Εντάξει!! Είπα ένα μικροοο, μικρούλιιι, τόσο δα ψεματακι, δεν ήμουν στην γιαγιά μου... Ήμουν στην παραλία με τους γονείς μου, αλλά θα πήγαινα! Δεν ήταν δικαιολογία! Συνεχίσαμε να μιλάμε για άσχετα θέματα στα μηνύματα, η ώρα περνούσε, στην αρχή πίστευα πως θα καθόμασταν δύο με τρεις ώρες, μα πάντα κάθε φορά που κάτι έχω κανονίσει γίνεται η ανατροπή!
Η ώρα πλέον είχε πάει οκτώ..., οκτώ μισή... Κι εγώ καθόμουν σε αναμμένα κάρβουνα προσπαθώντας να μην το δείξω! Αφού φάγαμε επιτέλους πήγαμε στο αμάξι, η διαδρομή ήταν ατελείωτη, συνεχώς κοίταγα το ρολόι και παρακαλαγα από μέσα μου να πατήσει λίγο παραπάνω γκάζι ο Τάσος! Δεν θα προλάβαινα... Είχα απογοητευτεί...
Ανέβηκα στο σπίτι σχεδόν τρέχοντας κουβάλησα όσα περισσότερα πράγματα μπορούσα καρέκλες θαλάσσης, ομπρέλες, ψυγεία, τσάντες κάλεσα το ασανσέρ και ανεβήκαμε πάνω ο Τάσος πήγε ήθελε να με περιμένει για να με πάει μέχρι το μέτρο μα θα αργουσα κι έτσι πήγε το αμάξι στο γκαράζ κι εγώ βρήκα την ευκαιρία και χώθηκα γρήγορα, γρήγορα στο μπάνιο, πήρα και το αφρόλουτρο του ίδιου αρώματος που θα έβαζα αργότερα για να κρατήσει η μυρωδιά του θα έβαζα και το γαλάκτωμα σώματος κι έτσι θα άφηνα το άρωμα μου παντού. Με αστραπιαιες κινήσεις έκανα μπάνιο δέκα και μισή ήμουν απαλλαγμένη από την αλμύρα, για ένα δεύτερο θυμήθηκα την μάνα μου να λέει... Γιατί να κάνεις μπάνιο τα μαλλιά σου είναι τόσο ωραία απλά κάνε το σώμα σου... Ένα βλέμμα αρκούσε για να γελάσει και να την πείσω πως ΈΠΡΕΠΕ! Στην μητέρα μου όμως και στον Τάσο είχα πει ότι θα πήγαινα με την Χριστίνα, την Αναστασία και την Αγγελική.
Όταν ήμουν έτοιμη η ώρα είχε πάει δώδεκα μέχρι να κατέβω κάτω μια! Είχα βάλει μια καινούρια μπλούζα λιλά που είχα πάρει μερικές μέρες πριν, ήταν σατέν, οι τιράντες της ήταν τόσο λεπτές που αν τις τραβαγες με δύναμη θα ήταν παρελθόν, αλλά σαφώς δεν θα μπορούσες να μην τις πεις κομψές, το χρώμα μου πήγαινε πολύ, από κάτω φόραγα ένα σορτσάκι σε άσπρο χρώμα που αγκάλιαζε ωραία τους γλουτούς μου πήρα το τσαντάκι μου σε μπεζ αποχώρηση όπως τα παπούτσια χαιρέτησα και έφυγα.
Ήταν η πρώτη μπλούζα που αγόραζα μετά από χρόνια σε αυτό το χρώμα, όταν ήμουν μικρή το ροζ ήταν το μόνο χρώμα που φόραγα, στην εφηβεία όμως αντικατασταθηκε με το μαύρο.
Πήγα στη στάση του λεωφορείου που είχαμε δώσει σημείο συνάντησης και τον είδα να με περιμένει. Είχε κατέβει από την μηχανή, στηριζόταν όμως πάνω της, είχε ανάψει ένα τσιγάρο και κοιτούσε το πάτωμα....
Μην ξεχνάτε να τσέκαρετε και την δεύτερη μου ιστορία Touch me... 💓💓💓💓💓💓💓
Και να κάνετε follow 💓💓💓💓💓💓Μην ξεχνάτε να κάνετε vote αν σας άρεσε share και comments ❤️❤️
⬇️⬇️⬇️
YOU ARE READING
This One For You...
Teen FictionΗ Αλεξία είναι μια κοπέλα που αναζητά απεγνωσμένα να την αγάπη, για αυτην παρακάμπτει τα πρέπει και τα πιστεύω της ποτέ δεν πίστευε όμως ότι η ζωή της μέσα σε μια μέρα θα έκανε στροφή 180 μοιρών και να ερθουν όλα πανω κάτω. Άνθρωποι φεύγουν άλλοι έ...