The Badboy's Secret [ ✔ ]

H9

*Suus POV*

~ Maandag

Ik loop door de gangen van de school. Het is angstaanjagend stil. Het lijk alsof er niemand is. 

Onderweg naar de aula is er niemand te bekennen.

In de aula aangekomen is er niemand te bekennen. 

Waar is iedereen? 

Wat voor les heb ik eigenlijk

Ik kijk op mijn mobiel en probeer mijn rooster te zoeken. Dan krijg ik de melding 'geen internet verbinding'. 

Wat is er toch mis hier. 

Oh wacht. Het is maandag. Dan heb ik de eerste les Nederlands volgensmij. Dan maar daar heen dan.

Ik zoek het lokaal waar ik normaal Nederlands heb. Eenmaal aangekomen trek ik de deur met een zwaai open en loop zonder echt te kijken naar binnen.

Het is stil. 

Veel te stil. 

Ik kijk op en zie dat er niemand in het lokaal zit. Gespannen probeer ik de deur weer open te trekken maar hij zit opeens op slot. Dan zie ik iemand in de hoek van het lokaal naar voren komen. 

Gelukkig. Er is dus wel íemand in het lokaal.

'Fijn dat je er bent Suus.. Ik zocht je al' 

Wacht even. Dit is de stem van Joran. 

Hij komt grijnzend steeds dichter naar me toe lopen. Ik loop steeds verder naar achteren tot ik niet meer verder kan. 

Op een gegeven moment staat hij heel dicht bij me. Voor mijn gevoel zit er nog niet eens 1 milimeter tussen ons. 

Hij gaat met zijn hand naar mijn schouder. Ik ben zo bang dat ik niet weet wat ik moet doen. Schreeuwen lukt niet. Weggaan lukt niet. Ik ben helemaal verstijft van angst. 

Wat is hij van plan?  Is het enige wat door mijn hoofd gaat.

Hij gaat door. Zijn andere hand naar mijn heup. Daarna steeds verder onder mijn shirt. Lachend kijkt hij toe hoe ik met angst verstijft sta met mijn ogen gesloten. 

Dan voel ik hem steeds dichterbij mij komen. Ik wist niet dat dat uberhaupt nog mogelijk was. Hij drukt zijn lippen ruw op de mijne. Nog steeds bent ik verstijft. Hij gaat ruw door met zoenen en zakt langzaam met zijn lippen naar mijn nek. 

Plots gaat de deur van het lokaal open en ik open angstig mijn ogen. Joran houdt me nog steeds vastgedrukt tegen de muur van het lokaal. 

Hij stopt even met mij zoenen en kijkt richting de deur. 

Het is Justin

'Wat doe je daar bij Suus! Gast! Kan je niet gewoon een keer van meisjes afblijven met je vieze tengels!' Jorans greep op mij verminderd en ik ren snel van zijn armen weg. 

Justin pakt mijn arm en trekt mij mee de deur uit. Hij wil de deur nog dichtgooien, maar Joran komt er al doorheen. 

'Hij komt achter ons aan!' Is het enige wat ik uit mijn mond kan krijgen.

Justin trekt me aan mijn arm mee en we rennen samen door de gangen van de school.

Ik ben heel erg bang. Zo bang dat ik niet meer achter me durf te kijken. 

Joran's grijnzende en bangmakende gezicht staat voor eeuwig op mijn netvlies gebrand. 

Na een paar gangen blijft Justin opeens staan. Joran zijn we volgensmij kwijt. Hij kijkt even rond of hij iets zoekt maar trekt mij dan mee naar een klein hokje. 

Het is het hokje van de congiërge. Hij draait hem met 1 handbeweging op slot en kijkt mij recht aan. 

Vervolgens komt Justin ineens steeds dichterbij lopen met dezelfde blik als Joran had. Ik wil heel hard gaan gillen en roepen, maar er komt nog steeds niks uit mijn keel. 

Hij maakt een stilmakend gebaar en legt zijn vinger op mijn mond. 

Ik tril helemaal en volg niet meer wat er allemaal gebeurd. 

Weer sta ik tegen de muur gedrukt en kan ik niet weg. Justin komt steeds dichterbij en pakt me vast. Zijn hoofd gaat steeds dichter naar de mijne. 

Ik draai mijn hoofd weg maar hij pakt met zijn hand mijn kin vast en draait hem ruw terug in zijn richting. 

'Justin.. Wat doe je. Ik wil dit niet..' Is het enige wat mijn mond nog kan verlaten als ik zijn lippen op die van mij voel. Ik ga er niet in mee.

Hij pakt me steeds steviger vast en begint aan mijn kleren te trekken. Niet lang daarna voel ik ze scheuren. 

'Blijf van me af!' Schreeuw ik en zie mijn kans van hem weg te rennen. Maar ik struikel over een bezem en val hard op de grond met mijn hoofd. 

Alles is zwart. 

Ik voel niks meer. 

-

'Suus? Is alles goed met je?' Ik schrik wakker en voel het zweet over mijn hele lijf. Luna kijkt me bezorgd aan. Ze geeft me een glaasje water aan en ik drink het in één keer leeg. 

Ohja. Lynn en Luna bleven tot maandag bij mij. We moeten zo ook nog naar school. Bedenk ik me opeens.

'Ik had een hele erge nachtmerrie' Antwoord ik nadat ik een beetje ben bijgekomen. 

'Waar ging het over?' vraagt Lynn die ook naast mij op bed is komen zitten. 

'Het ging over Joran en Justin.' Begin ik. 

Ik weet niet zo goed waar ik moet beginnen. Ze weten ook helemaal niets van wat Justin mij vertelde over Joran op de gang. Misschien moet ik dat er ook maar bij zeggen. 

'Ik was op school. Er was helemaal niemand behalve in het Nederlands lokaal. Joran sloot me op en zat aan me. Hij ging me zoenen en ik kon niks doen.' Ik staar voor me uit. 

Ik moet er niet aan denken dat ik deze droom echt zou moeten meemaken. 

Lynn en Luna blijven stil luisteren als ik ze verder vertel over wat Justin mij vertelde op de gang en dat hij in mijn droom hetzelfde als Joran wilde doen terwijl hij mij net 'gered' had. 

'..En hij begon aan mijn kleren te trekken en uit te scheuren. Daarna viel ik over een bezem en werd alles zwart. Ik ben blij dat ik wakker ben geworden. Ik moet er niet aan denken hoe het was afgelopen daar..' Maak ik mijn verhaal af. 

Lynn en Luna kijken mij medelevend aan. Ze trekken me in een knuffel. 

'We gaan er hoe dan ook voor zorgen dat je dit niet overkomt.' Zegt Luna. 'We blijven zoveel mogelijk bij je. Dan kan er niks gebeuren.' Maakt Lynn af. 

'Bedankt meiden. Jullie zijn geweldige vriendinnen.' 

'Ik wil het sentimentele gedoe hier niet storen..' Mijn vader kijkt met zijn hoofd om de deur. 'Maar jullie moeten wel zo naar school. Als jullie klaar zijn kan ik jullie brengen'

Ik hoop dat hij daar niet al de hele tijd stond

Awkward..