The Badboy's Secret [ ✔ ]

H11

! *Joran POV* ! 

 'Je weet niets van mijn leven. Bemoei je niet met ons en doe gewoon wat wij zeggen. Dan zal er niks ergs met je gebeuren.' 

Na dat gezegd te hebben kijk ik van haar weg en laat ik Suus snel los. Volgensmij iets te plotseling want ik zie haar schrikken en daarna valt ze neer op de grond. 

Waarom lijkt ze zoveel op Yara.. Elke keer als ik bij haar ben, voel ik me meer mezelf. Om de een of andere reden krijg ik ook steeds de neiging haar te zoenen. Dan bedenk ik wat Yara heeft gedaan en dan wil ik al haar haar van haar hoofd rukken.. Ookal is zij Yara niet.. Ik kan er niks aan doen..

Ik kijk niet meer om. De deur snel weer van het slot en wegwezen. De les begint als het goed is nu. Snel naar het lokaal dan maar. Dan lijkt het alsof er niks is gebeurd. Suus red zich wel even. 

De deur van het lokaal is gelukkig nog open. Ik kijk het lokaal haastig rond. In de hoek zie ik Justin zitten. Ik ga er snel naast zitten. 

Hij lijkt afwezig. Zou er wat aan de hand zijn? Ik besluit het te vragen. 

'Hey Justin. Is alles oké? Je lijkt een beetje afwezig' fluister ik richting zijn kant. Hij kijkt even naar mij en fluistert fel terug. 'Sinds wanneer kan jou het wat schelen hoe het met mij gaat?' 

Ik denk even na. Heb ik ooit geprobeerd te snappen hoe hij zich voelt? Vroeger waren we gewoon vrienden. Nu is het anders. 

Justin kijkt me verbaast aan als ik zijn arm vastpak en hem meetrek naar de deur van het lokaal. De docent van Engels doet er toch niks tegen. Ik ken haar. En zij mij :) 

Buiten het lokaal aangekomen plaats ik hem op de eerste beste stoel die ik tegen kom. Ik blijf voor hem staan en kijk hem recht aan. 

'Justin. Je bent nu net zo goed bezig. Wij drieën zijn goed bezig. Ik snap niet wat er aan de hand is. Normaal doe je nooit zo negerend naar mij.' 

Justin twijfelt een beetje. Ik pak hem weer bij zijn arm en blijf hem doordringend aanstaren. 'Oke oke. Ik zeg het al' Begint hij. Het klonk een beetje angstig. 

'Ik-ik denk dat ik.. Suus leuk vind.' Hij kijkt snel weg nadat hij de zin gezegd heeft. 

Wacht wát! Vind híj Suus leuk?

'WOW gast. Wij kunnen niet iemand leuk vinden en al helemaal niet Suus. Zij is mijn, ik bedoel óns, nieuwe 'slachtoffer'. Denk aan onze reputatie!' Van binnen word ik een beetje boos. 

Waarom heb ik nou zo'n naar gevoel.. Waarom wil ik niet dat Justin Suus leuk vind..

'En ik weet wat je van Suus vindt. Ze lijkt heel erg op Yara. Yara heeft je pijn gedaan en toch wil je haar. Daarom wil je Suus ook. Maar zo zit het bij mij niet' Vertelt Justin nog aardig rustig. Ik zie de pijn in zijn ogen. 

'Na Myla heb ik ook nooit meer iemand leuk kunnen vinden. Mijn hart brak in duizenden stukjes van haar dood. Daardoor wilde ik eigenlijk nooit meer verliefd worden, en stoppen met dit badboy gedoe. Ik kan het niet meer aan nog meer meisjes zo'n pijn te doen.'

'Luister eens even heel goed' Kwaad duw ik hem tegen zijn schouder waardoor hij van de stoel valt. 

'Je hoeft bij mij niet zo'n zielig verhaaltje te houden en dan denken dat het weer goed is. Ik stop nooit. Yara en nog veel meer meisjes na haar zijn voor mij de drang om juist door te gaan. We hebben toch niks meer te verliezen! Justin als ik ooit merk, dat jij iets met Suus of wie dan ook hebt, stuur ik je regelrecht naar de hel. Je blijft bij mij en Luke, zoals we ook begonnen' 

Justin kijkt me angstig aan. Was ik iets te hard tegen hem? 

