Role Player World(Internet Love Series #1)

Chapter 4

Stare

"Eto iyong lecture sa MAPEH, page 43 naman iyong assignment. Sa filipino naman, mag-advance reading daw tayo at isesend nalang namin iyong mga lectures. Ngayon, kumain na muna kayo." Sabi ni Aryan at umalis na kasama si Lexi.

Ang dami pala naming na missed, tuloy ang daming gagawin. Maghahabol pa niyan kami ni Sammy, bahala na.

"Sammy, tara sa canteen!" Sigaw ko sa kaniya at nauna nang naglakad

Habang naglalakad kami, hindi ko maiwasang magtanong sa kaniya tungkol sa isa pa naming kaibigan, si Pusa, mali. Si Catherine Venturina.

Si Cath na maganda at mahilig nagliptint. May height na 5'6, morena oo pero sawi ngayon sa pag-ibig. She's broken, really broken. Her heart broke into pieces when the guy she loves left her. Sad to say, they're long distance relationship or we can also called it as Internet Love but tge difference is, they knew who are they. They knew the person by their real faces unlike in ashh damn it!

How she is? Maybe she's still accepting the fact that they are already broke up. Ganun naman ih. Acceptance first before moving on. We need to accept the reality and still keep moving forward, that's life! We can't do anything, be a girl like me. A girl that 'just go with the flow' but no haha. Be yourself. Don't copy anyone, let the real explode and become a original one.

"U-uhm Sammy, how's Cath? Okay na ba siya?" Nag-aalinlangan kong sagot kay Sam

"Kapit-bahay ko ba siya!? Ah?" Wow! Nice talking shuta

"I'm asking you greatfully! Sagutin mo akong ng maayos ano!?" Sagot opps sigaw ko naman pabalik

"So how is she? Baka may balita ka?" Tanong ko ulit

"I hope so pero wala pa. Maybe she is, but you know? Hindi naman madaling magmove on ih" sabi nito at kumusilap at inunahan ako sa paglakad.

Yes, I agree. Hindi naman madaling magmove on, mahirap sa tutuusin lang. Sobrang hirap lalo na kung binigay mo lahat ang pagmamahal mo sa taong mahal mo and worst, wala kang tinira para sayo. Love is really sucks.

"Isabelle! Come on! Bilisan mo maglakad, gutom na talaga ako. Please lang" pagsusumamo ni Sam dahil sa sobrang gutom

"Oo na! Wait lang" sabi ko naman at patakbong lakad ang aking ginawa.

Nang mapantayan ko na siya, sabay na kaming naglaalkad patungo sa canteen. Malapit naman na kaya binagalan niya unti ang lakad niya.

"But Isabelle, I want to blame myself because Catherine met V because of me. Kung hindi ko nalang sana sila nireto sa isa't isa, hindi dadating sa punto na.."

"Uyy! Tama na! Gago lang talaga si V. Don't blame yourself. I know makakamove on din si Pusa. Tsaka kailangan niya lang nang panahon. Sabi nga nila, it takes time to heal the wounds. Just let Catherine, walang dapat sisihin" pagpuputol ko sa sinabi niya para lang makalimutan ang nangyari kamakailan.

"But you know? Suicide isn't the ans-"

"Hey, Sam! Stop it. It was all from the past, don't bring it up. Sorry 'bout my question, I'm just worried to our friend." Seryoso kong saad sa kaniya. Alam kong sinisisi niya parin ang sarili niya hanggang ngayon kaya kung maari, itinigil ko ang usapan.

Nagpauna na ako at kasunod ko si Sam, pero pinauna ko siya sa pila para umorder nang foods sa canteen.

At oo, Catherine did suicides. Laslas, nagwawalwal hanggang gabi then iinom ng sleeping pills pag hindi nakakatulog kaya na-ooverdose siya. Ganun ang routine nang makipagbreak at iniwan siya ni V, her parents was really woried until one night, Sammy and I got a message from her. Iyong tipong namamaalam na siya, iyong aalis na siya. That time, we contacted her relatives to informed what Catherine will do.
Sabi nila, nagkulong si Cath then nang pinihit nila ang pinto, ayaw. Her mom was panic then collapsed, while her dad do something to open the door without breaking it. But sadly, napilitan silang sirain nang hirap na talaga silang mabuksan. They were so shocked nang makita nila si Pusa na may hawak na lubid. And yeah, tama nga nasa isip namin, magpapakamatay siya. Buti nalang, naabutan pa hayss.
Masarap mainlove pero masakit ang dulot nito, ang masaktan.

"A-ahm ma'am, ano po order niyo?"
"Bessy! Hay bahalakajan!"
"Hey miss!"

"Ow shit!" Sigaw ko dahil sa pagkagulat at nakita na lamang si Sam na papaupo sa table naman. Ay aba! Hindi naghintay tss. Humarap na ako sa tindera nang biglang may nagsalita sa aking gilid

"Ang daming nakapila, miss. Tulala ka riyan, ang daming naghihintay" sabi nang lalaki sa tabi ko. Hindi ko siya pinansin at nag-order kay manang na nagtitinda.

"Palabok po. Then adobo and kanin na rin po" sabi ko sa tindera and not to mention, I love eating palabok. So delicious haha

"Iyon lang ba, miss? Coke? Sprite?" Oh yeah! Need to drink something kasi haha

"Give me a Just-C and water po. Thank you" I said and handang harapin ang lalaki na nagsuplado sa akin kanila while waiting my order

"You know what, mister?" And I face him.

What the hell!?

"What it is, miss?" This guy with pointed nose, perfect jawline, not so very thick eyebrow but have a red brown eyes is here infront of me!

Mysterio Santiago is in front of me! What should I say? What should I act? Shoul I greet him first? Wahhh really don't know what to do.

"Ma'am, this is your order. 134 po lahat" sabi nang tindera and thanks G! May rason ako para hindi humarap sa kaniya

"A-ah e-eto po oh. S-salamat" at kinuha ang tray na nasa gilid ko.

Papaalis na sana ako nang biglang nagsalita si Rio.

"What is it, miss Isabella Monteverde? Any complain?" He said and I face him

"N-nothing, mister Mysterio Santiago" I said and walked towards in our table where Sam seated.

"HAHAHAHA sige! Magday dream ka pa! Ang lt, bessy" pampipikon niya pa.

"Kanina pa ako nagpipigil ng tawa, Lia kung alam mo lang!" Sabi pa nito na nagpakusilap sa akin nang lalo.

"Ang dami kayang nakapila, bessy. Hindi ka lang nahiya"

"Kakahiya ka talaga kanina bessy hahaha"

"Pero ayiee! Nagkausap sila ni Rio yiee"

"Pero hindi kaya, may jowa iyang si Rio? Sa rp, diba? Malay natin?"

"Rp kana sis, tapos huntingin natin si Rio. Then pag may jowa, paghiwalayin naten silang dalawa BWAHAHA"

"Pero kinilig ka naman kaninang nagkausap kayo, ah?"

"Ayieee nanonoticed na siya. Kinikilig na iyan, ngingiti na iyan"

Kumain nalang ako at hindi na muli pinansin ang mga pampipikon niya. Ngunit naantala ako nang binangggit niya ang mga katagang nakapagpahinto sa pagkain ko nang palabok at nakapagpatindig nang akin balahibo.

"Bessy si R-rio, t-tumitingin sa'yo"