35

666 42 13
                                    


He's Into Her







💐J-HOPE P.O.V:💐

Natapos na ang flag ceremony, kaya pumasok na kami sa kanya-kanyang classroom namin. At magiging iba na raw ang tearcher namin sa kada period, kasi araw-araw iba't iba na ang schedule ng magiging subject namin. At Bakit? Di ko alam eh, pero yan daw ang pinagmetingan ng mga tearcher namin, noong araw na nahimatay si Jimin.

At bakit ko na laman, aber? Syempre narinig ko lang na bulongbulongan ng mga istuyante dito sa school.


Pagdating ko sa loob ng classroom, umupo kaagad ako sa tabi ni Celyn. Wala panaman ang asungot na si Jackson, kaya masosolo ko ngayon si Cezalyn.

"Kamusta ang weekends mo?" tanong ko sa kanya ng nakangiti.

"Ok lang naman Sokie Oppa!" sagot nito at ngumiti ng matamis.

"Di mo man lang ako na miss?" nakapout kong tanong.

"Syempre na miss." saad niya at kinurot ang pisngi ko.

Angshaketnamankumurotngbabaetangtoh Kawawa tuloy ang flawless skin ko!

"Grave ang pula ng pisngi mo sokie" natatawang pahayag niya na lalo ko lang nginuso ang mga labi ko.

"Talagang pupula yan, kinurot mo eh. Tsk ang sakit, sadista tsk" saad ko at tinignan siya ng masama na may papout pout pang effect.

"Hehehe sorry na Mr, ang cute mo kasi kaya tuloy di ko napigilan gigilan yang pisngi mo." sabi niya at hinalikan ang pisngi ko.

O_____O-ako

^_____^-siya

"Ba-Bat m-mo gi-ginawa y-yun?" tanong ko na nauutal-utal.

"Para di na mamula at sumakit yang pisngi mo, pero mukang mas lalo pa yatang namula yang pisngi mo oppa. Subrang sakit ba? Sorry talaga sokie!" nakayukong saad niya.

Kung kurot lang din naman pala sa pisngi ang dahilan para mahalikan niya ko sa pinsgi. Eh di hahayaan ko na siyang palaging kurutin ako ^_^

"Hi-Hindi ok na ko, at isa pa binibiro lang naman kita eh" sabi ko at hinawakan ang baba niya at pinatingin sakin sabay ngiti ng matamis.

"So-Sorry talaga J-hope! Sorry sorry sorry" sabi niya.

"Alam mo isang sabi mo nalang ng sorry, hahalikan na kita. Kaya tumigil ka na dyan sa kakasorry mo. Sabing ok lang eh, tigas ng ulo mo." sabi ko na seryoso ang mukha at tinititigan siya sa mata, pero di din nagtagal ang titigan namin dahil tumingin siya sa ibang direkyon na namumula ang pisngi. ANG CUTE!

Kaya tumawa lang ako!

"So-Sokie pu-punta l-lang a-ako sa locker ko" saad niya at tumayo na.

"Samahan na kita." tumayo narin ako at hinawakan ang kamay niya, sanhi upang lalong pumula ang mga pisngi niya. Kaya napangiti akong lumalakad papunta sa locker room section, habang tahimik namang nakayuko si Celyn na tinitignan ang kamay naming magkahawak.

At pagkatapos kunin ni Celyn ang mga notes niya, bigla nalang....

Brrrrrr 《wag kayong mag-alala tunog yan ng isang halimaw na nasa tiyan😅》

Kaya napatingin ako sa kanya. Na pulang-pula parin ang mukha habang kinakagat ang pang ibabang labi.

"Nakapag almusal ka ba?"

"Ahhh ehhh, hindi eh kasi nagmamadali na kaming pumunta dito sa school. Di na nakapagluto si Clover ng agahan, kasi nalate na kami ng gising." nahihiyang sabi niya habang nakayuko at kinakagat ang ilalim niyang labi dahil sa hiya.

