အပိုင်း ၂၆
အိပ်ဆေးမိပြီး အိပ်ပျော်သွားသော်လမင်းငယ်ကို သောက အခန်းထဲက ကုတင်ပေါ်ကို ပွေ့ချီပြီး သိပ်လိုက်သည်။ ဒီလိုဖြူစင်တဲ့ လမင်းလေးကို ကျွန်တော်မထိရက်ပါဘူး အဲ့ဒါကြောင့်အခန်းထဲမှာ သော့ခတ်ပြီးထားလိုက်သည်။
တောင်းပန်ပါတယ် လမင်းငယ်
လောလောဆယ်တော့ ကိုယ်ဆီမှာပဲ
မင်းကို ထိန်းသိမ်းထားရတော့မယ်
ကိုယ့်ကို ခွင့်မလွှတ်ပါနဲ့
ကိုယ့်အပေါ် အဒေါ်ကျေးဇူးတွေများလို့ပါ
🏢
သက်ဝေ နေမထင်ရုံးခန်းသို့ အလျှင်အမြန်လာပြီး
ပြောလိုက်သည်။
" ကိုနေမထင် ကျွန်တော်စုံစမ်းပြီးသွားပြီ
ဒါရိုက်ဘာက သူဌေးကတော် ခေါ်လာပြီး
အလုပ်ခန့်တဲ့လူပါ"
" သေချာလား ကိုသက်ဝေ "
"ဟုတ်ကဲ့ သေချာပါတယ် "
နေမထင် ညီကိုချက်ခြင်းစိုးရိမ်သွားပြီး
" ကျွန်တော်အိမ်အရင်ပြန်တော့မယ်
အလုပ်တွေကို ကိုသက်ဝေ လက်စသတ်လိုက်ပါ "
"ဟုတ်ကဲ့ ကိုနေ "
ကိုနေမထင် လောလောနဲ့ဘာကြောင့်
ထွက်သွားပါ့လိမ့်
သက်တေတွေးနေတုန်း မိုးစက်ရောက်လာကာ
" ကိုကိုရော့ ကိုသက်ဝေ "
" အိမ်ပြန်သွားတယ် "
" ဗျာ! ကျွန်တော်နဲ့အတူတူပြန်ဖို့
ပြောထားပြီးသားကိုး "
" ကိုနေမထင် ဒီနေ့တစ်နေကုန် မျက်နှာမကောင်းဘူး မိုးစက် ကိုနေမထင်က သူ့ညီငယ် driverကို
သူဌေးကတော်အလုပ်ခန့်တယ်လည်းပြောရော့
အိမ်ကိုတန်းပြန်သွားတာပဲ ဒီကိစ္စက
အိမ်ပြန်တဲ့ထိ ဖြစ်စရာလိုလို့လား "
"ဗျာ! ဟုတ်ကဲ့ ကိုသောက ကျွန်တော်ကို
ပြောပြပေးလို့ ကျေးဇူးတင်ပါတယ် "
Mommyကို ကိုကိုအထင်လွဲနေပြီလား
Mommy က အဲ့လိုလူစားမျိုးမဟုတ်ပါဘူး
ကိုကိုရယ်
⛪
နေမထင်အိမ်ရောက်ရောက်ခြင်း ဒေါ်ကြီးမိုးကို မေးလိုက်တော့ ညီပြန်မရောက်သေးဘူး
အဲ့ဒါကြောင့် ဒေါ်ချယ်ရီဆိုင်ကို ကားမောင်းထွက်လာခဲ့သည်။ ရောက်ရောက်ခြင်း ဒေါ်ချယ်ရီရုံးခန်းထဲဝင်လိုက်ပြီး မေးလိုက်သည်။
ESTÁS LEYENDO
လမင်းလေးရဲ့ ဥယျာဉ်မှူး
Ficción Generalပထမဆုံးဖန်တီးထားတဲ့ မြန်မာ BL Fic ကိုအားပေးကျပါအုန်းနော် လိုအပ်ချက်တွေများနေပေမဲ့ ချစ်ခင်မှုနဲ့ ဖတ်ပေးကျပါနော်
