Cruel Intentions

Chapter 26

Heather's Pov

"Ms. Heather, ayos lang po ba kayo? Paga ata ang mata n'yo?" Nag-aalalang puna ni April nang ibinigay n'ya sa 'kin 'yong flash drive. Paanong hindi papaga ang mata ko eh buong magdamag ata akong umiyak at kung hindi lang kailangang ipresent sa client 'yong advertisement baka hindi rin ako pumasok ngayon at nagmukmok na lang sa unit ko. Dagdag isipin ko pa ngayon na narinig nila ang mga pinagsasabi ni Euphraim kahapon sa site. I'm sure by now my team and some of the filming staff do know that me and our Boss shares a not so worth telling past.

She was staring at me with a small curve in her thin lip, smile is contagious, April's eye smile never failed to made me smile too.

Hindi ko na sinagot pa ang tanong n'ya. I don't want to say I am fine well my whole aura ang appearance shouts that I am not. Isa pa, napapagod na rin akong pagsinungalingan ang sarili ko.

Tuluyan ko na nang kinuha mula sa kanya sa flash drive saka 'yon isinaksak sa laptap kong kakabukas ko lang rin bago s'ya pumunta sa cubicle ko.

Hinila ko na ang aking swivel chair saka naupo. I saw him left silently. Kahit papaano'y nabunutan ako ng tinik sa dibdib nang mapanuod ang kabuan ng advertisement. Maganda ang kinalabasan nun at sana'y magustuhan rin 'yon ng kliyente.

Nakahalukipkip lang ko at tahimik na nag-iisip ng bagong concept para sa susunod na project na gagawin ng team ko nang bigla na lang napuno nang hiyawan ang paligid.

Thinking that something happened, I turned to look around and froze upon seeing him. Looking so dashing handsome and oozing hot in his CEO's attire, not to mention a bouquet of flowers he has in his right arm.

Iniunat n'ya ang kanang braso n'ya palapit sa 'kin para maiabot 'yong bulakla. Muling napuno nang hiyawan ang paligid.

I managed to tore my eyes off him and scanned the office. Halos lahat ng mga empleyado ay nakatingin sa 'min. May mga kinikilig at chinicheer s'ya samantalang mayroon ring iilan na halos matanggal na ang mga mata dahil sa sunod-sunod nilang pag-irap sa 'kin, sa huli'y binalik ko ang mga mata ko sa kanya.

Nakangiti pa rin s'ya at matyagang hinihintay na kunin ko mula sa kanya 'yong bouquet.

Mariin akong pumikit at ilang beses na nagpakawala ng malalalim na paghinga saka muling nagmulat.

"Sir, ano pong ginagawa n'yo?" Tanong ko sa pormal na tono. He keep his facade cool and his smile widened.

"I'm courting you...trying to win you and your heart back." Diretso n'yang sinabi. His employee, my co-worker hyped up because of that. May ibang halos magpapadyak dahil sa kilig nang saglit akong sumulyap sa kanila.

"Can we talk on your office? We need to talk in private." I muttered. Hindi ko man s'ya narinig na pumayag o sumang-ayon ay nagdire-diretso ako nang lakad paalis sa cubicle ko.

"Bakit mo ginawa 'yon?" Mataas ang boses na tanong ko sa kanya pagkasarado na pagkasarado n'ya sa pintuan nang kanyang opisina. Gone was the joyous smile in his face as he put the bouquet back on his table. In a blink of an eye his persona change into something serious and damned intimidating.

"I'm courting you...trying to win you and your heartback." Seryosong ulit n'ya sa sinabi n'ya kanina. I gritted my teeth and grip on the hem of my blouse. Naupo s'ya sa kanyang lamesa at seryoso akong tiningnan.

I looked away from him to redeemed my composure.

"Itigil mo na 'to. Wala kang mapapala sa 'kin, ayaw kong magpaligaw sa'yo— Why can't I and that dam Carter can?" He asked using his thunder like voice. Hindi ako nagpatinag do'n. Miski pagkurap nang aking mata'y hindi ko ginawa.

Gamit ang mata n'yang punong-puno ng iritasyon ay hinagod n'ya ko nang tingin.

"Kasi ayoko lang. Hindi rin naman kita sasagutin. There's no way I'll let you have me back in your arms, and you can never win my heart again, Euphraim." My heart began shrinking out of pain as I've said those poisonous words that will hurt us both.

Tumayo s'ya para subukang lumapit sa 'kin ngunit mabilis akong nakahakbang paatras. Natigilan s'ya dahil do'n.

