H6

3.3K 94 2
                                    

*Suus POV*

'...Ze kan elk moment weer bijkomen. Ze mag dan met iemand weer mee naar huis' 

'Oke fijn dat het niks ergs is..' 

Langzaam open ik mijn ogen. Waar ben ik? Ik kijk rond. Het ziekenhuis? Wat moet ik hier? Wat doen Justin en Jason naast mijn bed?

'Suus je bent weer wakker! Rustig maar. Alles is oke' Jason kijkt me nog een beetje bezorgd aan. 'Wa.. waarom ben ik hier? Hoelang ben ik hier al?' Ik wil omhoog komen maar voel heel erge pijn in mijn maag en val weer terug. 

'Je ligt hier pas zo'n 15 minuten. Joran heeft je in elkaar geslagen bij het damestoilet. Weet je weer?' Langzaam herinner ik me weer wat er gebeurde. 

De pijn door zijn hand op mijn gezicht. De pijn in mijn maag. Ik die wegzakte op de vloer. Joran die met tranen in zijn ogen wegliep van mij. Waarom? Waarom mij? 

'Hoe ben ik hier gekomen dan?' vraag ik. 'Ik heb je meegenomen in de auto nadat Joran weg was gerend.' Zegt Justin starend naar het voeteneinde van mijn bed. 

Een zuster is bij mij komen staan en vertelt kort wat. 'Je mag nu mee naar huis als je er klaar voor bent. Je kan beter nog wel even thuis blijven om goed te herstellen.' 

'Graag. Ik voel me prima verder.' Antwoord ik en kom langzaam overeind. 

Na wat dingen geregeld te hebben staan we weer buiten met z'n drieën. Ik loop naar Justin en pak even kort zijn hand vast. 

'Bedankt Justin voor wat je voor me hebt gedaan. Zie je weer op school!' Jason en ik stappen in de auto en we gaan onderweg naar huis. Mijn familie zou nog komen voor mijn verjaardag.. 

*Justin POV*

Ik ben weer onderweg terug naar school. Wat moet Joran wel niet denken als ik zeg dat ik Suus naar het ziekenhuis heb gebracht in zijn auto? 

Ik heb mijn rijbewijs nog niet eens. Hij gaat me vermoorden.. Maar het was een noodgeval. 

Hij was zijn autosleutels vergeten in het lokaal en die wilde ik terugbrengen. Ik liep hem achterna en toen zag ik dat hij het damestoilet inliep. 

Wat als ik er niet geweest was dat moment? Hoe ver zou hij nog zijn gegaan? 

Druk bezig in gedachten, zie ik het schoolgebouw weer aankomen. Het is nu alweer 16:00.

De laatste lessen zijn dus afgelopen en Joran zou dan nu onderweg zijn naar zijn auto. Ik parkeer de auto terug op de plek waar hij stond en loop richting de hoofdingang. 

'Dus jij denkt dat je zomaar mijn auto mee mag nemen?' Ik schrik en draai me met een ruk om. Joran grist zijn autosleutgels uit mijn handen. 

'GAST! JIJ hebt suus in elkaar geslagen! Ben je wel goed bij je hoofd!' Bijt ik hem toe. 

Ik blijf hem recht in zijn ogen kijken en zie een golf van spijt. Hij lijkt plots minder boos. 

'Het spijt me.. Elke keer als ik haar zie..' begint Joran. 

'Ik weet het.. Ze lijkt op haar. Maar je kan het Suus niet kwalijk nemen. Hoe boos je ook op Yara bent.' Ik voel medelijden maar blijf sterk. 

'Je moet naar Suus toe gaan en het uitleggen.' Zeg ik. 

Zijn spijt verandert terug in woede. 'En dan iedereen laten denken dat ik een softie ben? Dat is slecht voor mijn reputatie Justin, begrijp je het niet?' 

'Ooit waren jij, Luke en ik niet te stoppen. De hele school aan onze voeten. Maar nu.. We raken het steeds meer kwijt. Vanaf morgen komt daar verandering in.' Ik kijk Joran niet begrijpend aan. 

The Badboy's Secret  [ ✔ ]Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu