Seducing Mr. NGSB

Chapter 6

*Alethea's POV*

"Hmmm~ oo. P-para mas l-lalong sumarap! Hindi naman kasi para yan sa i-inyo eh!---"
Magsasalita pa sana ako pero nagulat ako ng bigla niyang itinapon sa sahig ang cookie at lumabas ng room.
Ang sama niya! Pinaghirapan ko ngang i bake yan kagabi eh! I gave all my efforts in making those cookies just for him, pero itatapon niya lang ng parang basura?! Ni thank you nga hindi niya pa nasabi eh!
Because of that, tears started to fall on my cheeks kaya yumuko nalang ako para hindi nila makita ang pag-iyak ko.

Nang tignan ko ang seat nila Zack, wala na sila dun, they even left the tupperware open. Pshh! Pati ba naman sila!
Kinuha ko nalang ang tupperware at pumunta sa rooftop.
When I got there, nag squat ako sa sahig at kinain nalang ang cookies. Masarap naman ah?!
I was about to take another bite nang may narinig akong umubo. Hinanap ko kung san man yun nanggaling, and there I saw a guy na parang hirap na hirap ng huminga.
Agad akong tumakbo papunta sa kanya ng malaman ko kung sino yun.

"Hanz! What happened?"
Umupo ako sa tabi niya at hinagod ang likod niya. Pulang pula na din siya! Oh no!

"Hanz! Anong nangyayari sayo? Tara! Let's go to the clinic!"
Inalalayan ko siyang tumayo pero tinabig niya lang ang kamay ko.

"O-okay lang a-ako."

"Anong okay ka lang? Halos hindi ka na nga makahinga eh! Tara na kasi! Aalalayan kita papuntang clinic!"

"I said I'm f-fine!"
Binitawan ko nalang siya at kinuha ang phone ko. I called Ate Myles, kung hindi ko siya madadala sa clinic o sa hospital, maybe he'll listen to his sister.

"Hi Jan! Bat ka napatawag?"

"Ate Myles, t-tulong po! Si Hanz po kasi hindi po siya makahinga tapos ang pula pula na po ng katawan niya."

"Oh my God! J-jan! Call an ambulance! I will call our parents and we will see you in the hospital!"
Hindi na ako nakapagsalita ng putolin na ni Ate ang tawag. Nataranta naman ako sa sinabi niya kaya nagmadali akong tumawag ng ambulance.

"H-Hanz, papunta na ang ambulance d-dito."

"HANZ!"
Napatingin ako sa door at nakita ko sila ni Zack at Christian na pawis na pawis, dali dali silang tumakbo papalapit samin at inalalayan si Hanz na makatayo.

"Tumawag na ako ng ambulance, papunta na sila."

"Open the door Jan!"
Nagulat naman ako sa pagsigaw ni Zack at mabilis na binuksan ang pintuan. Inalalayan nilang makababa si Hanz, hinang hina na nga si Hanz eh. Naiiyak na tuloy ako!

Pagbaba namin ng building, sakto namang dumating ang ambulance. Marami na ngang mga students ang nakatingin samin habang isinasakay si Hanz sa ambulance.
Pagdating namin sa hospital nandoon na sila Ate Myles pati ang parents nila.

Pagkatapos nilang ipasok sa Emergency room si Hanz, lumapit sila Ate Myles sakin.

"Thank you for helping my son Jan."

"Walang anoman po yun Tita. Ano po bang nangyari sa kanya?"

"May allergies kasi siya Jan, and I think nakakain siya ng peanuts."
Whut?! Peanuts?! Naglagay ako ng peanuts sa cookies na kinain niya! Oh no!!!!

"Oh my God~ I'm so sorry Tita! Hindi ko po kasi alam na allergic pala siya sa peanuts!"
I can't hold my tears anymore! Napaiyak nalang ako ng malakas.

"Jan, what are you talking about?"

"Eh kasi p-po, pinagbake ko po s-siya ng c-cookies, nilagyan ko po yun ng p-peanuts, but hindi ko po t-talaga alam na may allergies siya. Sorry po talaga Tita!"

