Η Επιστροφή

22 4 0
                                    

-Ξέρεις τι λένε;

-Τι λένε; Τον ρώτησα με αναστατωμενη φωνή.

- Ότι το πρωί είναι το συμαντικοτερο γεύμα της ημέρας... Είπε πονηρά ανασηκωθηκε με κοίταξε βαθιά μες τα μάτια μου άνοιξε τα πόδια και κατέβηκε προς τα κάτω.

Τα χέρια μου τραβαγαν τα σεντόνια. Με πέθαινε! Η πλάτη μου είχε σχηματίσει καμπύλη, ένιωθα τα μάγουλα μου να κοκκινιζουν, το ένα μου χέρι μπερδεύτηκε στα μαλλιά του Άκη καθώς τα χείλη του με τραβαγαν ένας δυνατός αναστεναγμός μου ξέφυγε και αμέσως μετά άλλος ένας όταν μπήκε μέσα μου γρήγορα - δεν κουράζεται ποτέ αυτό το αγόρι σκέφτηκα και δαγκωσα το κάτω χείλος μου πονηρά και χαμογέλασα - εκείνος με την σειρά του όπως κάθε φορά γινόταν όλο και καλύτερος μόνο για εμένα.

- πως γίνεται να μην ξέρει τίποτα και να με κάνει να τα χάνω κάθε φορά... -

Έφυγα από το σπίτι του Άκη με την μπλούζα που μου είχε δανείσει το περασμένο βράδυ, βασικά... Εκείνος με πήγε σπίτι μου με την μηχανή.

Όταν όμως μπήκα στο δωμάτιο μου μια απρόσμενη έκπληξη με περίμενε. Η ώρα ήταν δώδεκα και ήμουν πτώμα ήθελα να ξαπλώσω στο κρεβάτι και να κοιμάμαι για μέρες, όμως όταν άνοιξα την πόρτα του δωματίου μου είδα την Άννα ξαπλωμένη στο κρεβάτι μου να με περιμένει πιθανώς αρκετή ώρα να γυρίσω, ευτυχώς που μου έκοψε και είχα αλλάξει λίγο πριν μπω στο σπίτι για να μην καταλάβουν τίποτα οι δικοί μου, τώρα θα είχα να δώσω πολλές εξηγήσεις, ευτυχώς το απέφυγα!

Αυτή η μπλούζα του Άκη ήταν από την ομάδα μπάσκετ που πήγαινε, η Άννα αποκλείεται να μην την θυμάται έστω και μια φορά να την φοράει, μαζί μεγάλωσαν! Ο Άκης πήγαινε σε ομάδα μπάσκετ από μικρό αγόρι έως τώρα, για αυτό και τώρα είχε φτάσει το διαστημικό ύψος του ένα ενενήντα... Ήταν το ψηλότερο αγόρι στην τάξη του κάθε χρόνια, εγώ βέβαια δίπλα του ήμουν σαν νάνος!

Φωνές, τσιριδες και χοροπηδητα ήταν η αντίδραση μου όταν την είδα πάνω στο κρεβάτι μου, - είχε σκάσει στα γέλια ήδη - μετά από το μικρό σόου που της πρόσφερα έπεσα πάνω της στο κρεβάτι και την αγκάλιασα.

- Με πλάκωσες

-ΕΊΣΑΙ ΕΔΏ!

-Λοιπόν λεγε!- Γη άνοιξε να με κατάπιες ΤΏΡΑΑΑΑ... - Ήθελα τόσο πολύ να της πω την αλήθεια αλλά δεν ήξερα πως θα αντιδράσει, η Άννα πάντα ήταν πολύ χαλαρή με όλα αλλά δεν ξέρω αν θα ήταν τόσο με αυτό... Θα της το έλεγα απλά όχι τώρα εξάλλου είχα τόσα πολλά να της πω πριν από αυτό, θα έπαιρνα τα πράγματα από την αρχή.

-Τι να πωω...

-Τα νέα σου μωρή!

-Ααα... Ναι λοιπόν...



Μην ξεχνάτε να τσέκαρετε και την δεύτερη μου ιστορία Touch me... 💓💓💓💓💓💓💓
Και να κάνετε follow 💓💓💓💓💓💓

Μην ξεχνάτε να κάνετε vote αν σας άρεσε share και comments ❤️❤️
⬇️⬇️⬇️

This One For You... Unde poveștirile trăiesc. Descoperă acum