BİN GİLDİM İHİHİİHİH. BEĞENİP YORUM ATARSANIZ BU MÜMİN YAZAR KARDEŞİNİZİ ÇOK MITLI İDİRSİNİZ. SVGLR SYGLR.
Galiba parmaklarım kopmuştu. Canım parmaklarımı hissedemiyordum. Gaddar Atilla hala poşetleri doldurmuştu kendisi de rulo peçete ile ekmek poşetini tutuyordu. Eve geldiğimizde kendimi koltuğa zar zor attım. Tabi benim bu halim Atilla halayı eğlendiriyordu. Yavrucum Feza'da bana hala acıyan bakışlarla bakıyordu. Atilla hala :
''Kahvaltıyı ben hazırlayacağım çirkin ellerinizin değmesini istemiyorum. ''
Deyip odadan çıktıktan sonra Feza ile yalnız kaldı. Feza yanıma uçarak geldi ve konuşmaya başladı :
''Kız o bizi bıcıbıcı kafeye yönlendiren çocuk geldi. Ayrıca bilgisayarını da geri getirdi. ''
Feza'nın dediği ile yattığım yerden fırladım.
''Hadi be. Ee ne dedi peki çocuk ? ''
''Ne diyecek özür diledi gitti. Biraz üzgün gözüküyordu. ''
Feza'ya gülümsedim.
''Aferin ona. Demek ki gece attığım birkaç mesaj işe yaramış. ''
''Birkaç mesaj mı ? Kimi kandırıyorsun sen bakalım ? 28 tane mesaja atmışsın çocuğa. Artık nasıl yaratıcı küfürler ettiysen çocuk hemen getirdi bilgisayarı. ''
''Aman canım aramızda 25-26 mesajın lafımı olur. Benim merak ettiğim asıl o zibidi çocuk değil. Benim asıl merak ettiğim hackerın hala bilgisayarda olup olmadığı. ''
Feza bana gözlerini devirip baktı.
''Neden açıp bakmıyorsun ? Zeki. ''
''Yemin ediyorum sen Einstein'in kızısın. ''
''Evet kanka ben üvey kızıyım. Defol git şu çok sevdiğin hackerınla konuş. ''
Heyecanla bilgisayarı açtım.
''Heyoo. Hacker ? Orada mısın ? ''
''Gerçekten mi ? Gerçekten beni ucuz saçma sapan insanların bulacağını mı sandın ? Şimdi kendi ağızınla söyledin ben HACKER'IM. Bilgisayardan iki üç şey anlayan sıradan bir insan değilim. ''
''Ihm... Demek seni bulmaya çalıştığımı anladın. ''
''Evet anladım. Beni bulmaya çalışan kişileri de cıbıcıbı kafe diye saçma sapan bir yere gönderdim. ''
''Saçmadan çok arası sapıkların doluştuğu bir yer. Ayrıca kafe falanda olduğunu sanmıyorum. ''
Hackerdan birkaç dakika ses çıkmadı. Daha sonra bana kızgınlık dolu bir sesle cevap verdi :
''Sen nereden biliyorsun ? Yoksa gittin mi ? ''
Hackera cevap vermedim. Daha doğrusu cevap vermeye yüzüm olmadı. Resmen oltaya düşmüş bir balık gibiydim şu an. Ben hackere cevap veremezken o tekrar konuşmaya başladı :
''Sana inanamıyorum. Bunu gerçekten de nasıl yaparsın ? Senin oraya gideceğini nasıl akıl edemedim. Sonuçta sen benim bir lafımla evden kaçmış insansın. Tebrikler. Beni bu kadar çok mu bulmak istiyorsun ? Bu kadar çok mu görmek istiyorsun ? ''
''Evet seni gerçekten çok görmek istiyorum. ''
''O zaman çok beklersin. Beni ancak ben istediğim zaman bulabilirsin ki ben bunu inan hiç istemiyorum. Bazı şeyleri yerli yerinde bıraksan iyi olur Doğay. Eğer bırakmazsan geri döndüğünde hiçbir şey eski yerinde kalmaz. ''