"Oh Jan~ It's okay. Safe na si Hanz, so wala ka ng dapat alalahanin. Why don't you go home first para makapag pahinga ka."
I wiped my tears first bago ako tumango at nag hug kay Tita. Nagpaalam na din ako sa kanila ni Tito , Ate Myles, Zack at Christian.

*******
Today is Saturday at nandito ulit ako sa Café ni Mommy. Ako ang taga bantay every weekend, remember?
This week hindi ko na ulit nakita s Hanz, hindi pa kasi siya bumabalik sa school kasi namumula pa daw ang mukha niya. Hindi naman ako makapunta sa hospital kasi super busy na sa school, prom na kasi next week and I was assigned to help organize the party.
Hayyyy~ super miss ko na ang love of my life ko!!! Hindi pa naman ako nakapag sorry sa kanya! Hmp!

"180 pesos po lahat Sir."
Sagot ko sa costumer ko ngayon. Nag smile lang siya sakin at nagbigay ng pera. Sinuklian ko na si Koyang gwapo at hinarap ang bagong dating na costumers.

"Huh? Kyra? Christel?!"
Natigil sila sa pagtawa at napatingin sakin.

"Oh?! Alethea! Nagtatrabaho ka pala dito?!"
Tanong ni Christel.

"AHAHAHAH!! Yup! Nandito ako every weekends, actually Café to ng mama ko eh."

"Ahhh~ kaya pala!"

"Ahm, anong gusto niyong kainin o inomin? It's on the house."
Lumiwanag naman ang expression ni Christel ng sabihin kong libre na ng café ang order nila. Ang cute niya!

"Naku, wag na Alethea! Babayaran namin ang order namin, baka magalit pa mama mo."
Pagrereklamo ni Kyra. Parang nalungkot naman si Christel at bumolong kay Kyra na naka pout.

"AHAHAH!!! Okay lang yun nuh! Kaibigan ko naman kayo eh!"
Hindi na nakapalag si Kyra kasi nangulit na talaga kami ni Christel kaya inihanda ko na ang maiinom at pagkain naming tatlo.

"So, may date ka na ba sa prom Alethea? I'm sure na date ni Kyra ang Fafable niyang boyfriend."
Siniko lang ni Kyra si Christel sa braso at tumawa sila.

"Hmp! No one even asked me out guys."

"May 4 days pa Alethea! Don't worry, tutulongan ka naming magkaroon ng date. Tsaka, pwede naman na outsider ang date natin diba?"
Sabi ni Kyra sabay inom ng coke niya.

"Tama! We will help you Alethea! Marami akong kakilalang mga gwapo na pasadong maging date mo sa prom!"
Ehhh!!! Ayaw ko kasi ng ibang lalaki, gusto ko si Hanz ang date ko ngayong prom, but I think he don't even wanna go to the party.

"S-sige na nga! Isa pa naman ako sa nag prepare ng party, baka mapahiya pa ako na wala pala akong date."
Nakakahiya talaga! Yung iba, ang dami daming nagtatanong sa kanilang lalaki kung pwede ba daw sila maging date nila, eh ako nga ,ni isa, wala!

"Eh ikaw Christel? May ka date ka na?"
Napahinto sa pagkain si Christel sa tanong ko at napatingin saming dalawa ni Kyra.

"Errr... Well... uhmm~  A-ano, n-nakita mo na ba si Hanz?!"
AHAHAHA!! I know na palusot niya lang to. But......

hindi ko pa nga pala nakita si Hanz.

I think napansin nila na bigla akong napasimangot kaya napatingin sila sa isa't isa.

"Hindi pa."
I lowered my voice at yumuko. Naiiyak ako kapag naaalala ko na ako ang dahilan ng pagka hospital niya.

"Ah! Don't worry Alethea! He's fine. Actually, nakalabas na siya ng hospital kahapon. I'm sure papasok na siya ng school this Monday."
Hinawakan ni Kyra ang kamay ko kaya napatingin ako sa kanya.

Babalik na si Hanz ngayong Monday. Ang tanong, mapapatawad kaya ako ni Hanz?