"Sana Kayran'ı gezdirdiğime göre artık senin için meslek eğitimine başlayabiliriz."
"Bu burada zorunlu mu?"
"Merak etme listede seni zorlayacak şeyleri çıkardım. Winston'un ve Minho'nun yanında çalışmayacaksın."
"Peki senin yanında çalışamaz mıyım?"
"Bunu meslek eğitiminde göreceğiz, Ch-çaylak."ona adıyla seslenmeden son anda kurtarmıştım kendimi. Adını daha hatırlamamıştı ve ona adıyla seslenip onu korkutmak istemiyordum.
"Güzel öyleyse, nerden başlıyoruz?"
"İlk durağımız benimkisi gibi mutfak."
...
"İlk günün nasıldı bakalım?"diye bir soru yönelttim Chuck'a. Mutfaktan yeni çıkmıştı ve onu Tava'nın yanından almak düşündüğümden daha kolay olmuştu, anlaşılan pek iyi bir aşçı değildi.
"Yorucu..."gülümsedim, neredeyse iki yıl önceki ilk günümü hatırladım. İlk günler daima zorlu olmuştur zaten.
"Yarına alışırsın, herkesin ilk günü zordur."
"Sen öyle diyorsan..."diye homurdandı, gülümseyip önünde eğilip boylarımızı eşitledim.
"İnan bana, yakında herkese ve her şeye alışacaksın."yanaklarını canını acıtmayacak derecede sıkıp bıraktım.
Ayağa kalkmamla birlikte alışkın olduğum o koca gürültülü sesi duydum.
"Bu seste ne böyle!?"
"Korkma, sadece kapılar kapanıyor."
Ama sonradan bütün günümü Gally'e yardım ederek geçirdiğim için dışarıda olduğumu ve Minho ve diğerlerinin gelişini görmediğimi hatırladım.
"Çabuk koş ve Alby'i bul. O buranın lideri, kime sorsan sana yerini gösterir."
"Ne diyeceğim?"
"Ona elindeki en çevik adamlarla birlikte Batı kapısına acilen gelmesi gerektiğini söyle."Aynı anda zıt yönlere doğru koşmaya başladık. Kapının önüne geldiğimde normalden biraz daha yavaş kapandığını gördüm. Yaratıcılar bir hata yapmış olabilir miydi? Ya da bir kez daha birilerini içeriye kıstırmaya mı çalışıyorlardı?
Korkudan kalp atışlarımın dengesiz bir biçimde atmasına engel olmak için ellerimle sol göğsüme baskı uygularken Alby ve birkaçı yanımda belirmişti.
"Sorun ne Rachel?"
"Minho ve diğerleri hâlâ gelmediler, onlara bakmalıyız yoksa hepsi Istırap verenlerin akşam yemeği olacaklar."
"Başkalarını da tehlikeye atamayız."
"Ne yani onların peşinden birini yollamayacak mısınız?"
"Kapılar kapanmak üzere, daha fazla kaybı göze alamayız."
"Bundan iki yıl önce Minho yaralandığında bizi tehlikeye atmayı göze almıştınız ama!"
"İkisi aynı değil."
Bağırmamla bütün sesler kesildi.
"Kapılar hareket etmeyi kesti, ne oluyor?"
"Yaratıcılar bizimle oyun oynuyorlar."
"İçeride hareket var!"yanımda duran Chuck'un korku ve endişeli sesiyle aynı anda duran kapılar arasındaki Minho ve diğerlerine baktık.
Onları görmemizle birlikte kapılar tekrardan hareket etmeye başlamıştı.
"Çabuk açılın, onların alanını daraltmayın!"diye bağıran Alby'nin sesiyle herkes hızla açılıp geniş bir alan yarattı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Labirent: Denek A4
FanfictionBu bildiğiniz diğer Labirent kurguları gibi değil; bir kız var evet ama kız İsyan'a ait değil, mesleği koşucu değil, bir ağabeyi var ama ondan ayrı değil... Kitap sıradan değil, okuduğunuzda bam başka bir kitap olduğunu düşüneceğiniz bir kitap... L...
