*Joran POV*
Ik denk dat ik alsnog naar Suus toe ga. Hier moet een eind aan komen. Dit kunnen ze me niet aandoen.
Opnieuw pak ik mijn mobiel en open Whatsapp. Suus heeft gereageerd op mijn bericht.
Zouden ze het weten als ik het bericht lees?
Ik open het bericht gewoon. Misschien kunnen ze niet zien dat ik het bericht van Suus lees.
Suus: Hey, ik wil je graag zien vanavond. Zie je wel verschijnen x
Oke fijn dat ze met me wil praten. Opgelucht zet ik mijn mobiel uit. Nu alleen nog bedenken hoe ik bij haar ga komen zonder dat al ik te veel opval.
Het scheelt dat het nu al donker is. Dan valt het sowieso niet heel erg op als ik buiten ben. Ik ga op mijn bed liggen en besluit te wachten tot het wat later is.
#
Verschrikt kom ik omhoog. Ben ik in slaap gevallen? Fuck, hoe laat is het nu?
Als de wiedeweerga grijp ik mijn mobiel en druk hem aan. Precies op dat moment verschijnt 03:00 op het scherm. Hoe kan het in hemelsnaam zo laat zijn?
Ik trek mijn jas van een stoel en zoek naar mijn schoenen. Eentje heb ik al snel gevonden onder het bed, maar waar the fuck is die andere?
Ik raak gefrustreerd. Straks denkt Suus dat ik haar voor de gek houd. Na een tijdje zoeken vind ik een andere schoen. Ach wat maakt t uit. Dan trek ik die maar aan.
Met twee verschillende schoenen en een warrig hoofd vertrek ik uit mijn huis. Ik besluit met een fiets te gaan. Met de auto zou te veel opvallen. Nu kan ik door steegjes fietsen en stukjes afsnijden.
Dit moet lukken. Spreek ik mezelf toe. Er is niemand die me tegen kan houden.
Na zo'n 10 minuutjes hard fietsen kom ik bij een steegje.
Ik ben dichtbij Suus dr huis. Ik hoop dat ze nog wakker is..
Ik fiets hard de bocht om, maar voor ik het weet lig ik op de grond. Mijn been begint heel erg pijn te doen en ik zie bloed aan mijn handen. Ik ben ergens tegenaan gebotst, maar het is donker dus veel zie ik niet.
'Is daar iemand?' Roep ik zo zelfverzekerd mogelijk. Ik sta voorzichtig op en probeer mijn pijnlijke been te negeren. Mijn ogen wennen langzaam wat meer aan het donker.
Dan voel ik dat iemand met een sterke hand mij bij mijn kraag pakt en omhoog trekt. 'Jij verrader! Blijf nou gewoon weg van Suus! We hebben je gewaarschuwt!' Ik herken de zware stem van Luke.
Ik kan zien dat hij een capuchon over zijn hoofd heeft en verder alleen maar zwarte kleding. Nog steeds houdt hij mij vast. Ik probeer mezelf los te wurmen, maar tevergeefs.
'Laat mij en Suus met rust!' zeg ik kwaad en sla met mijn armen in de richting van Luke. Volgensmij raak ik hem hard, want zijn greep verminderd. Ik grijp mijn kans en ruk mezelf los.
Ik grijp mijn fiets en wil weg fietsen. Toch bedenk ik me even en ren terug naar Luke. Hij staat mijn zijn handen op zijn hoofd, waar ik hem blijkbaar hard geraakt heb. Ik geef hem nog één trap en daarna fiets ik zo hard ik kan weg.
'Zo makkelijk kom je niet van ons af Joran!' Hoor ik nog achter me.
#
Ik nader Suus' huis en parkeer mijn fiets aan de achterkant. Eerst probeer ik via het tuinhek naar binnen te komen, maar die zit dicht zoals ik al verwacht had. Voorzichtig maar snel klim ik over het hek en land aan de andere kant. Een pijnscheut gaat door mijn been.
Ik hoop dat het niks ergs is..
Het enige wat ik nu nog moet doen is op haar balkon zien te komen.
Na even klimmen sta ik op haar balkon. Zal ze al slapen? Het is al wel laat.. Eerst klop ik voorzichtig op haar raam. Ik wacht even, maar er verschijnt niemand. De moed zakt me even in mijn schoenen.
Met een klein beetje hoop probeer ik de deur open te doen en tot mijn verbazing is de deur nog open.
Langzaam duw ik de deur open en sluip naar binnen. Zou ze hem speciaal voor mij open hebben gelaten? Ik kijk haar kamer rond en zie dat Suus al op bed ligt, in diepe slaap. Ze is best schattig hoe ze zo ligt.
Een paar minuutjes blijf ik kijken naar haar rustige ademhaling. Ik durf haar eigenlijk niet wakker te maken. Ze ligt zo vredig. Het maakt me blij. Dat is mijn meisje. Maar nu ik hier ben moet ik er voor haar zijn.
Ik loop naar haar bed. Voordat ik haar bed op ga, schop ik mijn schoenen uit en laat ik mijn jas op de grond vallen. Heel voorzichtig sla ik een stukje deken van haar af. Ze heeft een tweepersoons bed, dus er is gelukkig genoeg ruimte.
Wanneer ik mezelf naast haar in bed heb genesteld, leg ik mijn arm voorzichtig om haar middel heen. Ik wrijf langzaam en zacht mijn mijn hand over haar heen. Ze lijkt een beetje wakker te worden. Dan draait ze zich om en kijkt ze mij aan met haar mooie ogen.
'Ik wist wel dat je zou komen..' fluistert ze zacht. Ik glimlach en trek haar een beetje verder tegen mij aan. Ze bekijkt me en ziet dan mijn bebloede handen. Ze fronst haar wenkbrauwen kort en pakt mijn handen vast.
'Wat is er gebeurt?' fluistert ze
'Ga maar weer slapen. De rest komt morgen wel' fluister ik terug. Ik draai haar een beetje en haar ogen sluiten weer. Het lijkt alsof ze nooit wakker is geweest.
JONGENS WE HEBBEN DE 10K READS OP DIT BOEK! OMG THANKSS! Ik ben heellll erg blij! love jullie allemaal! xx blijf gezellig lezen :D Vote, comment doe maar iets. THANKS
JE LEEST
The Badboy's Secret [ ✔ ]
Novela Juvenil'Ik dacht dat dit het damestoilet was?' Zeg ik rustig. Hij komt naar me toe lopen en pakt meteen mijn hand vast. 'Als je vervelend gaat lopen doen op MIJN school, dan zwaait er wat he!' Voordat ik het weet krijg ik een harde klap in mijn gezicht...