Cat meet Wolves

CHAPTER 8

CHAPTER 8

Jacey's POV

Yes! Uwian na! Kinuha ko na ang bag ko at nagmadaling pumunta sa school ni Leigh. Hindi mabubuo ang araw ko kapag hindi ko siya naasar. Ang cute niya kasi kapag naiinis.

"Ano ginagawa mo dito?" tanong niya nang makita ako.

"Gusto ko makita si Dianne, bakit ba?" sagot ko.

"Oo nga pala. Liligawan mo siya. Sige, una na ako," paalam niya bigla sabay alis. Sinundan ko siya ng tingin. Himala? Hindi niya ako sinapak. Hindi rin siya nakipagtalo.

"Liligawan mo ko?" tanong ni Dianne.

"Huh? Ah! Oo," tugon ko pero mukhang hindi siya naniniwala. Sinamaan niya kasi ako ng tingin.

"Mukha mo. Hindi naman ako yung gusto mo," aniya sabay irap sa akin. Sungit talaga.

"Alam mo pala eh. Bakit nagtanong ka pa? May hihilingin sana ako sayo," lakas loob na sabi ko.

"Ayoko. Bahala ka diyan. Wag mo ko idamay sa kalokohan mo," aniya sabay alis.

"Wala pa nga ako sinasabi," sunod ko sa kanya.

"Alam ko na sasabihin."

"Hindi ka naman manghuhula, paano mo nalaman?"

"Pinagseselos mo si Leigh," aniya na ikinatahimik ko. Mind reader ba siya? Paano niya nalaman yun?

"Hindi ah," tanggi ko.

"Sinungaling."

Tumawid na siya at ako naiwan nakatayo.

"Kapag tinulungan mo ko, tutulungan din kita kapag kailangan mo," sigaw ko. Alam ko naman na alam niya requests ko.

"Para kang tanga, sino kausap mo?" sabi sa akin ni Blue. Hindi ko man lang namalayan na katabi ko na siya.

"Si Dianne. Ano ginagaw mo dito?" tanong ko.

"Susunduin ko kapatid ko," aniya sabay tawid. Siguro yung bunso nila yung susunduin niya. Grade 1 pa lang kasi yun kaya kailangan hatid sundo.

Pumunta na lang ako sa bahay ni Leigh para kulitin siya. Hindi ko kasi siya nakulit kaya ngayon na lang. Pagkarating ko doon, bumungad agad sa akin ang nakasimangot niyang mukha.

"Nandito ka nanaman?" tanong niya sa akin pero ningitian ko lang siya.

"May itatanong ako sayo," tugon ko pero iniwan lang niya ako sa may pintuan. Pumasok na lang ako.