Hava kararmaya başlamıştı, Newt'in yanına döndüğümde.
"Akşam yemeğini yedin mi?" diye sordum, yer yatağımı hazırlarken.
"Sen yedin mi?"
"Atıştırdım bir şeyler."
"Ne gibi atıştırmalıklar?"
Derin bir nefes verdim dışarıya.
"Beni sorgulamadan önce, soruma cevap verseydin keşke."
"Evet, Minho elinde bir şeylerle geldi. Yerken konuştuk biraz."
Başımla onu onayladım ve yastığımı aldım.
"Uyusan iyi olacak." dedim, üstünü örterken.
"Rachel," uzandı ve elimi tuttu. "Yanımda yatsan olmaz mı?"
"Ayağın hâlâ tam iyileşmedi Newt, yatarken daha kötü olabilir."
"Bir haftadır yerde yatıyorsun."
"Biliyorum."
"Yarın kutu geliyor, senin için bir yatak gelecek ama şimdilik yanımda yatsan olmaz mı?"
Derin bir nefes aldım.
"Ayağını kendine doğru çek ve ağrıdığında veya bir şeye ihtiyacın olduğunda saat kaç olursa olsun beni uyandır," gözlerinin içine baktım."Anlaştık mı?"
Başını olumlu anlamda sallarken gülümsedi. Yorganın altında ona yakın bir şekilde yatarken aklıma önceden birlikte geçirdiğimiz geceleri hatırladım. Bana sarılışını ve bıraktığı o sevimli öpücükleri... Şu an bunları yapamıyorduk ama mutluydum, yanımda olduğu için gerçekten de mutluydum.
...
"Denek A5'in ilk defa bu kadar mutlu olduğunu görüyorum." dedi Gerhard.
"Birbirlerini seviyorlar, bu gayet normal." dedi yanındaki kadın doktor.
"Yarın yeni bir gün, çaylağı hazırlasak iyi olacak." yavaşça odadan çıkarken hâlâ uyumamış olan Teresa'la karşılaştı.
"Yatma saatini iki saat geciktirdin, bundan dolayı ceza alacaksın." dedi alayla, Teresa'ya doğru.
"Uyumaya gidiyordum ama şans eseri A grubu dosyalarına gözüm takıldı ve C grubuna gönderilmesi gereken birinin yarın A grubundaki denek yerine gönderileceğini öğrendim. Sence de bu biraz tuhaf değil mi Garhard? C grubuna dün birini yollamıştık halbuki."
"Yanlış okumuşsun küçük. Burada aklına göre karar alamazsın."
"Ben ne okuduğumu senden daha iyi biliyorum ve neden böyle yaptığını da biliyorum. Çünkü deneklerden biri senin nöbetinde kayboldu ve sende bunun üstünü örtüyorsun."
"Bunları nerden biliyorsun!?" diye tısladı, onu duvara doğru iterken.
"Doktor Paice'in bunu duymamasını sağlayabilirim. Hatta o kayıp olan çocuğu ölü bile gösterebilirim."
Adamın tutuşu hafifledi.
"Ne istiyorsun?"
"Her şeyin bir bedeli vardır, Gerhard." gözlerinin içine baktı. "Denek A4'ün dosyalarına erişim istiyorum. Hemen!"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Labirent: Denek A4
FanfictionBu bildiğiniz diğer Labirent kurguları gibi değil; bir kız var evet ama kız İsyan'a ait değil, mesleği koşucu değil, bir ağabeyi var ama ondan ayrı değil... Kitap sıradan değil, okuduğunuzda bam başka bir kitap olduğunu düşüneceğiniz bir kitap... L...
