The Badboy's Secret [ ✔ ]

H12

*Luna POV*

Lynn en ik zijn onderweg naar de aula. We hebben nu een tussenuur. Als het goed is komt Suus zo ook want zij heeft normaal gesproken met ons samen een tussenuur. 

'Laten we hier gaan zitten' zeg ik als Lynn en ik in de aula bij een bank zijn aangekomen. Lynn knikt en gaat zitten. Ik ga naast haar zitten en ik kijk de aula rond.

'Waarom is Suus er nog steeds niet.' Vraagt Lynn. Meestal duurt het niet heel lang voordat Suus in de aula is. 

'Ze komt nu wel vanuit een andere afdeling, dus misschien is het wat langer lopen voor haar dan normaal.' antwoord ik. Ik kan haar zo wel even een appje sturen ofzo bedenk ik me dan.

Nog steeds zoekend of we Suus ergens kunnen vinden, zie ik dat Sarah met haar vriendje Louis aan de andere kant van de aula staat. Roos is er ook bij en Louis zijn vriend ook. Ze zijn volop in gesprek. Ik zie ze heel veel lachen. 

Ze lijken geen oog meer te hebben voor ons. Sinds Sarah Louis als vriend heeft, ookal is dat nog maar sinds vandaag, zijn Roos en Sarah niet meer bij ons. Ook vooral in de lessen zitten ze steeds aan de andere kant van de klas. 

Niet dat dat mij heel veel uit maakt. Ik heb Lynn en Suus. Maar toch krijg ik er wel een naar gevoel van hen zo super blij en gezellig te zien doen bij die jongens. 

#

'Luna het tussenuur is al bijna voorbij. Moeten we Suus niet even gaan bellen ofzo?' Lynn kijkt me een beetje bezorgd aan. Lynn is altijd snel bezorgd, maar dit keer voel ik het ook een beetje. 

Normaal laat Suus ons nooit zo zitten en we hadden nu zelfs een tussenuur. Ze laat in elk geval weten waar ze is, maar nu hebben we haar helemaal niet gezien of gesproken. 

'Ja ik probeer haar wel even te bellen.' Ik pak mijn mobiel uit mijn zak en zoek Suus haar nummer tussen mijn contacten. 

Na een paar keer bellen neemt ze nog steeds niet op. 'Misschien is er wel echt iets mis.' zeg ik. Lynn kijkt even voor zich uit en zegt na een korte stilte 'We hadden haar vanmorgen ook nog belooft zoveel mogelijk bij haar te blijven. Dat hebben we niet gedaan. Als haar iets overkomen is, is het onze schuld..' 

'Niet meteen uit gaan van het ergste. Als ze 1 tussenuur niet bij ons in de aula is, betekent niet meteen dat ze aangerand of mishandeld is ofzo.' probeer ik haar gerust te stellen. 

'Kom we gaan haar zoeken.' Lynn staat op en trekt me mee aan mijn arm. 'Oke dan. We kunnen  eerst kijken bij het lokaal waar ze het volgende uur les heeft. Misschien is ze daar al wel.' 

Dat hoop ik dan maar

We lopen naar het lokaal. Als het goed is heeft ze nu wiskunde. Dat is gelukkig niet heel ver weg van de aula. Al snel zijn we bij het goede lokaal, maar ik zie dat er geen Suus te bekennen is.

'Waar gaan we nu heen?' vraag ik een beetje hulpeloos. Lynn haalt haar schouders op. Kort daarna zie ik dat ze ineens een idee heeft. 

Ze wijst richting het einde van de gang. 'Daar loopt Joran. Hij ziet er niet echt uit alsof hij naar de les gaat ofzo.' Begint ze fluisterend.

'We kunnen hem volgen. Hij weet misschien waar we Suus kunnen vinden.' maak ik Lynn's idee af. Ze knikt en we lopen onopvallend de richting uit waar Joran zojuist snel verdween. 

We kunnen hem niet zo makkelijk volgen. Er zijn veel leerlingen in de gang die nog naar hun lessen lopen. 

'Ik verlies hem uit het oog' hoor ik Lynn naast me zeggen. Ik zie hem nog net een trap naar beneden gaan, maar dan zie ik hem ook niet meer. 'Daar de trap af. Snel!' fluister ik terug naar Lynn. 

Het voelt nu echt als zo'n James Bond achtervolging denk ik bij mezelf.

