This One For You...

Αναποφασιστη

Είχαμε δώσει ραντεβού στο δημόσιο πάρκινγκ λίγο πιο πάνω από το σπίτι μου, σε λιγότερο από πέντε λεπτά θα ήμουν έτοιμη. Το πρόσωπο μου ήταν αψεγάδιαστο, πάνω του δεν υπήρχε ίχνος μακιγιάζ. Καμία άλλη κοπέλα δεν θα πήγαινε έτσι στο πρώτο "ραντεβού" κι όμως εγώ το έκανα, έβαλα το καινούργιο μου μαγιό και κατέβηκα από την πολυκατοικία.

Ένας άντρας ντυμένος στα μαύρα με δερμάτινο τζάκετ ήταν γυρισμένος πλάτη...

Μα καλά φοράνε δερμάτινο τέτοια εποχή; Με τέτοια ζέστη; Σκέφτηκα. Προχώρησα και πήγα μέσα από τα στενά του σπιτιού μου μέχρι να βγω στον κεντρικό μα ένιωθα έναν κόμπο στον λαιμό μου - Όχι... Όχι πάλι κρίση πανικού... - δεν έπρεπε να το κάνω, δεν έπρεπε να πάω, ήταν λάθος, έπρεπε να γυρίσω σπίτι τώρα. Παρότι οι σκέψεις μου αρνητικές το βήμα μου έλεγε αλλά καθώς επιτάχυνα έφτασα μα κανείς δεν ήταν εκεί.
Τα λεπτά περνούσαν μα κανείς δεν ερχόταν οι σκέψεις μου παρέμεναν αρνητικές, καθώς σκεφτόμουν λοιπόν θυμήθηκα ότι δεν είχα πάρει μαζί μου χρήματα κι έτσι έφυγα σχεδόν τρέχοντας με αυτή τη δικαιολογία για το σπίτι... Δεν έπρεπε να είχα έρθει, μου είπε ψέματα δεν θα έρθει ποτέ και εγώ η ηλιθια τον πίστεψα. Θα παω σπίτι δεν πρόκειται να βγω μαζί του πότε, ούτε θα του ξανά μιλήσω! ... Μα καθώς γύρισα το κεφάλι...

Μην ξεχνάτε να τσέκαρετε και την δεύτερη μου ιστορία Touch me... 💓💓💓💓💓💓💓
Και να κάνετε follow 💓💓💓💓💓💓

Μην ξεχνάτε να κάνετε vote αν σας άρεσε share και comments ❤️❤️
⬇️⬇️⬇️