστεύουν ότι είσαι,αλλά το μόνο που κανεις είναι το ίδιο που έκανες όταν ήσουν παιδί...»

Άρχισε κοιτάζοντας με.

«Πνιγείς τα πάντα μέσα σου πιστεύοντας ότι θα νομίζεις σκληρός αν δείχνεις και παρουσιάζεις στους άλλους έναν Sean που δεν ενδιαφέρεται για κανέναν,δεν νοιάζεται για τίποτα...»

Συμπλήρωσε κοιτάζοντας με στα μάτια.

«Καταστρέφεις τα πάντα γύρω σου...Μοιάζει λες και προσπαθεις να καταστρέψεις τα πάντα γύρω σου...Ο,τι καλό υπάρχει...Πιστεύεις ότι δεν είσαι καλός για κανέναν»

Είπε και απλά τον κοιτούσα ψυχρά.

«Πρέπει να φύγω!»

Είπα απότομα και με κοίταξε στα μάτια.

«Δεν θα λείψω σε κανέναν εδώ!Δεν το βλέπεις;Κανένας δεν με χρειάζεται...Κανεις δεν με εμπιστεύεται...»

Είπα και με κοίταξε στα μάτια.

«Γιατί είσαι ανίκανος εμπιστοσύνης...»

Είπε και τον αγριοκοιταξα.

«Γιατί ο μόνος άνθρωπος που μπορώ να εμπιστευτώ και να βασιστώ είναι ο εαυτός Μου»

Είπα απότομα και τον κοίταξα αγριεμένος.

«Δεν με τρομάζεις εμένα Sean...ΘΕΛΩ να σε βοηθήσω άφησε με»

Είπε και τον κοίταξα ξεφυσώντας.

«Μην απομακρύνεις τους πάντες»

Είπε και έγνεψα αρνητικά.

«Γιατί προσπαθεις να φύγεις πάλι!;»

Ρώτησε και ξεροκατάπια.

«Γιατί όσο μενω...Όσες φορές θα μείνω καταστρέφω πράγματα και ανθρώπους...Και δεν θέλω να την καταστρέψω ακόμα περισσότερο από ότι το εδώ κάνει ήδη»

Είπα και με κοίταξε στα μάτια εντονα.

«Τώρα με συγχωρείς...Έχω δουλειά»

Είπα ενώ έφυγα από το δωμάτιο...

[...]

Την Εσπρωξα απότομα προς τα πίσω ανοίγοντας την πόρτα του δωματίου.