Fall

Chapter XLVIII

Nang natapos kaming kumain ay nagpaalam ako para pumunta at bisitahin si janus. My last day to see him. Pagpasok ko sa kwarto niya ay walang tao, Marahil ay kumakain sila sa canteen.

"Love? Magpagaling ka okay? Aalagaan ko si baby, Thank you para sa lahat ng ginawa mo para sakin. Don't be mad at me when you wake up. I love you so much but i will do this for the sake of everyone. I'm sorry janus. " Sabi ko sa kanya habang nakahawak sa kamay niya. I know hindi niya ko maririnig pero gusto ko pa rin itong sabihin sa kanya. Biglang bumukas ang pinto at tumambad sa harap ko ang malamig na
tingin ni reinally.

"So aalis ka." malamig niyang sabi sakin. Andito kami ngayon sa
canteen ng hospital.

"I'm Sorry reinally. I'm really sorry." sabi ko sa kanya ng nakatungo. I'm guilty dahil ito pa ang isusukli ko sa lahat ng sakripisyo nila.

"Sasama ka sa kanila gano'n ba." sabi niya sakin sa malamig na tono. Mahihimigan na galit siya.

"I'm sorry, please let me go. Sinabe ko na to sa kanila at pumayag sila." sabi ko sa kanya at napasinghap siya saka unti unti akong binigyan ng sarkastikong tawa.

"Why don't you fight for my brother?!" Malamig na sabi ni reinally sakin. I want too but i'm too weak.

"Because i don't want them to hurt janus, I love him so much reinally." Sabi ko sa malungkot na tono. Ayoko ng may mapahamak pa dahil sakin

"That's why i'm here! I'll protect you from that syndicate, ano pang silbi ko bilang agent!" sabi ni reinally sakin na may pagod na ekspresyon at alam kong ayaw niyang magalit sakin.

"I don't want you to sacrifice yourself for me! I know janus loves you so much reinally. Ayokong mawalan siya ng kapatid." sabi ko sa kanya at tuluyan ng tumulo ang luha kong kanina ko pa pinipigilan.

"This is my job! I can't let you go with that syndicate! My brother loves you, Eventhough i am cold to my kuya. I am willing to sacrifice my life." Sabi ni reinally sakin. Yon ang ayaw kong mangyari, ang isakripisyo niya ang buhay niya para sakin. Sino ba naman ako? Isa lang akong babaeng prinoprotektahan niya.

"I'm sorry reinally but i can't risk your life." Sagot ko kay reinally kaya napakuyom ito ng kamao na kita ko dahil nasa ibabaw ang kamay nito.

"You're a coward then. Remember all the sacrifice that i've done just to save you. If you want to leave ,then go. Dont ever show up again." Sabi ni reinally atsaka umalis at iniwan ako rito sa canteen.

"I love your brother reinally and i dont want you to risk yourself just for me" Mahinang bulong ko ng makaalis si reinally at tuluyan na kong humagulgol sa iyak. Bat ba ko umiiyak? Ito ang gusto ko diba. Pinigilan niya ko pero hindi ako nagpapigil kaya bakit ako umiiyak.

"Intindihin mo na lang si rei. Pagod siya at malalaman niyang aalis ang asawa ng kuya niya. Here take this." sabi ni camilla at inabutan ako ng panyo saka nagpaalam na babalik sa kwarto ni janus.