De gangen hier beneden zijn nu gelukkig minder druk. Ik zie Joran weer. Hij loopt stug door de gang langs allemaal kluisjes. Lynn en ik blijven even om de hoek staan als we horen dat Joran tegen iemand begint te praten. 

'Hey Joran. Waar ga je heen?' horen we een meisjes stem zeggen. Ik kijk Lynn aan maar ook zij herkent de stem niet. 'Gaat je niks aan.' zegt Joran. Ik kijk voorzichtig om het hoekje en zie wat er gebeurd.

Het meisje pakt Joran's arm beet en duwt hem tegen de kluisjes. Ze wil hem gaan zoenen, maar Joran is natuurlijk veel sterker en schud haar van zich af. Hij duwt haar ruw aan de kant. 

'Melanie ga weg. Ik heb je al verteld dat wij niks hebben en dat ik klaar met je ben.' Roept hij kwaad naar het meisje dat blijkbaar Melanie heet. 

Ze blijft alleen achter in de gang. Joran is uit de hoofdingang verdwenen. Ik sein naar Lynn dat we kunnen en we lopen langs Melanie alsof we niks gehoord hebben. Melanie loopt gelukkig straal langs ons heen met een kwaad hoofd. 

'Snel naar de hoofdingang.' fluister ik en we lopen snel verder. Aangekomen bij de deur zie ik Joran buiten voor de school lopen. 'Waar zou hij heen gaan?' vraagt Lynn. 

Precies wat ik ook dacht.. 

'Geen idee. Laten we hem voorzichtig volgen.' Lynn knikt en we lopen onopvallend naar buiten. Joran is verdwenen aan het einde van de straat dus kunnen we een beetje normaal lopen zonder dat hij ons in de gaten zou hebben. 

Aan het einde van de straat waar de school ligt, begint een parkje. Het ziet er vredig uit met wat bomen en in het midden een meertje. Lynn en ik kijken zorgvuldig rond of we Joran, of Suus natuurlijk, ergens kunnen vinden. 

Op het eerste gezicht lijkt er niemand te zijn. We beginnen aan het pad van het parkje en blijven rondkijken tot we een bocht omgaan. In de verte zie ik twee schimmen op een bankje zitten. Vervolgens komt er een derde uit de bosjes achter hen. 

'Zijn dat Suus en Justin? Op dat bankje?' Lynn haalt weer de woorden uit mijn mond. We lopen een stukje dichterbij en op een gegeven moment blijf ik stilstaan. Ik geef Lynn een teken dat we hier moeten blijven wachten. 

'Laten we hier op een afstandje kijken wat er gebeurd.' fluister ik naar Lynn.

De derde schim is nu ook duidelijker zichtbaar geworden. Joran. 'Wat doen zij daar allemaal.' Is het enige wat ik kan uitbrengen. Lynn snapt er zo te zien net zo weinig van als ik. 

Het lijkt dat Suus en Justin nog niet doorhebben dat Joran achter hen is. Hij komt steeds dichterbij hen en dan pakt hij opeens uit het niets Justin vast van achteren. Justin schrikt zich kapot. Joran trekt Justin van het bankje en pakt dan Suus bij haar arm vast. 

Ik kijk geschrokken toe hoe het allemaal loopt. Lynn blijft ook stokstijf staan. Justin blijft op de grond liggen en Joran trekt Suus mee. Weg van het bankje. Ze verdwijnen ergens in de bosjes waar Joran ook vandaan kwam en Justin blijft achter. 

Lynn en ik twijfelen geen moment. We rennen richting het bankje. Daar aangekomen treffen we Justin aan. Hij kreunt even van de pijn als hij probeert op te staan. We helpen hem langzaam overeind te komen. 

Als we hem op het bankje hebben gekregen, nemen Lynn en ik plaats naast hem. 

'Justin, wat is er gebeurd. Waar is Suus?' Vraag ik geschrokken.

Hij blijft stil voor zich uit staren. Ik vraag het nog een keer.

'Justin. Wáár is Suus heen'  Nu wat bozer.

'Ik-ik weet het niet. Ik denk dat Joran haar mee naar zijn huis neemt.' Geeft hij uiteindelijk als antwoord. 

Wat wil Joran toch van haar. 

We moeten Suus terug halen. Hoe dan ook..

Binnenkort weer een nieuw hoofdstuk :DD blijf vooral lekker lezen en vergeet niet te reageren en dat leuke sterretje geel te kleuren xx