Zwyczajna niespełna 14 latka mająca dosyć mieszkania u dziadków na wsi przeprowadza się do rodziców do Warszawy. Dzięki swojej wieloletniej przyjaciółce poznaje czwórkę cudownych chłopaków, po pewnym czasie zakochuje się w jednym z nich. Czy wszystk...
Nagle usłyszeliśmy niewyraźny śpiew, spojrzałam na ulicę, szedł jakiś mężczyzna z butelką trunku. Oboje zaczęliśmy się śmiać.
-Co to było? - zapytałam, gdy ten typek poszedł dalej. -Nie mam pojęcia.
Między nami zapadła cisza, ale nie taka niezręczna. Ta cisza była potrzebna, żeby przeanalizować to co się przed chwilą stało. Czy my się prawie pocałowaliśmy?
Staliśmy w ciszy, gdy na balkon weszła Zuzia.
-Idziecie na dół? Zrobiłyśmy herbatki i mamy ciasteczka. -Już idziemy. - odezwał się Tomek.
Zeszliśmy na dół, rzeczywiście było tam to, co wymieniła przed chwilą Jabłonka.
Przez godzinę rozmawialiśmy i śmialiśmy się, szkoda, że nie było z nami reszty paczki. Gdy wszyscy wrócili do domów poszłam na górę, w końcu mam jeszcze randkę z matematyką.
Usiadłam nad książką i zaczęłam wkuwać różne wzory. Nie mogłam się na tym skupić, bo cały czas myślałam o tym, co stało się na balkonie. On chciał mnie pocałować? Czy on też coś do mnie czuję?
Moje rozmyślenia przerwał dzwonek, spojrzałam na wyświetlacz i zobaczyłam zdjęcie Michała.
-Co robi moja najlepsza przyjaciółka? - zapytał od razu po tym jak odebrałam. -Uczę się matmy, nie mogę się na tym skupić. -Pomóc ci? Jestem dobry z matmy. -Okej, czekaj zadzwonię na kamerce.
Resztę wieczoru rozmawiałam z Michałem. Cieszę się, że się przyjaźnimy, naprawdę jest okej. Chociaż na początku myślałam, że to kolejny spisek z Olą.
Po ponad godzinnej rozmowę wykonałam tylko wieczorną rutynę i poszłam spać.
5 grudnia 5:30
Jak zwykle w środy mam dodatkowe zajęcia z polskiego, dlatego też tak wcześnie wstaje. Niechętnie opuściłam moje ukochane łóżeczko, a następnie zaczęłam się ogarniać. Ubrana i umalowana zeszłam na dół.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Spakowałam drugie śniadanie, sok i kieszonkowe do plecaka, po czym na szybko zjadłam jabłko. Wyszłam z domu, od razu moje policzki powitał mróz. Co jest kurwa? Kiedy spadł śnieg?!
No nie powiem, że jestem w szoku, serio. Jest śnieg i zimno!
Po chwili ruszyłam do szkoły. W połowie drogi poczułam uderzenie w głowę. Odwróciłam się i zobaczyłam Michała ze śnieżnymi kulami.
Zaczęłam lepić śnieżki i rzucać w chłopaka. Po kilku minutach zakończyliśmy tą całą wojnę i chłopak podszedł do mnie.
-Hej. -Co to był za atak? -Ninja. - zaczął śmiesznie machać rękami. -A w ogóle to co tu robisz o tej godzinie? - zaczęłam iść w stronę szkoły, a chłopak za mną. -Idę na dodatkowy polski, bo nie było mnie w szkole i muszę napisać sprawdzian, a ty? -Też idę na dodatkowy polski, ale dlatego, że uczymy się do egzaminów. -A z kim masz te zajęcia? -Z Mariuszem, kojarzysz to przezwisko? -Tak, haha też z nią mam. -Serio? -No, a czemu zaczęto mówić na nią Mariusz? -Jakoś tak ją nazwałam na lekcji i zostało. -No nieźle.
Nagle się poślizgnęłam, czułam już bolesne spotkanie ziemią. Ale zamiast tego poczułam silne ręce oplatające moje ciało. Otworzyłam oczy, które ze strachu przed chwilą zamknęłam i zobaczyłam twarz Michała.
Była bardzo blisko mojej, można powiedzieć, że zbyt blisko. Czułam jego oddech na policzku, spojrzałam mu w oczy, a on uczynił to samo. Nagle mnie pocałował, nawet nie wiem czemu oddałam to.
Nasz pocałunek trwał kilka sekund, chłopak pomógł mi stanąć na nogi, po czym bez słowa ruszyliśmy w dalszą drogę.
-Przepraszam. - powiedział nagle. -Nie no spoko. -Wiem, że to nie okej, bo mieliśmy się tylko przyjaźnić, ale ja naprawdę coś do ciebie czuję, daj mi szansę. -Nie wiem Michał... Nie wiem czy dam radę ci zaufać. -Może spróbujemy od początku? Zapraszam cię na randkę do kina dzisiaj wieczorem.
Nie wiedziałam co powiedzieć, na początku nie chciałam się zgodzić. Ale gdy spojrzałam na chłopaka, a konkretnie w jego oczy, nie mogłam mu odmówić. Wiem, że to dziwne, bo dzisiaj mam randkę z Michałem, a jutro z Tomkiem.
Szczerze? Sama nie wiem co robię, bo do jednego i drugiego coś czuję. Tylko nie wiem kogo tak naprawdę kocham. Jeden i drugi mnie zranił.
-Co ty na to? - z zamyślenia wyrwał mnie głos przyjaciela. -Okej. -Super! Wpadnę po ciebie o 18.
Skip
Minęła już połowa lekcji teraz mam długą przerwę, dużo osób poszło na obiad. Ja akurat nie chodzę na obiady w szkole, bo nie smakuje mi jedzenie ze stołówki.
Nie wiedziałam co zrobić, więc poszłam do toalety, dosyć często tak robiłam. Zamknęłam się w kabinie, siedziałam na telefonie, gdy nagle...
Wiele z was pewnie myślało po przeczytaniu tytuł rozdziału, że chodzi o Tomka, a jednak Michał. Jak myślicie, kogo wybierze Paulina? Która para to ship, a która to dip? (idk jak to się pisze XD)
