This One For You...

Στην Τσίτα

Ο ζεστός αέρας έπεφτε πάνω στο δέρμα μου και ο ήλιος με έλουζε, μια δόση ελευθερίας και φόβου μαζί, είχα πιαστεί ελαφρά από τον Θάνο, δεν ένιωθα οικεία για να τυλιξω τα χέρια μου γύρω του, όμως σίγουρα μπορούσα να καταλάβω πόσο γυμνασμενος ήταν και ήταν πολύ, ο κορμός του αλλά και τα χέρια, στα χέρια του μερικές φλέβες πέταγαν, μπορούσα να τις διακρίνω ακόμη και τώρα που κρατούσε το τιμόνι.

Διαρκώς με ρώταγε αν ήμουν καλά ή αν ήμουν εντάξει, μου έλεγε επίσης να τον κρατήσω καλύτερα γιατί έχει λακκούβες, κρατήθηκα καλύτερα ενώ απολάμβανα την διαδρομή...

Στην διαδρομή κατάλαβα όμως ότι διαρκώς ήταν στην τσίτα, ότι και να γινόταν φαινόταν μονίμως εκνευρισμενος και αυτό με έκανε να νιώθω ακόμα πιο αμήχανα, ήθελα να φύγω μα το θεό αλλά δεν μπορούσα...

Ένιωθα πως είχα πάρει την παρει την λάθος απόφαση από την αρχή, έπρεπε να είχα μείνε μακριά του όπως μου είχε πει η Άννα, ήμουν ξεροκεφαλη, όλοι με προειδοποιούσαν μα εγώ έκανα το δικό μου. Ένα άσχημο προαίσθημα με πλημμύρισε δεν θα κατέληγε καλά όλο αυτό, ήταν σίγουρο.

Πάρα τις αμφιβολίες μου ο Θάνος αποδείχτηκε μια χαρά παιδί και από κοντά, όπως πάντα όμως διατηρούσα τις αμφιβολίες μου. Του είχα ξεκαθαρίσει ότι πρώτα ήθελα να γνωριστούμε και έπειτα βλέπουμε, καθ' όλη την διάρκεια της βόλτας μας εκείνος δεν έκανε καθόλου πονηρά σχολεία ούτε με άγγιξε, κρατούσε τις αποστάσεις, κάνεις άλλος δεν το είχε κάνει μέχρι στιγμής, αλλά σεβάστηκε αυτό που του ζήτησα και αυτό με εντυπωσίασε θετικά.

-Λοιπόν τελικά θα πάμε Πόρο; Ρώτησε.

Μερικές μέρες πριν συναντηθούμε για πρώτη φορά του είχα μιλήσει για τις διακοπές που ήθελα να κάνω και έτσι του είχα πει τα πιθανά μέρη, ήθελα να πάω ένα τριήμερο στον Πόρο, στην Αίγινα ή στην Άνδρο και τα τρία μέρη ήταν ωραία με εξαίρεση την Άνδρο, που ήταν τέλεια, εκείνος μου είπε ότι δεν θα ήμουν ασφαλής μόνη μου σε ένα νησί να κυκλοφορώ το βράδυ, μέσω αστείου και σοβαρού μου πρότεινε να έρθει μαζί μου έτσι θα μοιραζομασταν τα έξοδα και δεν θα με άφηνε μόνη. Στην αρχή δέχθηκα να έρθει μαζί μου μέχρι όμως να κλείσουμε τα δωμάτια το καθηστερουσα ήταν πολύ επιπόλαιο, δεν τον ήξερα καν, αν πηγαίναμε θα ήταν φιλικά και όχι σε διπλό κρεβάτι αλλά σε δύο μόνα.

Όταν το ανέφερα για πρώτη φορά στην Αναστασία ότι ήθελε να έρθει μαζί μου στις διακοπές μου χωρίς δεύτερη σκέψη είπε όχι...

- Μα δεν σε ξέρω καθόλου.

-Μα για αυτό θα πάμε μαζί για να με μάθεις

- Πάμε ξέρω 'γω. Είπα επιφυλακτικα ενώ βρισκόμουν μέσα στην γαλάζια θάλασσα, ένα ρίγος με διαπέρασε ενώ ο αέρας φυσαγε δυνατά, έκανα μια βουτιά και για μια στιγμή βρέθηκα μέσα στην ησυχία της θάλασσας όλα είχαν σταματήσει για λίγο, τελικά το κεφάλι μου βγήκε στην επιφάνεια και η φασαρία που έκανε ο κόσμος ήταν αίσθηση πλέον έπειτα από λίγο βγήκαμε έξω τυλίχθηκα μα την πετσέτα για να προστατευθω απο την δυνατό αέρα και έπειτα ξάπλωσα, το ίδιο έκανε με την σειρά του ο Θάνος και έμεινε να με κοιτάει για λίγο.

Ο Θάνος ήταν λίγο πιο κοντός από εμένα εγώ ήμουν 1,65 ενώ εκείνος 1,61 με είχε ρωτήσει μόλις κατέβηκα από την μηχανή δεν φάνηκε να τον πειράζει ιδιαίτερα, ούτε να έχει τέτοια κολλήματα.
Πήρα το λαστιχάκι από το χέρι μου και με μια κίνηση μάζεψα τα κόκκινα μαλλιά μου.

-Γιατί τα πιάνεις; Άστα κάτω, ελεύθερα είναι πολύ ωραία. Γύρισα τον κοίταξα από τον ώμο μου..

-Μα δεν μπορώ ζεσταινομαι. Είπα και του χάρισα ένα χαμόγελο.

Στον δρόμο της επιστροφής ήμουν πολύ πιο χαλαρή δεν φοβόμουν, ήταν τόσο ωραία είχα περάσει πολύ καλά, τώρα όμως έπρεπε να τον αποχαιρετήσω, με άφησε στο ίδιο σημείο όπως του ζήτησα τον χαιρέτησα με φίλησε στο μάγουλο κι ο καθένας πήρε το δρόμο του.

Μην ξεχνάτε να τσέκαρετε και την δεύτερη μου ιστορία Touch me... 💓💓💓💓💓💓💓
Και να κάνετε follow 💓💓💓💓💓💓

Μην ξεχνάτε να κάνετε vote αν σας άρεσε share και comments ❤️❤️
⬇️⬇️⬇️