Medyada hazırladığım tanıtım videosu var, iyi okumalar.
"Yardım edin!"diye bağırdım iyice cılızlaşan sesimle birlikte; gücüm de tükenmeye başlamıştı. Asansörün ani, kısa süreli duraksayışıyla iyice bitkin düşen bedenim yere yığıldı ve bu sırada sırtım metal zemine çarptı.
Dudaklarım arasından bir inilti, asansörün duvarlarından sekip kulaklarımda çınladı. Ve sonunda içinde hareket ettiğim asansör durdu. İçimi, korku ve endişe kadar olmasa da ufaktan bir rahatlama hissi kaplamıştı.
Kapaklar açılıp içerisi bir süredir maruz kalmadığım güneş ışınlarıyla dolduğunda, elimi gözlerine siper ettim. Yanıma atlayan birinin sesini duyduğumda, güneş ışınlarının henüz ulaşmadığı bir köşeye doğru geriledim ama sırtımı yasladığım metal duvarın ardındaki hayvanın-muhtemelen bir köpeğin-sesiyle tuttuğum bütün çığlığı dudaklarımdan serbest bıraktım.
"O, sen miydin Gally?"
"Kapa çeneni Winston!"eğildi ve üstümden tuttu, havaya kaldırdığında gözlerimdeki korku artmıştı.
"Orda kimi buldun?"bu sefer aksanı olan, başka bir erkeğin sesi duyuldu.
"Bu... Bu bir kız!"
"Kız mı?"
"Benimdir!"
"Güzel mi?"
"Çenenizi kapatın da halatı atın!" Mavi gözlü genç bedenimi sakince yere indirip yaptığından mahcup bir bir bakış attı. Halat asansöre atıldığında, sıkıca tutunmamı sağladı.
"Sakın korkma..."diye fısıldadı, kulağıma. Yukarı çıktığımda güneş ışığı, gözlerimi daha fazla rahatsız etti. Çevremi saran erkek çemberini aralayıp kendini bir köşeye attım. Anlımı dizlerime dayayıp, bir süredir tuttuğum göz yaşlarımı serbest bıraktım.
"Size söylüyorum, bu kıza aranızdan biri bile dokunmayacak!"
...
Thomas, bakışlarını ekrandan ayırmadan kızı izlemeye koyuldu.
"Onun için çok endişeleniyorsun."
"Oraya alışamamasından korkuyorum."
Teresa burukça gülümsedi.
"O çok güçlü bir kız. Alışacağından eminim, orada güvenebileceği en az iki kişi var."
"Vardı."
"Tom fazla karamsar değil misin, sence de?"
"Güvenebileceği insanlar olabilir ama onları hatırlamayacak. Ne ağabeyini ne de sevdiklerini..."
"Sevgiyi yok edemezsin, illaki bir şekilde anlayacaktır,"Thomas iç çekip yüzündeki üzgün ifadeyle başını eğdi."Üzüldüğün şey bu değil, sen onun bağışık olmadığı için bu kadar kendini hırpalıyorsun."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Labirent: Denek A4
FanfictionBu bildiğiniz diğer Labirent kurguları gibi değil; bir kız var evet ama kız İsyan'a ait değil, mesleği koşucu değil, bir ağabeyi var ama ondan ayrı değil... Kitap sıradan değil, okuduğunuzda bam başka bir kitap olduğunu düşüneceğiniz bir kitap... L...
