Blood Flower (UNEDITED)

Chapter 4

 Azalea's POV 

Nang lumingon siya sa gawi ko. Agad akong nagtago, but in a silence way. Dahil ayaw kong marinig niya na nandito ako. Ayaw kong malalaman niya na nakita ko kung ano ang ginawa niya. Mahirap na. Mabulilyaso pa ang mga plano ko sa buhay. Hanggang sa my devil smile appeared on my lips. 

Hmpf. Mapapakinabangan ko ang Isang 'to. I need him in my arms. I need to control him in a soft way or hard way. Nakita ko siyang bumaling sa kabilang direksyon at may tinawagan. 

        "Yes, it's me. Clean this garbage." sabi ng kapartner ni Blue- I don't know sa kanya. 

Pagkatapos makipag-usap si Blue sa cellphone ay umalis na siya at iniwan lang iyong mga bangkay. Tsk. May bago pa ba sa University na'to? Wala! If you saw a dead human here is just a normal days. Tsk. A mafia University and Gang University is real here. Agad akong bumalik sa silid-aralan ko upang walang maghinala sa akin. 

Mahirap na! Tsk. Agad kong tinanggal ang aking mask. Nang makarating ako sa aking silid aralan, ang aking mga mga kaklase sa subject na'to ay pinag-uusapan ang mga nangyari. Dahan-dahan akong nagtungo sa aking upuan para naman walang makapansin. Busy kasi silang lahat eh. Puro chika lang sila. Nang makaupo ako, wala pa ang aking katabi. Saan kaya ang taong iyon? Tsk. Napalingon sa akin ang aking mga kaklase. 

         "Azalea, Nabalitaan mo ba? May namatay na naman." sabi ng kaklase ko sa akin. As usual. I am wearing my blank face again. 

I just wag my head but the truth is I saw who did it. 

        "Ay, Akala ko kasi alam mo eh." aniya ng kaklase ko. 

What do you think of me? Chissmosa like you? Sarap sabihin sa pagmumukha niya, pero hindi na lang ako kumibo dahil nga diba blangko ang pagmumukha ko? Ilang minuto ang lumipas ay pumasok ang katabi kong si Blue. 

       "Hi, Cosh." bati sa kaniya ni Say Santos. Ang kaklase kong flirt. Tsk. 

       "Hello." bati din nito. Tsk. Chick boy din ang loko. 

Alam ko kung anong ginawa mo, boy. Napatingin sa akin si Blue. 

       "Hi, Lea." napatingin naman ako sa likod. Baka nagkamali ako. 

       "Anong tinitingnan mo diyan?" tanong niya. 

Napaturo tuloy ako sa sarili ko. Umupo siya sa tabi ko. 

       "Lea. Ikaw si Lea." sabi ni Blue sa akin. Ngumiti lang ako. 

      "Kailan pa ako naging si Lea?" tanong ko. 

      "Azalea. Call me Azalea. Not Lea or Azal or any nickname, okay?" tumango naman siya sa sinabi ko. 

      "Nga pala. Saan ka galing?" tanong ko. Kailangan kong maging mabait sa kaniya. 

      "Ah. Diyan lang sa tabi-tabi." sagot naman niya.

Tsk. Anong tabi-tabi ka diyan? Sipain kaya kita diyan. Baka alam mo kung saan ang ang tabi-tabi? 

        "Wow. Kinakausap mo na ko?" tanong nito. Bakit? May himala bang nangyari? 

        "Hindi! Hindi kita kinakausap. Kausap ko sarili ko. Malamang! Ikaw kausap ko. Saan pala ako nakatingin, diba sa'yo?" sabi ko. 

Minsan may pagkabobo din ang isang 'to. Tsk. 

        "Sorry. Ano kasi, laging mainit ang ulo mo." sabi nito sa akin. 

Ganoon ba ako sa kaniya? Parang yata. Ay oo nga pala. 

        "Sorry kung palagi kitang nasusungitan. So, let's be friends?" sabi ko sabay lahad ng kamay ko sa kaniya.