Chapter 44-MarryMe?!

6.2K 497 51
                                    

«Πάμε σπίτι;»

Ρώτησα και με κοίταξε γνέφοντας αρνητικά.

«Πάμε κάπου άλλοι επιτέλους!»

Είπε ενώ ανεβήκαμε στην μηχανή του και τον κοίταξα μπερδεμενη.

«Που;»
Ρώτησα και έγνεψε αρνητικά.

«Δεν έχει σημασία...Κάπου εκτός από το σπίτι...»

Είπε και χαμογέλασα...

«Πάμε...»

Είπα και χαμογέλασε ενώ άρχισε κατευθειαν τη μηχανή.

[...]

Τα μαλλιά μου είχαν ανακατευτεί λόγω του αέρα καθώς και της ταχύτητας που έτρεχε.
Τα χέρια μου ήταν τυλιγμένα γύρω από τη μέση του ενώ το υπέροχο άρωμα του μύριζε πολύ εντονα.

«Είσαι καλα;»

Με ρώτησε χαμογελώντας γλυκά ενώ γύρισε να με κοιτάξει και γουρλωσα Ρα μάτια μου.

«ΚΟΙΤΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙ ΜΟΥ!»

Φώναξα αγχωμένη και γέλασε...

«Δεν πρόκειται να πάθουμε κάτι»
Μ είπε γυρνώντας να με κοιτάξει για λιγο.

«Έχω την δίκη σου ευθύνη επίσης...»

Είπε και χαμογέλασα γλυκά ενώ έσφιξα λιγο το κράτημα μου κολλώντας πάνω του το σώμα μου.

«Ε έτσι ε;Όταν το κάνετε εσείς είναι γλυκουλι...Όταν το κάνουμε εμείς είμαστε ανώμαλοι»

Είπε εννοώντας το ότι επειδή καθόμουν από πίσω του κολλώντας το σώμα μου πάνω του και αυτά...

Και γέλασα κακιασμενα.

«Ναιπ...Πάντα εμείς έχουμε δίκιο»

Είπα και με κορόιδεψε.

«Πάντα εμείς έχουμε δίκαιο...Και ξέρεις τι τραβάμε;Εχιυμε περίοδο και πρέπει να κάνουμε αποτρίχωση και...και γεννάμε ξέρεις ποσό πονάει και εσείς κάθεστε και τα ξύνετε και δεν κάνετε τιποτααααααααα»

Με κορόιδεψε κάνοντας τη φωνή του πιο ψιλή και τον κοπάνησε ελαφρά στον ώμο .

«Δεν έχω πει ποτέ κάτι τέτοιο»

Είπα και με κοίταξε σηκώνοντας το φρύδι του.

«Πίστεψε με έχεις πει»

Είπε γελώντας και τον κοίταξα έκπληκτη.

«Μια μέρα που είχε 1000% περίοδο και πήγα εγώ σαν καλός ανθρωπάκος να σου πω ότι έχουμε σχολη άρχισες να τις λες τις ασυναρτησίες σου...Και επιπλέον εκείνη το πρωί μου είπες...Τραβά γαμησου και εσείς φταίτε για όλα και ούτε εγώ θυμάμαι»

SavageDonde viven las historias. Descúbrelo ahora