'' Ben kimim ? Güzel soru. Ben Devrim. ''
'' Devrim demek. Peki senin burada ne işin var Devrim ? ''
''İnsan arkadaşının kötü zamanında yanında olur. Bende arkadaşımın yanında oluyorum. ''
'' Peki senin arkadaşın kim ? ''
Devrim ilk önce bana bakıp gülümsedikten sonra soruma cevap verdi :
''İçeride olan çocuk. Feza'nın sevgilisi. ''
''Demek öyle. ''
Birkaç dakika ikimizde sustuktan sonra Devrim bana yeni bir soru yöneltmişti.
''Sormayacak mısın ? ''
''Neyi sormayacak mıyım ? ''
''Hackerını tanıyıp, tanımadığımı. ''
Yüzümde buruk bir gülümseme oldu.
''Artık bir önemi yok. Onu bulmak istemiyorum. Ayrıca bilgisayarımı da attım. Anlayacağın bu saçma oyun bitti. Her neyse arkadaşım içeride yatıyor. Bu konuyu konuşmanın zamanı değil. ''
''Evet arkadaşın içeride yatıyor ama sağlıklı bir şekilde. Ameliyatı iyi geçti. Bu arada senin hackerı bulmana belki gerek yoktur. Belki burnunun ucundadır ve o seni bulmuştur. ''
''Böyle konuştuğuna göre sende bu işleri biliyorsun herhalde. Yoksa sen de mi hackersın ? ''
Devrim başını aşağı yukarı sallayıp cevap verdi :
'' Evet. ''
''İnan artık etrafta hacker görmek istemiyorum. ''
Devrim'e baktığımda biraz önceki gibi değildi. Ciddileşmişti.
'' Etrafında hacker görmek istemiyorsun çünkü hacker senin hayatını değiştirdi. Bazı şeyleri elinden aldı. Mesela arkadaşlığını. Bazı şeyleri yerli yerinde bıraksan iyi olur Doğay. Eğer bırakmazsan geri döndüğünde hiçbir şey eski yerinde kalmaz. Sana bunu demiştim Doğay beni dinlemedin.''
''Baksana sen bana bir yerden tanıdık geld...Pardon sen az önce ne söyledin ? ''
''Sana daha önceden bazı şeyleri yerli yerinde bırakmanı söylemiştim. Eğer bırakmazsan geri döndüğünde hiçbir şeyin yerinde olmayacağını da söylemiştim. ''
Hızla yerimden kalktım. Ellerimle yüzümü sımsıkı kapattım.
''Lütfen. Lütfen o olmadığını söyle. Bana şaka yaptığını söyle. Bunu kaldıramam. ''
''Ne yazık ki şaka değil. Ellerini yüzünden çeksene hep bu yüzü görmek istememiş miydin ? Hadi bak. Baksana. Ya da dur bana bakma kendi haline bak. Kızaran gözlerine, beyazlayıp solmuş suratına bak. Acıyan kalbinin sesini dinle. Feza ile olan güzel anılarınızı getir aklına. Şöyle bir bak etrafına. Mutlu musun ? Mutlu olmalısın çünkü hackerını gördün. ''
''Lütfen. Yalvarırım sus. ''
Hıçkıra hıçkıra ağlıyordum. Gözlerimi sımsıkı kapatmıştım. Bir süre sonra etraftan ses gelmeyince yüzümde ki ellerimi çektim ve gözlerimi açtım. Bahçede benden başka kimse yoktu. Ellerimle yüzümdeki yaşları sildim ve hastanenin içine girdim. Az önce hackerımı görmemiş gibi içeri girdim.
Bu sırada Arel ile Feza hastane odasında konuşuyorlardı.
''Arel o nerede ? ''
''Dışarıda. En son Devrim her şeyi açıklamak için onun arkasından bahçeye gitmişti. ''
