*Suus POV*
We lopen nu mijn straat in. Nog steeds heb ik Joran zijn hand vast. Hoe ga ik mijn ouders vertellen dat hij opeens mijn vriendje is?
Aangekomen bij het juiste huis, lopen we de oprit op. Aanbellen lijkt me geen goede optie, dus daarom gaan we maar gewoon achterom. Helaas zijn vandaag mijn beide ouders thuis en hoeven ze niet te werken.
Dit wordt nog wat..
Langzaam duw ik de deur tussen de schuur en de woonkamer open. Gelukkig is de eerste die ik zie Jason. Mijn ouders zijn nog nergens te bekennen.
Wanneer hij merkt dat de deur opengaat en ik het ben, rent hij naar me toe en geeft me een dikke knuffel.
'Hey je bent terug! Ik heb je gemist! Ookal was je niet heel lang weg, het voelt altijd leeg zonder jou' Fluistert hij.
Ik glimlach groot en voel me opeens heel blij. Het is fijn weer thuis te zijn. En al helemaal omdat mijn problemen weer bijna vanzelf zijn opgelost. Joran is nu mijn vriendje en we gaan zo naar Lynn en Luna om het goed te maken met hen.
Dan hoor ik een deur dichtslaan. Mijn ouders zijn de woonkamer binnengekomen. Ze kijken me verbaasd aan.
Die blijdschap was dus helaas maar van korte duur.. Nu gaat het komen. Ik pak Joran zijn hand vast. Mijn ouders komen dichterbij lopen tot ze voor me staan.
Ik weet niet zo goed wat ik moet verwachten. Ze laten niks los over hoe ze zich voelen. Ze zien er aardig neutraal uit.
'Mam, pap, ik wil jullie wat vertellen. Dit is mijn vriendje Joran en-' ik kan mijn zin niet afmaken als mijn moeder er doorheen begint te snauwen
'Wat nou je 'vriendje'. Ik ken dat soort langer dan vandaag. Je bent 16 jaar en je bent net 1 dag weggeweest. Dit kan echt niet. Marinus wat vindt jij ervan'
Voordat mijn vader wat kan zeggen, begin ik eerst met praten.
'We houden van elkaar. Waarom zou hij niet mijn vriendje mogen zijn!'
'Ik heb wel het een en ander gehoord over deze jongen. Ik wil niet dat jullie een relatie hebben. Ik wil het beste voor mijn dochter en niet een jongen die.. die-' mijn vader zucht en loopt daarna de kamer uit zonder nog wat te zeggen.
Dan begint mijn moeder weer verder te zeuren. 'Nou je hebt het gehoord. Geen vriendje en al helemaal niet met hem. Hij komt hier niet binnen. Als ik merk dat je überhaupt iets met hem houdt wat op een relatie lijkt.. dan..-' Ze maakt haar zin niet eens af.
Jason komt bij me staan en probeert me ook nog te verdedigen. Helaas helpt het niks. Mijn ouders besluit staat vast. Voorlopig nog geen vriendje en al helemaal niet Joran. Ik ben boos.
Wat moet ik nu doen? Zonder Joran? We hebben elkaar net gevonden. Moet het hier dan alweer eindigen?
'Suus, ik denk dat we maar beter naar Lynn en Luna kunnen gaan.' fluistert Joran.
Ik knik en zet met koffer met een harde bonk neer. Het kan me niet schelen.
'Ja, laten we gaan'
#
'Heyy Suus! Wat heb ik je gemist zeg!' Luna trekt me in een knuffel wanneer ze me in de deuropening ziet staan. Lynn komt ook al snel tevoorschijn en geeft me ook een knuffel.
Dan zien ze Joran achter me staan. Ze staan even verbaasd te kijken, maar verbergen het weer snel. Ik glimlach even.
'Kom erin. Dan praten we zo verder' Zegt Lynn terwijl ze een stap opzij doet zodat we naar binnen kunnen gaan.
We nemen plaats op de bank in de woonkamer. Joran zit naast me en pakt mijn hand even vast.
'Hebben jullie wat ofzo?' vraagt Luna lachend
Ik knik blij en leg uit wat er gebeurd is sinds ik weg was gegaan met de trein. Ze luisteren vol aandacht alsof ze het zo geweldig vinden dat Joran en ik een relatie hebben. Het ziet er wel komisch uit.
'Maar nu zit ik met het probleem dat..' ik stop even.
'Suus' ouders vinden het niet goed dat ze een relatie met mij heeft' maakt Joran mijn zin voorzichtig af.
Lynn en Luna kijken even geschokt als ze zien dat ik bijna begin te huilen.
Ik kan er even niks aan doen. Mijn ouders deden zo boos en onbeschoft tegen Joran en mij. Ik voel me ook echt beschaamd tegenover Joran. Niet echt leuk als je hoort dat mensen zo over je denken..
'Hey het komt wel goed.' troost Joran mij terwijl hij een arm om mij heen heeft geslagen.
'Hoe... hoe kan het goedkomen als ik geen.. relatie met je mag hebben' stotter ik.
Lynn en Luna komen me ook troosten.
'We zijn er voor je. Als we je ergens mee kunnen helpen..' zegt Lynn.
Na een paar minuten ben ik weer wat rustiger. We waren hier eigenlijk voor een ander doel gekomen. Het verhaal waarom Lynn en Luna me in de steek lieten. Wat had Louis hen verteld over mij?
'Maar nu over ons.' begint Luna
'Het begon allemaal bij Louis, het vriendje van Sarah. Hij begon steeds meer te roddelen over andere mensen. Later begon hij steeds vaker over jou. Hij vertelde dat jij hem een keer had verleid toen Sarah er niet bij was ofzo. En dat je zo ervoor wilde zorgen dat Louis naar jou zou gaan in plaats van met Sarah. Hij zei dat je jaloers was. Nu ik het zo vertel snap ik nog steeds niet waarom ik dat geloofde..' eindigd ze haar verhaal.
Ik laat het even bezinken. Ik begrijp nu wel waarom Sarah, Roos, Lynn en Luna me steeds negeerden. Maar de reden is wel heel raar. Ze kennen me toch langer dan vandaag? En dan geloven ze de eerste beste roddel over mij..
'Het maakt niet uit. Kan gebeuren. Zolang we het nu maar weer goedmaken is het oké toch?' zeg ik dan.
Lynn en Luna knikken. 'We zijn blij dat je het je niet teveel aantrekt. Het spijt ons alsnog heel erg..'
Na nog wat bijgepraat te hebben, staan Joran en ik op om weer te gaan. Ik neem nog even afscheid van ze en daarna lopen we weer buiten.
'Hoe gaan we het nu oplossen met het gedoe van mijn ouders..' begin ik dan maar tegen Joran. We moeten het er toch een keer over hebben.
'De enige oplossing die ik nu zie.. is een geheime relatie' antwoord hij.
Ik heb een leuke mededelingg! Ik ben begonnen met een nieuw boek! Hij staat nog niet online, maar ben alwel vast begonnen met schrijven. Ik laat weten wanneer ik hem online gooi! Lots of love (We hebben nu echt bijna de 3k reads! thanks! xx)
JE LEEST
The Badboy's Secret [ ✔ ]
Teen Fiction'Ik dacht dat dit het damestoilet was?' Zeg ik rustig. Hij komt naar me toe lopen en pakt meteen mijn hand vast. 'Als je vervelend gaat lopen doen op MIJN school, dan zwaait er wat he!' Voordat ik het weet krijg ik een harde klap in mijn gezicht...