Savage

Chapter 60-Are you With me?

«Δεν σου λείπει;»

Τον ρώτησα και γέλασε ελαφρά.

«Τι πράγμα;»

Ρώτησε καθώς κοιτούσαμε το διακοσμημένο από κολλημένα αυτοκόλλητα ταβάνι του δωμάτιο του.

«Το μποξ...Όλα αυτά...Δεν σου λείπουν;»

Ρώτησα και γέλασε ελαφρά.

«Έχω ότι μου ελειπε τόσο καιρό ακριβώς εδώ...»

Είπε καθώς μου χάιδεψε ελαφρά τον ώμο και χαμογέλασα κοιτάζοντας το ταβάνι.
«Σοβαρά μιλάω...»

Είπα και χαμογέλασε πονεμένα.

«Φυσικά και μου λείπει...Τι ερώτηση είναι αυτή;Ήταν ολόκληρη η ζωη μου...»

Είπα και τον κοίταξα πονεμένα.

«Και τώρα δεν βαριέσαι;Εννοω δεν κανεις αυτό που ήθελες...Και δεν είναι καν στη ζωη σου πλέον»

Είπα και έγνεψε αρνητικά.

«Ήταν...Δεν είναι ολόκληρη η ζωη μου...Το έχει αντικαταστήσει κάποιος αυτό πολύ καιρό...»

Είπε κοιτάζοντας με στα μάτια ενώ ακούμπησα το πρόσωπο μου στο στερνο του.

«Απλά με έδιωξε...Έτσι απλά!Σαν να είμαι σκουπίδι»

Είπα καθώς η στιγμή που η μάνα μου με πέταξε έξω από το σπίτι δεν έλεγε να ξεκολλήσει από το μυαλό μου...

«Έλα τώρα μην σκέφτεσαι μαλακιες...Έπρεπε να της γυρίσεις την πλάτη καιρό τώρα»

Είπε καη έγνεψα θετικά καθώς κοιτούσα με λιγο ψυχρό βλέμμα το ταβάνι...

Κοιτούσα χαμένη το ταβάνι καθώς εκείνος συνεχισε να μου μιλάει...
Όμως δεν είχα άκουσε λέξη από όσα έλεγε...

Για μερικά λεπτά ήμουν χαμένη...Ώσπου δίχως να το σκέφτομαι...Δίχως να δίνω σημασία σε ότι έλεγε...
Τον διέκοψα πιέζοντας τα χείλια μου πάνω στα δικά του...

Ξαφνιάστηκε στην αρχή όμως έπειτα απλά συνεχισε να συμμετέχει στο φιλι καθώς εγώ καθισα πάνω του μιας και ήταν ξαπλωμένος στο κρεβάτι...

Δεν έσπασα στιγμή το φιλι μας ώσπου έκανε προς τα πίσω το κεφάλι του απομακρύνθηκε από το φιλι...

«Τι είμαστε;»

Ρώτησε και γέλασα ελαφρά.

«Οι «γκόμενες» δεν το ρωτάνε αυτό συνήθως;»

Ρώτησα και γέλασε κοιτάζοντας με με τα γκιρζοπρασινα ιδιαίτερα μάτια του.

«Σοβαρά μιλάω»