Ik sta nog steeds kwaad met mijn vuisten in houding om zo te kunnen slaan als hij nog iets verkeerds zegt. Hij kijkt langs me heen met geschokte blik.

Ik draai me om en dan zie ik waarom Justin zo kijkt. 

Het is Suus. Ze staat een stukje verderop achter me in de gang. 

Heeft ze alles gehoord?  

Voordat ik iets kan doen zie ik haar bang kijken en dan snel wegrennen. 

'Wat doet zij hier? Was ze niet in de les?' Vraagt Justin. Het lijkt wel of hij nu al vergeten is dat ik hem net nog bedreigde. 

Stomverbaasd blijf ik in de richting kijken waar Suus zojuist verdween. Ik kan even geen woorden uitbrengen.

'Ze.. ze kwam nog uit het practicum berghokje' Zeg ik half in mezelf. 'Hoezo het practicum berghokje' Justin kijkt me niet begrijpend aan, maar wordt dan boos. 

'Ah ik snap het al! Tegen mij zeggen dat ik niets met Suus mag hebben en zelf met haar flikflooien in dat hokje he! Rot op man. Zoek maar een andere badboy 'vriend' die net zo'n klootzak wil worden als jij.' Hij staat op en loopt in de richting waar Suus heen was gerend. 

Ik weet niet wat ik moet doen. Ik sta verstijfd en kan Justin niet tegen houden op een of andere manier

Ik weet dat ik niks met Suus heb gedaan in dat hokje, maar hij heeft verdomme wel een punt. 

Vind ik Suus alleen maar leuk omdat ze op Yara lijkt? Of doet ze echt wat met me. Alsnog heb ik haar al wel een paar keer geslagen en door mij lag ze zelfs in het ziekenhuis. Verdomme Yara.. 

*Suus POV*

Ik ren door de gangen van de school. Geen idee waar ik heen moet. Naar de les kan ik nu niet. Jason is ook gewoon in de les dus naar hem bellen is ook geen optie. 

Spijbelen dan maar. Alweer.. Wat moeten mijn ouders wel niet van me denken.. 

Zo snel als ik kan ren ik naar mijn kluisje en trek mijn jas eruit. Volgensmij is er achter de school een klein parkje. Daar kan ik wel even rustig nadenken. 

Ik loop door de hoofduitgang naar buiten en ga een stukje van de school weg. Na een tijdje lopen zie ik inderdaad een klein parkje. Best dichtbij de school. 

Het is er heel erg stil en verder niemand te bekennen. Ik neem plaats op het eerste bankje die ik tegenkom. 

Ik pak mijn mobiel uit mijn zak en kijk erop. Geen berichten. Ik zet mijn mobiel helemaal uit zodat ik geen afleiding krijg en probeer alles op een rijtje te krijgen.

Vindt Justin mij leuk?

Had Justin toch gelijk over die bedreiging van Joran? Hij wilde mij gewoon waarschuwen op de gang.. Hij wordt zelf ook bedreigd door Joran. Ik zag het dit keer zelf op de gang! 

Of het was opzettelijk. Ze wisten gewoon vies hard dat ik daar stond mee te kijken. 

Zo erg verscholen was ik ook weer niet. Misschien hadden ze het toneelstukje gewoon veerbereid zodat ze misschien denken dat ik Justin wil helpen en hem misschien ga vertrouwen.  

Mijn gedachten zijn overvol. 3 jongens, vooral Joran, die mij als nieuwe slachtoffer zien ofzo. 

Ene Yara en Myla? Wie dat ook zijn, geen idee. Ik snap het niet meer. 

Plots voel ik een hand op mijn schouder en ik schrik op uit mijn gedachten. Ik draai mijn hoofd 90 graden naar links en zie dat er een bekend iemand staat.

'Hey Suus. Mag ik naast je komen zitten?'