"Halika, kumain muna tayo sa lubas" "Per-----" "Tsk walang pero-pero, sasama ka sakin sa ayaw mo man o sa gusto." " Op----" hinila ko na siya bago pa siya makasagot palabas ng school.

At nagpatangay nalang siya na nakabusangot ang mukha. Pinayagan naman kaming lumabas nung guard, kaya pumunta kami sa isang convenience store na malabit lang dito sa school.

Pagkapasok namin kumuha ako ng ramen, at nilagyan ng mainit na tubig. Sabi kasi nila, ang noodles daw ay nakakapagpahaba ng buhay. Kaya gusto kong humaba ang buhay niya, para magtagal pa ang pagsasama naming dalawa.

Pagkatapos binayaran ko na, at umupo kaming magkatabi dun sa table. Laking pasasalamat ko nga eh, kasi walang katao-tao dito. Maliban lang dun sa mamang nasa counter.

"Here, ubusin mo yan." sabi ko at binigay ang ramen sa kanya.

"Thanks oppa, pero yung kamay mo. P-paki tangal Oppa, kasi di ako makakain ng t-tama" sabi niya na pulang-pula na ang buong mukha.

Kaya napagtanto kong kanina ko pa pala hinahawakan ang kamay niya, kaya tinangal ko na eto. Para makakain siya ng tama.

"Ahh, sorry.." sabi ko habang kinakamot ang ulo. Habang siya ngumiti lang sakin at sinimulan ng kumain, kaya nakangiti akong tinititigan siya.

"Oppa, hindi ka kakain?" nahihiyang sabi niya.

"Busog pa ko, panunuorin nalang kitang kumain." sabi ko at ngumiti ng matamis sa kanya.
Kaya naiiling nalang siyang nagsimula ulit kumain na paminsan-minsan nahihiyang iniiba ang attention ng mata kapag nahuhuli kong tumitingin sakin.

ANG CUTE NIYA AT MAS LALONG PULANG-PULA PA KAYSA KANINA ANG MUKHA NIYA NGAYON HAHAHAHA.

Nagmatapos na siyang kumain nagkwetuhan muna kami tungkol sa pamilya namin. At nalaman kung daddy niya ang may ari ng isang sikat na companya habang ang mommy niya naman ay isa fashion designer, may isa siyang nakakabatang kapatid na babae na Claire ang pangalan na kasalukuyang nasa ibang bansa nag-aaral.

Nahihiya pa nga siyang nagkwekwento tungkol sa pamilya niya eh, at nararamdaman ko ang labis na pagkalungkot niya dahil miss na miss niya na ang magulang niya at ang baby sister niya.

Kung sa bagay halos tatlong taon narin daw silang hindi nagkikita-kita, at tanging skype lang ang nagdudugtong sa kanila.

Hay mahirap talagang mawalay sa pamilya!

Nagsimula na kaming lumakad pabalik ng school at naiisip kong...

Ang love ay nag-uumpisa sa crush na kapag tumatagal ay nauuwi sa like na natatapos sa love. Yan ang napagtanto ko habang tumatagal at lolang tumatagal na nakakasama ko si Cezalyn.

Hindi ko alam pero noon tingin lang ako ng tingin sa kanya na kinalaunan ay hindi ko na siya mabura sa isipan ko. Na parang siya na lang ang tumatakbo sa isipan ko.

Cezalyn for me your like a drug, that no rehab can fixe, nilalamon mo ang buo kong sistema at mukang gusto na yata kita ay mali mahal na yata kita.Naduduwag akong umamin sayo, dahil baka sa huli hindi mo naman ako mahal. Natatakot akong mabasted! At higit sa lahat ayokong masira ang pagkakaibigan nating dalawa, dahil lang sa pagmamahal ko na sakaling di mo kayang suklian.

💐END OF J-HOPE P.O.V💐
























🐴Please Vote and Comment🐴































Total Words: 1068
《Ang kunte noh :(》

School Life With BtsWhere stories live. Discover now