This One For You...

Ετοιμάζω Ταξίδι...

Στο δρόμο της επιστροφής ο Θάνος προσφέρθηκε να με πάει σπίτι αλλά επειδή όλα αυτά που μου είχε πει στο παρελθόν για εκείνον η Άννα ακόμα τα θυμόμουν δεν ήθελα, έτσι λοιπόν προσπάθησα να τον παροτρυνω. Ξεκίνησα να πηγαίνω μέσα απο τα στενά και να κάνω κύκλους.

- Πραγματικά δεν είναι ανάγκη.

- Ναι αλλά αυτό είναι το σωστοοο.

- Χαχαχα δεν πειράζειιι.

- Γιατί δεν θες να μάθω που μένεις; Είπε γελώντας.

- Εσύ είπες ότι ξέρεις λοιπόν; Γιατί να σου πω; Αφού ξέρεις!

- Πλάκα σου έκανα μωρέ απλά με αυτά που μου είπες υπολόγισα περίπου.

- Και εγώ πλάκα σου κάνω.

-Καλά αν δεν θες να μάθω που μένεις απλά πήγαινε κάτω από μια πολυκατοικία και πες μου ότι μένεις εκεί.

Περπατούσαμε προς την αντίθετη πλευρά του σπιτιού μου, η ζέστη ήταν αφόρητη, δεν άντεξα άλλο.

Κοντό στάθηκα...
- Είσαι τόσο πεισματάρης;! Είπα και ξεκίνησα να πηγαίνω προς την αντίθετη κατεύθυνση που πηγαίναμε, το σπίτι μου ευτυχώς ήταν κοντά.

- Πάλι καλά που το κατάλαβες. Χαμογέλασε σαρκαστικά.

Επιτέλους φτάσαμε κατω από την πολυκατοικία, η ζέστη ήταν ανυπόφορη!

- Εδώ είναι;

- Ναι, εδώ μένω.

- Σίγουρα ή μου λες ψέματα;

- Σίγουρα να δες. Και με μια κίνηση του χεριού μου έβαλα το κλειδί στην πόρτα της πολυκατοικίας και άνοιξα.

- Τα λέμε. Είπε.

- Γειά. Είπα κι εγώ με την σειρά μου και άφησα την πόρτα να κλείσει πίσω μου.

... Γιατί ήταν τόσο σωστός μαζί μου...

Κάτι έπρεπε να πηγαίνει λάθος... Γιατί ήταν τόσο σωστός και να με φέρει μέχρι εδώ... Χωρίς καν να κάνει κίνηση να με φιλήσει... Σοβαρά έπρεπε να πηγαίνει κάτι λάθος, δεν θα το έκαναν όλοι αυτό! (😂) Και τώρα μου ζητάει να βγούμε κανονικό ραντεβού... Πως να πω οχιιιι;

Λοιπόν μπορώ, απλά θα βγούμε αργά 😅

Πόσο αργά; 😜

Αρκετά 😅
Είμαι στην γιαγιά μου και θα γυρίσω βράδυ οπότε πάμε για ποτό αν θες 😕

Εντάξει τι ώρα;

Μια μιάμιση να έρθω να σε πάρω με την μηχανή;

Ναι 😅

Εντάξει!! Είπα ένα μικροοο, μικρούλιιι, τόσο δα ψεματακι, δεν ήμουν στην γιαγιά μου... Ήμουν στην παραλία με τους γονείς μου, αλλά θα πήγαινα! Δεν ήταν δικαιολογία! Συνεχίσαμε να μιλάμε για άσχετα θέματα στα μηνύματα, η ώρα περνούσε, στην αρχή πίστευα πως θα καθόμασταν δύο με τρεις ώρες, μα πάντα κάθε φορά που κάτι έχω κανονίσει γίνεται η ανατροπή!

Η ώρα πλέον είχε πάει οκτώ..., οκτώ μισή... Κι εγώ καθόμουν σε αναμμένα κάρβουνα προσπαθώντας να μην το δείξω! Αφού φάγαμε επιτέλους πήγαμε στο αμάξι, η διαδρομή ήταν ατελείωτη, συνεχώς κοίταγα το ρολόι και παρακαλαγα από μέσα μου να πατήσει λίγο παραπάνω γκάζι ο Τάσος! Δεν θα προλάβαινα... Είχα απογοητευτεί...

Μην ξεχνάτε να τσέκαρετε και την δεύτερη μου ιστορία Touch me... 💓💓💓💓💓💓💓
Και να κάνετε follow 💓💓💓💓💓💓

Μην ξεχνάτε να κάνετε vote αν σας άρεσε share και comments ❤️❤️
⬇️⬇️⬇️