My Brother's Bestfriend | korekta |

34

-W sumie, nie jest źle skoro nie jest na nas zły ani nic.- uśmiechnęła się Unnie.

-Co racja, to racja.- odpowiedział Namjoon.

-To masz jakieś plany na dziś?

-Mam i ty też masz.

-Niby jakie?

-Jedziesz ze mną, poznasz moich rodziców i moją małą kuzynkę.

-Kuzynka mieszka u was?

-Jej mama miała wypadek, zmarła i była to moja matka chrzestna. Zawsze byłem zrzyty z Hyubin.

-Ile ma lat?

-9

-JEDZIEMY!!!

-To się szykuj.

-Okej.

Nie minęło 20minut a dziewczyna była już gotowa. Szybko wsiedli w autobus i pojechali.

-To daleko?

-Nie zaraz będziemy.

-Oki doki ya

- IT'S THAT TRUE YES OKI DOKI YA SAY LARALARALA...- zaczął krzyczeć w autobusie Namjoon.

-Kocham Cię.

- Ja ciebie też.- 15 minut później byli juz na miejscu. Wysiedli z autobusu i ruszyli ku domu Namjoona.

- Zaczekaj.- złapała jego rękę która juz miała pukac do drzwi.

- Co?

- A jeśli mnie nie po lubią?

-Na pewno Cię pokochają.

-Okej...- przełknęła ślinę.

-Dzień Dobry Tato!- krzyknął wchodząc do środka. Dziewczynie zabrakło tchu.

**********

-Coś się stało?- spytał Jungkook.

-Nie maluszku, wszystko w porządku.- Odpowiedział Jin.

-Przecież widzę, możesz mi wszystko powiedzieć. To nic, że jestem dużo młodszy i ciągi sie kłócimy. Kocham cie, tez chce ci pomagać.

-Dziękuje, chodzi o Hobiasza...

-Naszego źrebaczka?

- Yes.

-Nie szpanuj tak angielskim.

-Okej.

- To co z nim?

-Bo wczoraj mówił mi, że a w sumie nieważne, jest dobrze. Papa.- wyszedł zostawiając młodszego samego.

-Widziałeś Jimina?- spytała Soohyuna.

- Nie, ale prawdopodobnie je teraz twoje słodycze schowane wczoraj.- odpowiedział Kook.

-Ide go zabić.

- Pa!

-Pa!

-Tae!- krzyknął widząc swój sens życia idący w jego stronę.

-Tak?

-Kocham Cie, nawet nie wiesz jak bardzo.

- Wczesniej mówiłeś, ze mnie nie na widzisz.

- To było wcześniej.- wystawił mu język.

-Ja lece, pa!

- Coś tu się dziwnego Dzieje. Co chwila ktoś przychodzi potem szybko odchodzi, halo logika where are you?- powiedział sam do siebie.