U-KA-LA

Büyük, büyük çok büyük bir gün

Bugün büyük, büyük, çok büyük bir gün (Açlık Oyunları bağımlısı yazar olunca.s)

Çok büyük bir gün çünkü bugün Mete geliyor!

Tamam, sadece 3 günlüğüne olabilir ama en azından geliyor..

Deli gibi evin içinde koşturup duruyorum. Çünkü havalimanına gelmemi istemedi. Her ne kadar nedenini merak etsemde evde bekle diyip durdu. Pislik.

Saat 10 a geliyordu ve çoktan gelmiş olması gerekirdi diye düşünürken kapının sesiyle aşağı koşmaya başladın.

Tam son basamağa geldim ki...

Ayağım..  Sağ ayağımı burkmamla kendimi yerde bulmam bir oldu! İnanamıyorum,

Acı içinde sendeleyerek kapıya olabildiğince hızlı gitmeye çalıştım ama öyle canım yanıyorduki..

"İmge, iyi misin?"

Ayyy!! İnanamıyoruum.... Sevgilimin sesiiii.....

"İyiyim aşkımm...  Geliyorumm"

Çığlık ata ata kapıyı açtım ve Mete'min boynuna atladım hemen...

Kokusu... Saçları.. Ona dokunmak... Gerçekten tarifi imkansız bir şey..

"Hayatım, bende seni özledim ama çiçekleri eziyorsun.." (Burda da Vampir Günlüklerinden alıntı yapmış olabilirim. Neyse)

"Çiçek mi?"

"Ve paketler.."

"Aşkım, hemde papatya" diyerek boynundan ayrıldım ve hemen içeri girmesini sağladım. Ellerindekileri almaya başladım ve hemen geri sarıldım.

"Çok teşekkür ederim ama özlemimi gidermeden onlara bakamicam" Keyifle gülümsedi.

"Çınar anlattı bana, sen merak etme aylak" omzuna yumruk atmam bir oldu!

"Aylak ha? Prensese ne oldu?"

"Gel buraya ukala prensesim."

"U-ka-la" diye hecelemem bir oldu.

"Evet, U-ka-la"

"İmge"

"Efendim?"

"Hayatım, sana sarılmayı çok istiyorum ama geldiğim gibi yanına koştum. Yani, hani bir otursam... Yorgunluğum geçse.."

"Çok mu yoruldun" dedim en sevimli halimle.

"Evet''

"Evet öyle mi? Beter ol Mete! Banane, oturmana izin vermiyorum! Sarılıcaksın! Ben sana defalarca gitme dedim!"

Son zamanlarda hiç görmediğim gözyaşlarımı tutamıyordum yine..

"Tamam, tamam kaderime razıyım öyleyse"

Daha sıkı sarılmaya başladım. Gerçi çocuğu öldürmeye i çalışıyorum, anlamadım ki.. Lazım o bana.s

"Neyse,gel hadi, oturalım.."

"Aşkıma bak, bana kıyamazmışda.."

"Evet, ben sana kıyamıyorum ama seninde bana karşı aynı şeyi yaptığını düşünmüyorum."

"Laf mı gönderiyon sen şimdi bana" oturmuştu bile. Hemen yanına geçtim.

"Mete, bence... Bir daha gitmene gerek yok"

"Öyle mi? Ama doktorum şu 3 güne bile zar zor izin verdi"

"Doktor? 1 dakika, ama biz, doktordan hiç bahsetmedik. Kimki yani bu doktor"