CHAPTER 31

882 57 3
                                    

CHAPTER 31

Leigh's POV

"Break na ba kayo ni Jacey?" tanong ni Dianne sa akin.

"Hindi. Bakit?"

"Hindi ko na kayo nakikitang magkasama."

"Busy lang siya sa school."

"Busy ba talaga siya? Baka may iba na yun."

Natahimik ako sa sinabi niya. Sa totoo lang kahit ako hindi na sigurado sa relationships namin. Habang tumatagal lumalabo.

Pagkatapos ko sabihin sa ospital na itutuloy ko sa ang pag-aaral sa Manila, naging mailap na siya sa akin. Sabi nila Kei, may inaasikaso lang sila sa school kaya wala silang oras ngayon.

"Dito na daan ko. Bye!" paalam ko sabay buntong hininga.

"May sasakyan," sigaw bigla ni Jacey. Natauhan naman ako nang hilain niya ako. Tinignan niya ako ng masama.

"Magpapakamatay ka pa? Paano na ako kung mawawala ka? Hindi pa nga tayo kasal mawawalan na agad ako ng asawa," pagdadrama niya sa harap ko. Nag-init bigla ang ulo ko.

Hinampas ko sa kanya ang bag ko saka siya sinigawan.

"Kasalanan mo ito!"

"Bakit ako may kasalanan? Ikaw diyan naglalakad ng wala sa sarili."

"B-basta! Kasalanan mo!"

Ayoko nga sabihin na iniisip siya kanina kaya hindi ko napansin na may sasakyan.

"May sakit ka ba? Bakit namumula ka?"

Hahawakan niya na sana ang noo ko pero agad ko ito tinapik.

"Wala ako sakit. Naiinitan lang ako. Tapos na ba ginagawa mo?" tanong ko. Ningitian niya ako bigla.

"Oo. Hinihintay ko na lang ang resulta."

"Sigurado maganda resulta niyon. Pinaghirapan mo eh!"

"Sana nga. Tara sa computer shop. Namiss ka na daw nila Xian," hila niya sa akin.

"Pati nga pala sila busy. Ano ba pinagkakaabalahan niyo, bakit naging busy kayo lahat?"

"Busy kami sa future namin. Namiss mo kami no?"

"Oo. Miss na miss na ko na kayo. Lalo na ikaw. Miss na kitang suntukin, batukan at sipain."

Cat meet WolvesTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon