CROSSOVER (editing)

- 17 -

LET'S DO IT THE LAW WAY 

-

-

-

ყველაფერი ზედმეტად სწრაფად მოხდა.

გარშემო მირანდას კივილი მესმოდა. როდესაც მისკენ გავიხედე, დავინახე თუ როგორ ძლიერად ებღაუჭებოდა მორეოს ფეხს. დანიელას თვალები გაფართოებული ჰქონდა და გაშეშებულიყო. ძმას კი ორივე დისთვის ხელები ძლიერად ჰქონდა შემოხვეული. ბრიტანელისკენ გავიხედე თუ არა, მოულოდნელმა ხმამ ორჯერ გამოიწვია ჩემში სურპრიზი. არ დააყოვნა. მისკენ მიმავალ ორივე მამაკაცს ესროლა. მაგრამ მესამეს სწრაფი რეაქცია ჰქონდა. დრო იხელთა სანამ მის წინ მდგომი მეგობარი, თუ შეიძლება მას რომ მეგობარი ვუწოდო, მუხლებზე ვარდებოდა და იდიოტივით ჩაებღაუჭა მის იარაღს. მაგრამ ახლა სხვა სადარდებელი მქონდა. განსაკუთრებით მაშინ, როდესაც ორი უცნობი მამაკაცი ჩემკენ მოიწევდა. უფრო სწორად, მორეოსა და მისი დებისკენ. სწრაფად მივრიალდი მათკენ და ხელი ვკარი, რომ საძინებელში შესულიყვნენ. 

- სანამ არ გეტყვით, აქედან არ გამოხვიდეთ! - კარების მოხურვისას ძლიერები ხელები ვიგრძენი მხრებზე, რომლებმაც გვერდით მომისროლა. სანამ წამოვდგებოდი, საძინებელში შესვლას ცდილობდა, მაგრამ მორეოს კარების ჩაკეტვა მოესწო. დანას ჩავებღაუჭე, რომელიც საგულდაგულოდ მქონდა ჩამალული მოსაცმელში და მისკენ გავემართე. 

მაღალი იყო, მაგრამ სუსტი. ერთი შეხედვით ისეთ შთაბეჭდილებას დაგიტოვებდა, თითქოს მარტივი წასაქცევი იქნებოდა, თუმცა მის ხელებს ჯერ კიდევ გრძნობდი მხრებზე, იმდენად ძლიერად მოეჭირა. დანა მისკენ გავიქნიე. მარტივი მისახვედრი იყო, რომ მოიგერიებდა. ამიტომაც იქ ამოვატყვი, სადაც მზე არ უნათებდა. ტკივილისგან მაჯაზე ხელი უფრო მომიჭირა. მუხლებზე ვარდებოდა, მაგრამ გაშვებას არ აპირებდა. გათავისუფლებას ვეცადე. ამაოდ. ამიტომაც დანა თავისუფალ ხელში გადავანაცვლე. ოდნავ ჩავიმუხლე, მაგრამ ხელი ზემოთ დავტოვე, რათა მისი ხელიც მანდ დარჩენილიყო და რკინა ზუსტად იქ გამეტარებინა, სადაც მინდოდა. როგორც კი თვალი გავუსწორე მის მუქ ცისფერ თვალებს, დანა მის იღლიაში გავატარე. აღრიალდა და ტკივილისგან ხელი გამიშვა. სანამ იატაკს გაუსწორებდა ზურგს, მანამ სწრაფადვე გამოვაძვრინე დანა მისი სხეულიდან და წამოდგომა დავაპირე, თუმცა მალევე ძირს აღმოვჩნდი.