Gally'nin yanına geldiğimde sancılarım daha da artmaya başlamıştı. Hızla yanına koştum ve bileğine yapışıp onu köşeye çektim.
"Neyin var senin?"
"Çaylak..."
"O lanet olası çıkıntı sana bir şey mi yaptı!?"
"Gally,"yanımdan uzaklaşacağı anda eline uzanıp durdurdum. "Kendimi iyi hissetmiyorum."
Yavaşça kucağına alıp yere oturttu.
"Neyin var?"
"Burada her ne varsa artık bana iyi gelmiyor,"dolu gözlerimle ona baktım."Düzenli olarak kabus görüyorum ve başım beni öldürüyor!"
"Rech, sakin ol ben yanındayım."
"Son zamanlarda sonumuzun yaklaştığını hissediyorum,"ona sarılıp ağlamaya başladım."Korkuyorum..."
"Korkmana gerek yok, seni bir defa yalnız bıraktım bir daha bırakmayacağım."
Bir süre daha ona sarılıp ağladıktan sonra yavaşça ondan ayrıldım. Aramıza boşluk girdiği andan itibaren başıma keskin bir ağrı saplandı. Ayağa kalkmamla birlikte bütün bedenim gücünü sanki bir anda yitirip yere yığıldı.
Bunlar her neyin başlangıcıysa etkisini göstermekte gecikmemişti ve beni daha büyük bir şeye hazırlamaya çalışıyordu. Ne yazık ki ben gözlerimin büründüğü o karanlıktaki beyaz noktaydım.
Rüyalarımdaki kızın söylediği gibi: Zayıf olandım...
...
"Rachel..."aynı sesi duymamla beraber etrafımda döndüm ama etrafta kimse yoktu."Senin için geliyorum."
Onunla şu ana kadar hiç konuşmamıştım. Derin bir nefes alıp aklıma gelen ilk soruyu ona yönelttim.
"Benden ne istiyorsun?"
"Benden çaldıklarını!"bir anda sertleşen sesle birlikte başıma yine aynı ağrının saplanmaya başladığını hissettim. Etrafımdaki her şey hızla dönüyordu ve midem bulanacakmış gibi hissediyordum.Bir kez daha güçsüz düşüp yere yığıldım.
Güçsüzlüğümle birlikte sanki bedenimin dışına çıkan ruhumun sertçe bedenime giriş yaptığını hissettiğim bir acıyla gözlerimi araladım. Newt ve Gally baş ucumda oturmuşlardı, uyuduklarına ve içeriye giren güneş ışığına bakılacak olursa bir güne yakın burada yatıyordum.
Doğrulmaya çalışmamla beraber bedenimde artan acıyla beraber tekrar yatağa düştüm işte o anda Newt'in elimi tuttuğunu fark ettim.
Kaç gündür bu acılarla boğuşup ruhsuzca yatıyordum burada, kim bilir...
"Üç gün oldu."
Newt'in soruma verdiği cevapla bakışlarım tavandan ona doğru kaydı.
"Neden uyandın ki? Benim yüzümden bu süreçte hiç uyumadığına eminim."
Esneyip gözlerini ovuşturdu.
"Ruhsuz bedeninle berbat geçen üç günün ardından uyandığını görmek en güzel haber."
Tekrar doğrulmaya çalıştım ama başaramayınca fedakar bir erkek arkadaş olarak eğilip o bana sarıldı. Kokusunu ciğerlerime deli gibi çekip ona sıkı sıkı tutundum. Bir sarılmayla bütün acılarım geçercesine...
"Rech?"
"Ona da sarılsan iyi olur, düşüp kafanı kırdığında senin için çok endişelendi."Newt kollarımdan sıyrılıp Gally'e fırsat verdi.
Kafamı mı kırmıştım? Bir kez daha... Vücudumdaki ağrılardan biri açıklığa kavuşmuştu en azından.
Gally yavaşça uzanıp sarılmak yerine anlıma dudaklarını bastırdı.
"Beni çok korkuttun Sarah..."bana böyle seslenmeyeli ne kadar da uzun olmuştu...
"Kendini nasıl hissediyorsun?"dedi, Newt elimi tutmayı bırakmayarak.
"Başımdaki kırık dışında gayet iyiyim."
"Dikişlik bir şey olmadığı için iz kalmayacak ama diğerinden daha derin olduğu için normalden daha fazla ağrıması normal."
Yavaş yavaş kendime geliyordum ve başımdaki kırığında öyle. Bir anda etraftaki her şey tekrardan hızla dönmeye ve iyileşmem için yedirdikleri yiyeceklerin midemden ağzıma doğru gelmeye başladıklarını hissettim.
Kendimi yataktan atıp bütün acılarımı hiçe sayarak lavaboya kendimi attım ve kusmaya başladım. Newt hemen ardımdan gelip saçlarımdan tutup yanımda durdu. Baş dönmem midemdeki bütün her şeyi kusmamla birlikte sona ermişti.
Gally bütün bu süreç içinde ise kapı eşiğinde bizi izliyordu. Gözlerim yavaşça Newt'in dehşetle açılan güzel gözleriyle buluştuğunda başımda keskin bir ağrı daha hissettim ama bu seferki farklıydı.
O kızdan veya çaylaktan kaynaklanmıyordu, asansör yukarı çıktığı için çıkan gürültüden kaynaklanıyordu.
Geliyordu işte, kabuslarımda benden intikam almak için sabırsızlanan kız geliyordu.
Sonunda...
Sizce Rachel'ın durup dururken böyle rahatsızlanması normal mi? Yoksa olayların başka bir yüzü mü var?
Alev deneylerinde sizi bekleyen bir sürpriz mi var yoksa?XD
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Labirent: Denek A4
FanfictionBu bildiğiniz diğer Labirent kurguları gibi değil; bir kız var evet ama kız İsyan'a ait değil, mesleği koşucu değil, bir ağabeyi var ama ondan ayrı değil... Kitap sıradan değil, okuduğunuzda bam başka bir kitap olduğunu düşüneceğiniz bir kitap... L...
