Hong Kong
"Ladies and gentlemen, welcome to Hong Kong Airport. Local time is 9:00 o'clock in the evening. At this stage you should be in your seat with your seatbelt firmly, fastened."
Chineck ko ang seatbelt ni Khai at nang makitang maayos ay nakampante ako. Ginising ko na rin sila papa at mama para nga sa paglapag ng eroplano, maliban lang kay Khai na mahimbing pang nakatulog. Gigisingin ko nalang siya pag nakalapag na talaga.
"On behalf of Philippines Airlines and the entire crew, I'd like to thank you for joining us on this trip and we are looking forward to seeing you on board again in the near future. Have a nice night, stay safe!"
Nang makalapag ang eroplano sa airport ay bunuhat ko na si Khai. Wala na akong balak gisiningin pa ito dahil gabi na at baka nasa mahimbing at malalim na ito ng pagtulog.
Nang nasa loob kami na mismo ng airport ay hinintay namin ang mga baggage na makaraan sa baggage carousel at kunin para makaalis na. Napagpasiyahan ko rin na dumretso nalang Hong Kong Disneyland Resort para 'pag kagising ni Khai bukas ay deretsong gagala kami sa Disneyland.
"Let's go?" Tumingin ako sa papa ko na nagyaya, tulak tulak ang baggage cart.
"Tulongan na kita, pa." Sabi ko namang at lumapit dito.
"Kaya ko, nak. Baka magising pa si Khai. Tara na." Sabi nito at nanguna.
Napangiwi ako dahil hindi talaga tinulongan ni mama si papa at hinayaa lamang ito. Ang dami dami kasi ng dala nito, nahiya ang 'di kalakihang bag ko at ang maliit na baggage ni Khai. Napabuntong hininga nalang din ako at sumunod sa mga ito.
Nag cab taxi kami papuntang hotel. Gabi na at masasabi ko namang hindi nawawalan ng mga sasakyan sa airport. Siguro ay inaasahan ng mga driver na 24/7 ang mga bumabyahe mula sa labas ng mga bansa kaya hindi rin nila iyon pinapaglagpas para kumita.
"Yes, to Hong Kong Disneyland Resort. Is that hotel is 24/7 open?" Tanong ko naman nang kinumpirma niya kung saan nga ba kami pupunta.
"Yes, ma'am." Sabi naman nito at nagmaneho na.
I've been finding hotels and potaena, I can afford the expensive and luxury one, mabubutas lang talaga ang bulsa ko but anyways, this in once in a blue moon so lemme waste my money. Hindi ko ito madadala sa kamatayan.
Naging mahaba ang biyahe, medyo malayo layo rin kasi. Nakatulog ulit sila mama at papa samantalang naalimpungatan si Khai.
"Where are we, mom?" Sabi nito na ginugusot ang mga mata nito, nahihikab pa siya.
"We're in Hong Kong, baby. Take a sleep pa. Tomorrow morning, we'll go to Disneyland." Sabi ko naman kahit sa Disneland Hotel nalang din naman ang pupuntahan namin.
She doesn't seems have the urge to ask me why I'm not wake her up when we landed Hong Kong. She used to tantrums when we didn't inform her into something so I wonder why she just go back to sleep. Maybe she's really that sleepy.
"Ma'am, we are near." Narinig kong sabi nang driver kaya at ngumiti sabay tango ko nalang rito.
I'll give him a tips aside from its payments. Working this late up night might be so hards so he really do deserve a tip.
"We're here, ma'am." Tumingala ako sa napaka ganda at naglalakihang mga hotels. Mamimili nalang pala ako.
"Ma, ma. Nandito na tayo." Mahinang sabi ko kay mama at niyugyog pa ito.
Binuksan naman niya ang kanyang mata at ginusot pa ang mga ito. Akmang gigisingin muli nito si Khai pero pinigilan ko ito.
"Don't wake her up, ma, ipaderetso nalang natin tulog niya." Tumango naman ito at si papa nalang ang ginising.
YOU ARE READING
Role Player World(Internet Love Series #1)
Teen FictionLife is full of surprises. Lia Isabelle Monteverde, a doctor who commited suicide years ago becomes open to everyone behind the reason of what she did and there's a man she's been admiring the most and now trusting whole heartedly came in the pictur...