"Heather, I love you. I only need another chance to prove myself to you that this time around I am capable of loving you genuinely, without a hidden agenda, without lies and plot of revenge." I look up and start convincing myself to stop crying. Kahit ngayon lang gusto kong magmukhang malakas sa paningin n'ya at h'wag umiyak.

My lip curve into a weak smile as our eyes locked in. Malinaw kong nakikita sa mga mata n'ya na nasasaktan s'ya, nasasaktan ko s'ya, nasasaktan kami pareho.

"I'm afraid you can't have that chance again, Euphraim. Hindi lahat deserve ng second chance. I loved you with all of my heart but that was the biggest mistake of my life I wouldn't want to happen again. Ikaw 'yong nag-iisang pagkakamali ko na hindi ko na gugustuhin pang maulit ulit." Do you know how hard it is to reject someone whom you dearly love? To saw them cry because of that rejection?

Sobrang hirap.

"Naiintindihan ko naman na nasaktan kita pero nasaktan din ako at sobra-sobra akong nasasaktan hanggang ngayon. If only I knew back then that my plan would fire back to me I wouldn't have executed it. My plan was for you to fall hard, deep and madly in love with me but the opposite happened. Dahil habang pilit mong kinakalimutan at tinatakasan 'yong gabing may nangyari sa 'tin, nahuhulog na 'ko sa'yo ng hindi mo alam. That while you were hating yourself for giving in that night I was hoping crazily that I got you pregnant so I'll have you in my arms. Noong nalaman kong buntis ka nga, kinalimutan ko na 'yong tungkol sa putangina plano na 'yon, tinalikuran ko na 'yon at ang gusto ko na lang ay bumuo ng pamilya kasama ka. Akala ko gano'n na lang 'yon kadali, hindi pala dahil 'yon pa rin ang sumira sa 'ting dalawa."

__________
"Heather?" Mabilis akong nagtungo sa kusina kung saan nagmumula ang baritonong boses ni Daddy.

Naabutan ko s'yang katataob lang ng mga pinggan na kanina lang ay sangkaterba pa sa lababo ko. Mukhang s'ya ata ang naghugas no'n.

Nilapag ko 'yong aking bag sa may counter saka lumapit sa kanya at nagmano.

"Bakit n'yo pa po hinugasan 'yong mga plato? Ako na lang ang gumawa n'yan." I mumbled. Lumapit din s'ya sa may counter at may inilabas na mga tupperware mula sa paper bag na nakapatong doon.

"Galing po kay Mommy?" Excited kong tanong saka bumaba sa stool na kinauupuan ko para kumuha nang kutsara at nang matikman ang mga lutong ulam ni Mommy.

Matatalong linggo na rin ata simula noong huling beses akong nakadaan sa kanila. Tumango s'ya saka nakangiti lang akong pinanuod sa ginagawa kong pagtikim sa Caldereta.

"Ang sarap, kapag hindi na talaga ako busy papasyal po ako sa bahay para makakain ulit ng luto ni Mommy." Unti-unting nawala ang ngiti sa 'king labi nang makita na wala na ang masayang ngiting mayroon s'ya kanina.

Inilalag ko 'yong tupperware at kutsara saka s'ya hinarap.

"Bakit po?" Tanong ko.

"Sinasabi sa 'kin ni Garrex na sa kumpanya ka daw ni Euphraim nagtatrabaho." The silenced between us stretched as I couldn't scribble a statement to retort.

"Do you still love him?" He asked once more. I bit my lower lip and nod.

"I know that I hated him, but I am aware also that deep within me, I never stop loving him, na kaya hirap na hirap akong kalimutan s'ya kasi sa simula pa lang hindi na buo ang loob kong gawin 'yon." Dad's warm hug felt comforting like it shields me from my pain and agony.

"Mahal na mahal ko s'ya, pero hindi ko alam kung paano ko s'ya patatawarin kung paano ko s'ya tatanggapin ulit. Gustong-gusto ko nang maniwala sa mga sinasabi n'ya pero hirap na hirap akong g-gawin." Marahan n'yang hinaplos ang buhok ko. Paulit-ulit n'ya 'yong ginagawa habang hinahayaan n'ya kong umiyak.

"You should hate what he did, but never him, Heather. He got blinded by his anger for me, nadamay ka lang kung mayroong dapat naghihirap at nagdudusa ako 'yon at hindi kayong dalawa."

"Free yourself from this pain, after everything you two deserves to he happy. H'wag mo nang ipagkait sa sarili mo na sumaya ulit."