Bölüm 8:Resim

2K 161 157
                                    

Medyanın, önceki bölümle uygun olmasını istedim. İyi okumalar...

Newt odanın kapısını açtığında bakışlarımı yavaştan ona çevirdim.

"Rachel?"

"Oda arkadaşını görmek, seni çok şaşırtmamalı." dedim, sırıtırken.

"Hayır, ben neden benim yatağımda oturduğunu soracaktım."

"Yerde yatmanın senin için adil olmayacağını düşündüm; koşucusun, benden daha çok dinlenmeye ihtiyacın var."

"Erzak kutusu birkaç güne gelecek, ikimiz için not bıraktım, yaratıcılar bizi yüzüstü bırakmazsa yakında yeni bir yatağım olacak."

"Newt, lütfen..." diye fısıldadım.

"Sadece bir gecelik."

"Bir gecelik..."

İsteksizce yatağa doğru ilerledi ve uzandı. Üstünü örterken bende aynı şekilde onu taklit edip bedenimi battaniyeye sardım.

"İyi geceler, Newt." dedim içtenlikle.

"Tatlı rüyalar, Rachel." dedi, gözlerini kapatırken. Başımı yastığa koydum ve yavaştan gözlerimi kapattım.

"Orda, güvenebileceğin insanlar var. Sakın korkma, seni buradan olabildiğince koruyacağım."

Tanıdık gelen erkek sesiyle, gözlerimi açtım.  Newt'in yere doğru düşen kolundan saate baktım. Gece ikiydi. Boğazımın kuruduğunu hissedip bir bardak su için odadan çıkıp mutfağa doğru ilerledim.

Kayranlıların arasından sessizce ilerleyip kimseyi uyandırmamaya dikkat ettim. Mutfağın kapısını olabildiğince sessiz açıp dolaptan suyu çıkarıp bardağa doldurdum. Boğazımdaki kuruluğu gidermek için iki bardak su içmem gerekmişti.

Buraya geldiğimden beri, farklı insanların seslerini zihnimde duyuyordum ve bunu kime anlatacağımı da bilmiyordum. Belki de Gally'e anlatabilirdim. Hafızasını kazandığı için bana en yardımcı o olurdu.

Şişeyi tekrardan suyla doldurup dolaba koydum ve bardağımı da yıkayıp tezgahın üzerine bıraktıktan sonra, tekrardan aynı sessizlikte odama çıktım.

Newt duruşunu hiç bozmadan yatıyordu. Yatağıma uzanıp üstümü örttüm. Gözlerimi kapattığımda yüzümde bir sıcaklık hissettim. Gözlerimi tekrardan araladığımda elinin, yüzüme düştüğünü fark ettim. Gülümsedim. Uyurken tam bir meleği andırıyordu, çok huzurluydu.

Yüzüme düşen elinin üzerine elimi koymamla birlikte, parmaklarımla yavaşça sardım. Gözlerimi son kez kapatmadan önce gülümsediğine tanık oldum.

...

"Seni lanet çıkıntı Newt! Kapılar açılalı yarım saatten fazla oldu ve sen hâlâ uyuyorsun!" Mihno'nun sitemli sesi, kendisinden önce odamıza gelmişti. Kapıyı tekmeleyip açtığında çıkan yüksek gürültüyle beraber, ikimizde istemsizce irkildik. Dün akşamdan beri duruşumuzu hiç bozmamıştık, bundan dolayı Minho'nun ani çıkışıyla Newt dengesini kaybedip düşmüştü.

Ağzımdan kaçan kısa ama tiz bir çığlıkla, anında ağzımı kapattım.

"Newt!"

Newt üzerime düşmenin etkisiyle, biraz sersemlemişti ama kendisini gelip bedenini kısa sürede yana yatırdı.

"Siz lüle kafalılar ne yapıyorsunuz böyle?" Minho'nun dalga geçercesine çıkan sesine karşılık, ilk yanıt Newt'ten geldi.

Labirent: Denek A4Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin