Πέρασαν 2 μέρες...Και δεν είχαμε μιλήσει...
Την έβλεπα να περνάει στους διαδρόμους όμως δεν μιλούσαμε...Ώσπου καθώς περπατούσα μέσα στο γραφείο μου...Είδα να μου έχει αφήσει ένα σημείωμα...
Γιατί ζούμε στον μεσαίωνα...Ή δεν μπορεί να μου μιλήσει από κοντά...
Σκέφτηκα και ρολαρα τα μάτια μου.
Έλεγε να την συαντησω στην παραλία το βράδυ...Έτσι απλά επέστρεψα σπίτι μου και καθισα...
Και απλά κοιμήθηκα λιγο μέχρι να περάσει η ώρα.
[...]
Την είδα να κάθεται σε ένα παγκακι εκεί...Και την πλησίασα...
Μόλις άκουσε βήματα σηκώθηκε όρθια κάπως ταραγμένη ενώ την κοίταξα μπερδεμένος.
«Τι θες;Αν έχεις όρεξη γι κήρυγμα δεν είμαι καλα σήμερα»
Της είπα και έγνεψε αρνητικά.
«Όχι...Απλά ήθελα να σου πω ότι...»
Άρχισε και ξεροκαταπιε.
«Εμ ότι...»
Συνέχισε και την κοίταξα μπερδεμένος δίχως να καταλαβαίνω.
«Κοιτα απλά...»
Άρχισε και έπιασε το κεφάλι της.
«Ήθελα να σου πω ότι»
Προσπαθούσε και έγνεψα αρνητικά.
«Εϊ απλά ηρέμησε και μίλησε μου...»
Της είπα και πήγε προς τα πίσω το κεφάλι της ξεφυσώντας.
«Απλά ήθελα να σου πω ότι,δεν έχω ξεχάσει ούτε εγώ μέρα από τότε και...Ότι όσα σου είπα τα είπα μέσα στα νεύρα μου και δεν τα εννοούσα και-
Άρχισε καθώς χαμογέλασα αυθορμητα καθώς ήθελα να γελάσω από το ποσό αβολα ένιωθε...Και το έβλεπα.
«Και...Ότι δεν έχω σταματήσει να σε σκέφτομαι ούτε εγώ...και οι ημέρες μας μαζί ήταν οι καλύτερες και ότι άλλαξες τη ζωη μοθ και-
Συνεχισε και τότε ακούστηκε το τηλέφωνο μου...Γέλασα πνιχτα μαζί με εκείνη μιας και είχε χαλασει όλη τη φάση...
Και απλά δεν έδωσα σημασία...
«Συνεχισε...»
Είπα γελώντας ενώ χαμογέλασε γλυκά κοιτάζοντας με...Κι μου είχε λείψει...μου είχε λείψει τόσο γαμημενα πολύ αυτό το χαμογελο...
Το κινητό μου επέμενε....Όταν πήγε να συνεχίσει...
Προσπάθησα να το απορρίψω όμως τότε έγνεψε αρνητικά.

YOU ARE READING
Savage
Teen FictionΟ,τι Μεγαλώνει στη Μοναξιά,γίνεται άγριο! Η Allison είναι βασικά ήταν μια 18χρονη κοπέλα,άριστη μαθήτρια,χωρίς να προκαλεί ποτέ μπελάδες...η «τέλεια» κόρη. Όλα αυτά ίσχυαν ώσπου βρέθηκε σε ένα πανεπιστήμιο χιλιόμετρα μακριά από τους γονείς και όλα ό...