FLASHBACK..
Nagising ako mula sa mahabang pagkakahimbing noong maramdaman ko ang pagkabasa ng kamay ko habang may paulit ulit na humahalik doon.
"Please wake up, baby. Don't leave me. I love you. I love you. I love only you. I am so sorry for being a jerk."
Dinig kong paulit ulit na saad ng isang lalake. Iginalaw ko ang daliri ko. Naramdaman ko ang pagnigas ng kamay ng lalakeng nakahawak sa kamay ko kaya nagmulat ako. Agad na magtama ang mga mata namin ni PJ. His eyes speak so many emotions. Fear, pain and worst lost. Patuloy ang pag agos ng luha niya habang maang na nakatingin sa akin.
"Baby, you're awake. Thank God."
Hindi makapaniwala niyang sabi.
"Daddy. Where's my dad?"
Tanong ko sa huli imbes na kausapin siya sa ibang bagay. I feel so empty and I don't know why. Nag iwas siya bigla ng tingin at napalunok. Lalong tumindi ang pag iyak niya. Akmang sasagutin sana ako noong biglang bumukas amg pintuan ang iluwa ang ina kong mugtong mugto ang mga mata. A sudden pang in the chest hit me hard.
"Mommy?"
Hinang hina kong tawag sa nanay ko. I feel like I've lost a lot of energy. Agad na lumapit sa akin si mommy para yakapin ako.
"Oh God. You're awake, finally."
Umiiyak niyang saad.
"Mommy, where's dad? I was with him during the accident. How is he?"
Paghahanap ko sa aking ama. Bigla siyang napasinghap, tila ba nahirapan biglang huminga bago matinding humagulgol. Inilayo ko ang sarili para maharap siya. She held me on my arms for help.
"Mom, what happened?"
Nanginginig kong tanong bago nagpabalik balik ng tingin kay PJ at sa kanya.
"He.. He's.. Your father is in comma. You were both in comma for a month now. Nagising ka na, pero ang daddy mo, hindi. He... He. He is still fast asleep."
Paputol putol na sagot ni mommy dahil sa hirap sa paghinga. Kusang tumulo ang luha ko sa nalaman.
"He protected you when the truck hit the car you were both in. Isinangga niya ang sariling katawan para huwag kang mapuruhan. Kayo ng baby but."
She suddenly stopped and looked at PJ as she burst into tears. Umalingawngaw ang iyak niya kasabay ng pagluhod ni PJ. Maang kong tinignan si PJ bago napatingin kay mommy upang magtanong. Napahawak ako sa aking tiyan.
"Mom. Tell me."
Napalunok ako, lalong umagos ang luha ko.
"Did I lost the baby?"
Lumakas lalo ang iyak nilang pareho. Ang pagtangis ni PJ ang nagpatigil saglit ng aking paghinga. Blangko ko siyang tinignan.
"You killed my child."
Walang puso kong akusa sa kanya. Napatingin siya sa akin na puno ang luha sa kanyang mga mata. Napasinghap si mommy.
"Anak. Don't blame him. It's not his fault."
Pagliligtas ni mommy kay PJ. Napakuyom ako ng kamao at walang emosyong itinuro siya.
"I lost my baby because you blindly believed other people than me. You always tell me you love me but with just a picture which you weren't really sure of, iniwan mo na ako sa ere. You're useless jealousy killed my child. I followed you! Nakita ko ang pang gagago mo sa akin! Nandidiri ako sa'yo. Talagang tinutoo mo ang sinabi mo ha? You did fuck her?! And worst, you let me hear where you two booked?! Hinayaan mo akong marinig. Hinayaan mo akong masaktan. Ngayon kita gustong tanungin, sino ang mas gago sa inyo ni Chandler? Siya ba o ikaw?"
BINABASA MO ANG
The Bad Boy (Completed)
General Fiction2ND GENERATION SERIES I For only one mistake, everything changed. And because she asked for it , he became a bad boy. #PHILIP JOAQUINE TEJARES & SABIRAH DE SILVA