Çok kullanışlı mübarek çanta multimedia da. İyi okumalar beybiler
Kaç anam kaç. Huh. Ben sanırım ölüc... Sanırım ben öldüm. Huh. ''
''Doğay tekrar ve tekrar Allah senin belanı versin. Senin yüzünden koşarken öleceğim. Allah'ım daha ben çok gencim lütfen. Daha ben üniversiteye gideceğim, veteriner olacağım. Sonra da kliniğime Doğay'ı yatıracağım. Allah'ım sen bize yardım et. Arkamızda ki izbandut kılıklı orangutanlardan kurtar bizi lütfen. Doğay var ya eve sağ salim bir ulaşalım asıl sen o zaman göreceksin gününü. ''
''Şşt Doğay yorgun ablası. ''
Feza bana öldürecek gibi baktı.
''Kızım nefesim tükendi diyorum benim astımım var diyorum. Bayılacağım şimdi. Ciddiyim. ''
Kız haklıydı. Gerçekten de gözleri kaymaya başlamıştı. Durumu benden daha kötüydü. Yine bir aptallık yapıp kızı bu duruma sokmuştum. Her seferinde kendime ' Ben nasıl bir arkadaşım ? ' diye kızıyor sonra tekrar aynısını yapıyordum. Takmışım bir hackera gidiyorum. Allah benimde hackerında belasını versin. Sanki gizemli dizi çekiyoruz piç. Aniden Feza'nın elinden tutup yan sokağa soktum ve Allah tarafından mı açık kalmış bilemem ama karşımız da ki kapısı açık kalan binaya girdim ve kapasını ses çıkartmadan kapattım. Binanın içine girdiğimizde hemen üst kata doğru çıkmaya başladık. Üst katta merdivenlerde oturmaya başladığımızda Feza yavaş yavaş kendine geliyordu. Ona :
''Feza ben gerçekten çok özür dilerim. Biliyorum ben pisliğin tekiyim. Astım hastası olan birini öküz gibi koşturdum. Allah kahretsin beni. Yanında spreyin var değil mi ? ''
''Var-dı. Ama çanta da kaldı. Çanta da biliyorsun o iğrenç yerde kaldı. Cıbıcıbı kafenin YİĞİŞME KATINDA. ''
Feza cıbıcıbı kafe derken öyle bir bağırmıştı ki yemin ederim ödüm bokuma karıştı. Yiğişme katı deyince aklıma dakikalar önce olan olay geldi. Bizi bu hala düşüren olay.
Feza çantasını hacker sandığımız ama aslında olmayan sapık psikopatın tam yüzüne doğru attı. Bavul gibi olan çanta yüzüne öküz gibi fırlatılınca afallayan ve dengesini kaybeden sapığın o halinden yararlanarak bende adamın özel yerine kuvvetli bir tekme attım. Ee haliyle adam da büyük bir yaygara kopardı. Bizde kilitlenen odanın camından çokta yüksek bir mesafesi olmayan yere atladık ve koştur koştura o hafızamda yer bırakacak kafe denilen aslında iğrenç bir yer olan o yerden çıktık. Arkamızdan gelen adamları gördüğümüzde kurtulma hevesimiz kursağımızda kalırken içlerinden bir tanesi bağırdı :
''Siz buraların en büyük playboy adamına böyle bir şey yaptığınızda kaçabileceğinizi sanıyorsanız, yanılıyorsunuz. Boşuna kaçmayın siz çoktan öldünüz. ''
Allah'ın cezası arabasına bindiğimiz çocuk hacker yerine bula bula playboy cücüğünü bulmuştu. Hem kendi gerizekalılığıma hem de o 'Ben hackerı bulurum. ' diyen gerizekalıya kızıyordum. Nasıl olabilirde hackerın bu kadar çabuk bulunabileceğine inanmıştım. Hacker bana Meb'in sitesini hacklemiş insanım demişti. Öyle zeki bir insan nasıl hemen bulunabilirdi ki ? Salak kafam bunu düşünememişti. Türk'ün aklı ya işte. Ya kaçarken gelirdi ya da sıçarken. Sıçarken gelseydi bizim açımızdan çok daha iyi olabilirdi ama maalesef bu sefer kaçarken gelmişti. Pabucumun playboyu olan insan taneciğinin adamları çoktan peşimize düşmüştü bile. Başımız ciddi ciddi büyük bir beladaydı. Sanırım üniversite hayallerimiz gerçekten hayal olacaktı çünkü ölecektik. Daha biz Lise 4'e yeni geçmiştik. Gerçi bu gidişle Lise 4'ü de okuyamayacaktık ya.
Binanın merdiveninde biraz daha oturduktan sonra korka korka aşağıya inmeye başladık. Binanın kapısını araladıktan sonra etrafta kimsenin olmadığına kanaat getirip dışarı çıktık. Gözlerimiz etrafta fıldır fıldır döne döne eve gelebilmiştik. Bugün bu eve gelmeyi ne kadar çok istemiştim. Eve geldiğimizde ilk önce bize oranın adresini veren çocuğa bir güzel küfürlerimi saydırdıktan sonra bilgisayarımı geri istedim. Daha sonra kendimi Feza'nın benden önce attığı koltuğa attım. Kapalı olan televizyonu sanki bir dizi varmış gibi pür dikkat izlerken Feza gülmeye başladı. Açıkçası Feza'nın delirmiş olduğundan korkmadım değil. Bir ara beyninin havasız kaldığını ve bu yüzden manyaklaştığını da düşünmüştüm.
