-23- (FİNAL)

1.7K 83 60
                                    

John Legend- All Of Me şarkısı ve Skylar Grey- Words şarkısı ile dinleyebilirsiniz.

İYİ OKUMALAR.

''Feza.''

Ayak seslerinden polislerin geldiğini anlayabiliyordum ama gözümü Feza'dan çekemiyordum.

''Feza sen ne yaptın ? ''

Elimi Feza'nın kanayan yarasına doğru götürdüm.

''Senin için her şeyi yaparım. Sen benim arkadaşımsın.''

Gözlerimden oluk oluk yaşlar akıyordu. Her şeyin bir rüya olmasını diledim lakin olmadığını biliyordum.

''Feza sen güçlü kızsın. Biz beraber neler atlattık bunu da atlatırsın. ''

Kelimelerim o kadar çok güçsüz çıkıyordu ki. Ellerim titriyordu. Ne yapacağımı bilemez halde, kucağımda kanlar içinde yatan Feza ile yerde duruyordum. İçimden bildiğim tüm duaları okudum. Ona bir şeyin olması demek kalbimi yerinden söküp atmak gibi bir şeydi. O giderse ben olmazdım.

Feza zorlanarak buruk bir şekilde bana gülümsedi.

''Canım acıyor Doğay. Bu sefer atlatabilir miyiz gerçekten ? ''

Gözyaşlarımı Feza görmesin diye omzuma sildim.

''O nasıl söz öyle kızım. Senin ve benim atlatamadığımız bir şey olamaz. Sen sadece biraz dayan .''

Feza gözlerimin içine baktı.

''Ambulans yok mu ? ''

Diye bağırdım.

''Biliyor musun Doğay sen olmazsan benim hayatım olmazmış gibi hissediyorum. Ben yanımda sen varken Feza'yım sen yoksan ben sıradan birisiyim. Gözlerimin önüne birinci sınıftaki halimiz geliyor. O tanışmamız. Koşmalarımız, delirmelerimiz. Şimdi bile beraberiz. Ben kanlar içinde senin kucağındayım. Sanki anılara doğru çekiliyormuşum gibi. Onlara doğru gitmem gerektiğini hissediyorum. Ben.. ''

Feza sözüne devam edemeden öksürmeye başladı.

''Feza lütfen sus. Bunları sonra konuşuruz, yorma kendini. ''

O böyle konuştukça içim çekiliyormuş gibi oluyordum. Allah'ım ne olur arkadaşıma bir şey olmasına izin verme.

''Biliyor musun artık canım yanmıyor çünkü yanımda sen varsın. Sen, Arel ve Devrim bana çok şey kattınız, ailem oldunuz. Bunun için teşekkür ederim Doğay. ''

Feza bana tekrar buruk bir şekilde gülümsedi. Sanırım gözünden yaşlar aktığının farkında değildi. Artık bende kendimi tutamaz hale gelmiştim. Feza'nın gülüşüne bakarken aniden yüzü düştü ve gözleri kapandı.

''Feza. ''

''Feza.''

''Cevap ver. ''

Birileri beni boğazlıyormuş gibiydi. Nefes alamıyordum, hareket edemiyordum. Gözyaşlarından önümü göremez hale gelmiştim. Bu sırada sağlık ekipleri geldi ve Feza'yı sedyeye koyup götürdüler. Olduğum yerde kalakaldım. Az önce ne olmuştu öyle.

Sirenlerini çalarak giden ambulansın arkasından bakıyordum. Devrim kolumdan tutup beni hareket ettirdi. Nereye götürüyor bilmiyordum, öylece bırakmıştım kendimi. Birkaç dakika sonra bir arabanın içindeydik. Camdan dışarıya bakıyordum ama o kadar boştu ki her şey. Düşünemiyordum.

Ne kadar sürede geldik bilmiyorum ama bir hastanenin önünde durduk. Arabadan indiğimde Devrim'i takip ettim.

Feza'yı ameliyata almışlardı. Zaman kavramını unuttuğumdan ne kadar süre ameliyathanenin önünde beklediğimizi bilmiyordum. Herkes buradaydı ve ağlıyorlardı. Hastanenin yerinden başımı kaldırdığımda Devrim yanımda ileriye doğru odaklanmış öylece bakıyordu.

HACKERHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin