*Suus POV*
~ Vrijdag ochtend
Vandaag mag ik eindelijk weer naar school.
Ik word er al blij van als ik er aan denk. Normaal zouden mensen waarschijnlijk wel thuis willen blijven, maar als je ouders en broer veel weg zijn en je mag niks, is er ook niks aan.
Geen mobiel, geen tv.. Het leven is dan best zwaar.. Hoe hebben ze dat vroeger ooit overleeft?!
Ik mis mijn vriendinnen en ik wil weer wat doen. Met een vrolijk humeur sta ik op uit mijn bed. Mijn kamer is een en al rommel en overal liggen kleren en boeken verspreid.
Tja als je niks mag, dan maar lekker ouderwets een boek lezen.
MAAR vandaag is dé dag. De dag dat ik alles weer mag :D
Snel zoek ik een leuk setje kleren. Een zwarte high waist broek met een lekkere warme trui. Als ik de deur van mijn slaapkamer uitkom, loop ik Jason tegen het lijf. Hij ziet er erg gestresst uit.
'Jason. Gaat alles goed met je?' vraag ik lichtelijk bezorgd. Hij begroet me niet eens.
Hij blijft even voor me staan. Ik heb hem echt niet vaak zo gezien. Meestal is er dan wel iets ergs aan de hand.
'Ja.. jaa... gaat prima. Niks om je zorgen over te maken' Hij wendt zijn gezicht van me af en probeert te doen alsof er niks ergs aan de hand is.
Ik weet wel beter, maar ik zal hem er nu niet verder over vragen.
'Ik rijd met jou mee!' roep ik hem nog na voordat ik in de badkamer verdwijn. Verbaasd dat ik geen antwoord krijg, zet ik snel de douche aan.
De warme stralen glijden over me heen. Ik laat de bezorgdheid over Jason los en val weer terug in mijn vrolijke bui.
Het is alweer aan de late kant als ik helemaal klaar ben om naar school te gaan. Jason heb ik niet meer gezien. Hij was er ook niet toen ik aan het ontbijten was. Waarschijnlijk zit hij op zijn kamer.
Mijn moeder komt de woonkamer binnen en zegt dat ze moet gaan. Mijn vader is al een uur geleden gegaan dus dan zijn Jason en ik even alleen thuis. Ik geef haar snel een kus.
'Weet je waar Jason is? Ik zou met hem meerijden' vraag ik nog snel aan mijn moeder.
'Uhh lieverd hij is een half uur geleden al gegaan. Hij zei dat hij wat eerder op school moest zijn' Antwoord ze.
Ze loopt snel richting de voordeur. Nog snel roept ze doei en ik zie haar door het raam naar haar auto lopen.
Hoezo is hij al gegaan.. Het is echt niks voor Jason om zo vroeg naar school te gaan en vooral zonder echt goede reden. Wat is er met hem..
Maar nu zit ik nog met het probleem.. Hoe ga ik nu naar school.. Met mijn fiets is niet echt een optie. Volgensmij is hij nog steeds niet gemaakt van de vorige keer..
Tot nu toe ben ik nog altijd met Jason naar school gegaan. We moesten altijd dezelfde tijd beginnen en anders kon ik nog met mijn vader mee als hij later moest beginnen met werken.
Zal ik Joran vragen? Hij gaat toch altijd laat naar school. Dan hoef ik in elk geval niet te lopen. Even twijfel ik erover, maar besluit dan toch maar Joran te vragen.
Ik pak mijn mobiel (die ik eindelijk weer terug heb) en zoek Joran op Whatsapp.
Ik: Hey Joran. Jason is zonder mij weggegaan dus ik heb vervoer nodig. Kan je me meenemen? Zou fijn zijn x
Ik probeer het zo subtiel mogelijk te houden. Die 'x' op het eind? Ja I dont really know waarom.. Het ging vanzelf en het is nu al verstuurd..
5 minuten later krijg ik een appje terug:
JE LEEST
The Badboy's Secret [ ✔ ]
Teen Fiction'Ik dacht dat dit het damestoilet was?' Zeg ik rustig. Hij komt naar me toe lopen en pakt meteen mijn hand vast. 'Als je vervelend gaat lopen doen op MIJN school, dan zwaait er wat he!' Voordat ik het weet krijg ik een harde klap in mijn gezicht...